Το ότι ο Κώστας Σημίτης είχε μονίμως ανοιχτό μέτωπο με τον Ανδρέα στο ΠΑΣΟΚ είναι ιστορικά καταγεγραμμένο και γνωστό τοις πάσι. Όπως είναι γνωστή και η εκτίμηση που είχε για τον Κώστα Σημίτη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο… ”Εφιάλτης” του Παπανδρέου εφ’ όρου ζωής.
Η αμοιβαιότητα των συναισθημάτων των δύο ανδρών (Σημίτη-Μητσοτάκη) επισφραγίστηκε τελικά με τη δήλωση του πρώτου εξ αφορμής του θανάτου του δεύτερου το 2017:
– … Στην πολιτική του διαδρομή (ο εκλιπών π. πρωθυπουργός) υπήρξε ρεαλιστής, ιδιαίτερα ανθεκτικός και με ξεχωριστή Κοινοβουλευτική κουλτούρα…
Η πολιτική ιστορία του τόπου μας είναι γεμάτη, ασφαλώς, από μικρές και μεγάλες εκπλήξεις, ανακατατάξεις και οβιδιακές μεταμορφώσεις σε αποχρώσεις πάντα κομματικές: αλλοπρόσαλλες μεταγραφές, ”βυζαντινές” ίντριγκες, θυελλώδεις αποστασίες, ταραχώδεις διακυμάνσεις λόγω δημοσιονομικών προβλημάτων ή Εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί (ούτε εγώ, προφανώς, όταν έγραφα το άρθρο ”Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ με τον… Τσίπρα αρχηγό”) ότι θα γινόταν ακριβώς το αντίθετο, το οποίο επιβεβαιώνει διαχρονικά ότι στην πολιτική μας ζωή επικρατεί το απρόβλεπτο, που επιβεβαιώνει πανηγυρικά την λαϊκή παροιμία ”Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες”…
Βάσει αυτής, τελικά, το Σημιτο-ΠΑΣΟΚ αναβιώνει με αρχηγό τον… Κυριάκο Μητσοτάκη. Τον ”ήπιο” μέχρι χθες πολιτικό αρχηγό, που μέσα σε χρόνο ρεκόρ μεταμόρφωσε το δεξιό/κεντροδεξιό κόμμα που πήρε – ένα κόμμα με καραμανλική στόφα και συγκεκριμένο ιδεολογικό προσανατολισμό – σε μείγμα υπερφιλελεύθερων (κεντροδεξιών με διεθνιστικές /φιλοσκοπιανές ή φιλότουρκες αποκλίσεις) και κεντροαριστερών Σημιτικών (φιλογερμανών ”προοδευτικών”στην πλειοψηφία τους).
Με τα δεδομένα αυτά, έχει οπισθοχωρήσει άτακτα η ”Ομάδα Καραμανλή μέσα στο κόμμα, ενώ έχει αφοπλιστεί… χειρουργικά η ”Ομάδα Σαμαρά” (πατριωτική πτέρυγα της ΝΔ) δια της απομείωσης της αξίας των ανθρώπων του π. πρωθυπουργού, οι οποίοι – δια του τελευταίου ανασχηματισμού – τείνουν να εκμηδενιστούν πολιτικά προσεγγίζοντας με ταχύτητα τα όρια της ανυποληψίας.
Την πρώτη και αποφασιστική ένδειξη της διάθεσης του πρωθυπουργού να αντικαταστήσει τους δεξιούς / κεντροδεξιούς σε όλα τα πόστα με ”κρυφούς” συνεργάτες του απ’ τον χώρο της κεντροαριστεράς την είδαμε τέτοιο καιρό πριν ένα χρόνο.
Ήταν τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέσυρε απ’ το παρασκήνιο στο φως της ημέρας τα πρόσωπα της επιλογής του, μεταξύ των οποίων ήταν και ο πάλαι ποτέ διευθυντής της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας Γιάννης Βλαστάρης (νυν διευθυντής του γραφείου Επικοινωνίας του), ο οποίος έχει την επιμέλεια των ομιλιών του.
