Χθές Κυριακή , ο Πρωτοπρεσβύτερος παπα Αντρέας Ζαχαράτος του Δημητρίου άφησε την τελευταία του πνοή , πλήρης ημερών και εμπειριών , και πλέον βρίσκεται στο Υπερουράνιο Θυσιαστήριο και συλλειτουργεί με πολλούς φίλους ιερείς και Αρχιερείς καθώς και του αγαπημένου του (μας ) Δεσπότη , του Μακαριστού Γεράσιμου Φωκά.
Ενας παπάς που γνώρισε το κυνήγι του Ναζί κατακτητή , του όρθωσε ανάστημα , κυνηγήθηκε κι από δοσίλογους και <<δεν μάσησε >> και τέλος , ενδύθηκε και το ένδυμα της Ιερωσύνης , σε ωριμη ηλικία και έχοντας την ευλογημένη του οικογένεια παντοτινό στήριγμα . Εγινε ιερέας του Υψίστου γνωρίζοντας ότι έχοντας απογοητευθεί από την δικαιοσύνη των ανθρώπων , ποτέ δεν θα τον απογοήτευε η δικαιοσύνη του Θεού , κι αφού πάντα αγωνιζόταν για <<ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων >> η πράξη αυτή θα ήταν πραγματικά << Θεάρεστη >> . Και υπηρέτησε πολλά χρόνια , με σύνεση και πυγμή , και δεν έκρυβε την αντιπάθειά του για τον Φαρισαϊσμό και την υποκρισία όπου κι αν την συναντούσε. Ηταν αυθεντικός αλλά και η Θεία Χάρης της Ιερωσύνης μαζί με τις εμπειρίες που αποκόμησε από τις τρικυμίες που αντιμετώπισε στην βιωτή του του έδωσαν μια Σοφία που μάγευε.Είχα την τύχη και την ευλογία να βρεθώ ιδιαίτερα κοντά του από τις πρώτες μέρες της δικής μου Ιερωσύνης, και να γνωρίσω το λεβέντικο ανάστημα αυτού του , θα τολμούσα να πώ , μικροκαμωμένου παπά. Μάθημα ζωής ότι εκεί που σταματάει το ύψος , αρχίζει το ανάστημα .Να έχουμε την ευχή και την μεσιτεία του . Αύριο Τρίτη η οικογένεια θα τον συνοδεύσει στην εκκλησία που για τόσα χρόνια διακόνησε , στον Σωτήρα Τραυλιάτων από τις πρωϊνές ωρες , και θα διαβάζονται Ευαγγελικές Περικοπές υπο των ιερέων μέχρι την έναρξη της εξοδίου ακολουθίας που θα γίνει ωρα 3.οο το μεσημέρι. Τα πιο θερμά συλλυπητήρια στην ευλογημένη του οικογένεια.
