Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα περάσουμε από το «πονάω ρε μ@λάκες», στο «πεινάω ρε μ@λάκες». Και εκεί, υπάρχει τυφλή και απροκάλυπτη βία. Είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω υπερβολικής ικανότητας (την άποψη μου την ξέρετε), η παρούσα κυβέρνηση αδυνατεί να κατανοήσει σε ποιο σημείο βρίσκεται η Ελληνική Κοινωνία. Οφείλει να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο του 2018 στο Ζάππειο και τον Αύγουστο του ίδιου έτους στην Ιθάκη. Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει νέα αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, ούτως ώστε να μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις διευθέτησης του ιδιωτικού χρέους που εκτοξεύθηκε μέσα στην πανδημία επιλύοντας εθνικά προβλήματα με εθνική πολιτική. Αυτό γιατί, οι συμμετρικές υγειονομικές συνθήκες προκαλούν ασύμμετρες καταστροφές στις οικονομίες όλου του πλανήτη. Όπως επίσης είναι δεδομένο πως όταν περάσει όλος αυτός ο υγειονομικός εφιάλτης, θα επανέλθει στην Ε.Ε η προτεσταντική ηθική των Βορείων, οι οικονομίες των οποίων δεν στηρίζονται στα μεροκάματα τρόμου των ντελιβεράδων ή στις αναστολές των εργαζομένων στο λιανεμπόριο και στον τουρισμό ή στις επιστρεπτέες (και μη) προκαταβολές. Θα ήθελα να κάνω και ένα σχόλιο για τα γεγονότα των ημερών, επειδή διαβάζω διάφορα περί «αποχουντοποίησης» της Ελληνικής Αστυνομίας, «εκδημοκρατισμού» των Σωμάτων Ασφαλείας κλπ κλπ. Όσοι βάλλουν επί δικαίων και αδίκων κάνουν τεράστιο λάθος. Το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Η ίδια Ελληνική Αστυνομία (ως θεσμός) είναι αυτή που ξεβρομίζει τα πεζοδρόμια από τα ναρκωτικά και έχει νεκρούς και ορφανές οικογένειες για να μπορούμε όλοι οι υπόλοιποι ασφαλείς να την «κρίνουμε». Όσο μπορούμε να είμαστε ασφαλείς μέσα σε αυτόν τον βόθρο που ζούμε. Το πρόβλημα είναι αμιγώς πολιτικό και θα έχουμε την Αστυνομία που θέλουμε, όταν αποφασίσουμε τι είδους Κοινωνία θέλουμε και τι είδους πολιτικό σύστημα θέλουμε. Οφείλουμε (και αυτό κάνουμε) να καταδικάσουμε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται και με θετικό πολιτικό λόγο να κρατήσουμε την Κοινωνία ενωμένη και όρθια.
Από το fb του Αριστοτέλη Μπατιστάτου