Έτσι η Νέα Δημοκρατία, που ψηφίστηκε από Δεξιούς κατά βάση, κυβερνά αυτήν τη στιγμή δια του ”επιτελικού κράτους” του αρχηγού και Προέδρου της το οποίο έχει ερείσματα στο Σημιτικό παρελθόν, αφού έχει καταληφθεί από κεντροαριστερά στελέχη:
Με τους ΠΑΣΟΚογενείς Γεραπετρίτη, Μενδώνη, Χρυσοχοΐδη, Πιερρακάκη, Λιβάνιο, Τσακλόγλου και λοιπούς στα υπουργεία και με ”προοδευτικούς” Σημιτάνθρωπους σε προβεβλημένες ή μη θέσεις εξουσίας και Εσωτερικής / Εξωτερικής πολιτικής (από την κ. Σακελλαροπούλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, τον Κοντογεώργη ΓΓ στο ”επιτελικό κράτος”, τον Αλιβιζάτο σε επιτροπή του ΥΔΤ, τον Θεοδωρικάκο και λοιπούς στο ΥΠΕΣ, τους Ντόκο, Ροζάκη και Αποστολίδη στο ΥΠΕΞ, ως τον Μιχάλη Μασουράκη εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ) η Νέα Δημοκρατία που ξέραμε ΔΕΝ υπάρχει, αφού έχει μεταλλαχθεί στο αντίπαλο – προ ετών – δέος της.
Κοινώς, ΠΑΣΟΚοκρατείται, με καμουφλάζ πινελιές ”Σαμαρικής” Δεξιάς (Γεωργιάδης, Βρούτσης, Μηταράκης, σε φάση αποδόμησης ως ανυπαρξίας), ουδετερόφιλους λόγω προσαρμογής στα δεδομένα (Δένδιας, Σταϊκούρας, Κεραμέως, Κικίλιας) και εκπροσώπους του ανύπαρκτου κομματικά υπερφιλελευθερισμού, όπως ο Θόδωρος Σκυλακάκης (”τσάρος της Οικονομίας” που αναρριχήθηκε ελέω Ντόρας σε ύψιστα υπουργικά καθήκοντα) και ο ΓΓ Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ Δημήτρης Σκάλκος, γνωστός για το φιλοσκοπιανό παρελθόν του προεκλογικά…
Έτσι έγινε και η ”Ομάδα Σαμαρά” οδηγήθηκε (μέσω… Novartis) στο ΤΕΛΟΣ της, αφού δεν βρήκε καν χαραμάδα για να περάσει την ιδεολογία της Πατριωτικής Δεξιάς στην Εσωτερική και Εξωτερική πολιτική μας.
Γιατί δεν είναι μόνο η εκ βάθρων αλλοίωση της μεταναστευτικής πολιτικής του Αντώνη Σαμαρά. Δεν είναι μόνο ότι κουρεύτηκαν απ’ τον πρωθυπουργό οι αρμοδιότητες των ”Σαμαρικών” στην κυβέρνηση προς χάριν των (κεντρο)αριστερών νεο-αυλικών του Μητσοτακέικου θιάσου.
Το κυριότερο είναι ότι θάφτηκαν ως ”εθνικιστικές” ο ιδέες της. Θάφτηκαν υπό το βάρος μιας νεο-ραγιαδίστικης πολιτικής (πότε φιλοσκοπιανής, πότε φιλότουρκης) που αποδέχθηκε ασμένως τη ”συμφωνία” στις Πρέσπες, εκχώρησε κυριαρχικά δικαιώματα στο Ιόνιο (ελληνοϊταλική συμφωνία για ανακήρυξη ΑΟΖ) και ετοιμάζεται οσονούπω να υπογράψει τις ”Πρέσπες Νο2”, για να πάμε στο ”Σήμερον κρεμάται επί ξύλου” της Νο3 φάσης που αφορά την τύχη της Θράκης.
Ετοιμάζεται να υποκύψει, δηλαδή, στις μεθοδεύσεις της Μέρκελ για ”συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου με την Τουρκία (με δόλωμα την… ημιτελή και κατάφωρα άδικη για μας ”συμφωνία” Ελλάδας – Αιγύπτου για οριοθέτηση ΑΟΖ), για να περάσουμε ύστερα στην τελευταία πράξη του δράματος που θα αφορά τη Δυτική Θράκη.
Τη Θράκη ΜΑΣ!!!.. Προς ώρας το κτητικό ”ΜΑΣ”, τουλάχιστον, γιατί έχει μπει προ καιρού (2016) η ακριτική ελληνική Περιφέρεια στο στόχαστρο των Γερμανών δια της πολιτικής των ΕΟΖ (”Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών”) που της ετοιμάζουν, με όχημα τις οποίες θα μας ζητήσουν να υπογράψουμε μια ”συμφωνία” αναπαλαιωμένη τύπου ”Ζυρίχης-Λονδίνου” προς χάριν της μουσουλμανικής Μειονότητας.
Μια ”συμφωνία” κατά τα πρότυπα εκείνων των καταστροφικών του 1959, οι οποίες κατέστησαν συν-εγγυήτρια (μαζί με την Ελλάδα και τη Βρετανία) την Τουρκία στην Κύπρο…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Πηγή: antinews.gr
