Τις τελευταίες ημέρες αναπτύχθηκε μία συζήτηση για τη διατήρηση ή μη της κρατικής επιδότησης της ακτοπλοϊκής γραμμής «Πάτρα-Σάμη-Ιθάκη». Οι επιφυλάξεις μερικών ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ενθαρρύνει τέτοιου είδους επιδοτήσεις, γιατί δήθεν παραβιάζεται ευθέως το δίκαιο του ανταγωνισμού και ως εκ τούτου κινδυνεύουν να ναυαγήσουν, είναι κατά την άποψή μου εντελώς ανυπόστατες. Μια σωστή κοινωνική πολιτική ενθαρρύνει τέτοιες πρωτοβουλίες για επιδοτήσεις δύσκολων ακτοπλοϊκών γραμμών, αγωνίζεται και τις διεκδικεί.
Η γεωγραφική δομή της Πατρίδας μας με τον πολύ μεγάλο αριθμό νησιών (και δη αρκετών απομακρυσμένων και πληθυσμιακά αποδυναμωμένων, όπως είναι και η Ιθάκη) είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση, που τέτοιους είδους περιορισμοί δεν μπορούν λογικά να σταθούν.
Τα αποτελέσματα αυτών των δήθεν περιορισμών όλοι οι Ιθακήσιοι τα βίωσαν για πέντε χρόνια που ήταν ανύπαρκτη η σύνδεση του ιστορικού νησιού μας με την Πάτρα, (αστικό οικονομικό, πολιτιστικό, ιατρικό, εκπαιδευτικό κέντρο κ.λπ).
Οι κινδυνολογίες, τα δήθεν “προφητικά” μισόλογα και τα διλήμματα για τερματισμό της επιδότησης της γραμμής, θεωρώ ότι βρίσκουν όλους τους πολίτες τόσο της Ιθάκης όσο και της Κεφαλλονιάς απέναντι, ανεξάρτητα των πολιτικών πεποιθήσεων του καθενός. Γι’ αυτό όποιος τις φέρνει στην επιφάνεια κάνει μεγάλο κακό στον εαυτό του και στρέφει τον λαό εναντίον του (Φωνή Λαού, οργή Θεού).
Καλό απόγευμα σε όλους.
Γιάννης Καραντζης
