Χαράλαμπε Λυκούδη: συγχαίρω και υπερακοντίζω το ότι βάζεις πλάτη για την Ιακωβάτειο. Ομως προσοχή στις έννοιες γιατί οι μηχανικοί καραδοκούν να τα στρεβλώσουν όλα, εάν έχουν το ίδιο όφελος με μικρότερη προσπάθεια σε μικρό μελετητικό χρόνο. Αλλο ανακατασκευή και άλλο αναστήλωση και αναπαλαίωση. Η Ιακωβάτειος χρειάζεται μελέτη ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗΣ. Εάν το κτίριο δέν στέκεται στο σεισμό θέλει πολύ προσεκτική και καλή μελέτη για να παραμείνει το ίδιο κτίριο. Αυτό θέλουμε να διατηρήσουμε και όχι το ομοιότυπο, δηλ. ένα άλλο που να του μοιάζει στη θεση του. Πρέπει να αγγίζεις τους ίδιους τοίχους που άγγιζαν οι κτήτορες το 1866 και πρέπει απο πισω να είναι όσα από τα παλαιά υλικά διασωζονται. Και πρέπει η ΜΕΓΙΣΤΗ ποσότητα των ιδίων και όχι “ισοδυνάμων” να διασωθεί. Πρέπει να πιάνεις τα ίδια χερούλια που έπιανε ο Γεωργαντάρας Τυπάλδος Ιακωβάτος ενώ, αποπάνω σου, πρέπει να είναι τα ίδια κεκοσμημένα ξύλα που έβλεπε κι εκείνος. Το υπουργείο πολιτισμού (που έκανε αναστήλωση το 1980 και σεβάστηκε αυτό που εχουμε σήμερα, δέν το αλλοίωσε “για τεχνικούς λόγους”, ξέρει το πώς και έχει πολλούς κατάλληλους -γι αυτό που θέλουμε-μελετητές… Ειδ’ άλλως θα ξαναγίνει άψυχη και θα κρατηθεί μόνο το σχήμα και όχι τα παλαιά υλικά , όπως γίνεται παντού όπου υπάρχουν μνημεία στον κόσμο. Κοστίζει κάτι παραπάνω αλλά εδώ η περιφέρεια έδωσε πάνω από 300.000 ευρώ μόνο για σωστή μελέτη ενός κενού και μή ιστορικού κτιρίου κτιρίου στην Κέρκυρα (Βίλλα Ρόσσα) που δέν έχει ούτε ιστορία ούτε χρήση (αναζητείται), ούτε δωρήθηκε ως πράξη ευποιίας όπως το δικό μας, ούτε διαδραματίζει ρόλο στον ιστο της πόλεως, ούτε συμβολίζει (και άρα αντιπροσωπεύει για όλους τους Ληξουριώτες) την ρίζα μιάς παλαιάς γνησίας και συνεκτικής οικογενείας στον τόπο της (και των δικών μας στον ίδιο τόπο), ούτε οι δράσαντες κτήτορες αποτέλεσαν ποτέ τμήμα της ελληνικής ιστορίας, ούτε της Ιεραρχίας, ούτε της διανόησης ούτε των επιστημών, ούτε εθνική σημασία ως τόπος ιστορικής μνήμης 19ου αιώνα έχει. Αυτό είναι το Μνημείο “Ιακωβάτειος”. Εχει ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. Καί έχουμε ΕΥΘΥΝΗ.
Νίκος Σολωμός
