Αύριο είναι η γιορτή του Παππούλη μας του Δεσπότη Κεφαλληνιας Γεράσιμου Φωκα . Πέρασαν , χρόνια , αλλα φαίνεται ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε και συνεχίζει να μιλάει ο κόσμος για εσένα . Κόσμος που έχασε τον δικό του άνθρωπο , κόσμος που βοηθούσες χωρίς να το ξέρει κανείς , που εσπουδασες που εστηριξες κόσμο που έκανες να γελάσει σε ώρες που νόμιζαν ότι δεν θα καταφέρουν να ξανα γελάσουν κόσμος γενικά .
Ήσουν άνθρωπος της Αγάπης . Θυμάμαι σχισμένα ράσα και παπούτσια πάντα να μαλώνεις με τα παιδιά σου (πνευματικά) να φορέσεις καινούργια , εσυ δεν ήθελες διότι ήθελες να τα δώσεις ότι είχες και δεν είχες , σε αυτούς που τα χρειαζόντουσαν . Ήσουν από αυτούς τους αφανείς που ενεργούς κρυφά κάθε βράδι . Τούτη την Αγάπη ήθελε ο Θεός . Έτσι κατάλαβα μετά από χρόνια . Έμαθα από εσένα την Θεϊκή Αγάπη με έναν άλλο πολύ απλό γεμάτο τρόπο .
Όπου άκουγες τρόπου πήγαινες να στηρίξεις έλεγες ( πρέπει να πάω με έχουν ανάγκη παιδάκι μου) . Δεν αγάπησες ποτέ τα λεφτά . Μακάρι να φτάσω λίγο από αυτά που Ήσουνα . Φανταζόσουν ποτέ ότι θα ερχόντουσαν πολλά παιδιά σου στον τάφο σου ζητώντας παρηγοριά . Είμαι σίγουρη ότι βρίσκεις τον τρόπο ακόμα και στον Παράδεισο να τους την δίνεις .
Θυμάμαι ότι μου έλεγες να μιλάμε στην Παναγία στην μανα μας με όλη την ειλικρινεία μας και θα μας ακούσει
Από το fb της Αρτεμις Γασπαρινατου
Πατήρ Γεράσιμος Φωκάς ΄” Ο παππούλης των φτωχών”
