“Με τι να πρωτοκλάψεις;”

Ο χρήστης Έλληνας πολίτης αισθάνεται λυπημένος στην τοποθεσία Ελλάδα.
Και πώς να μην αισθάνεται με ότι βλέπει και ζει κάθε μέρα;
Με τι να πρωτοκλάψει κανείς;
Με τους περισσότερους από 8000 νεκρούς μέχρι σήμερα;
Με το φάλτσο ακορντεόν των μέτρων;
( λιγότερα κρούσματα αυστηρότερα μέτρα, περισσότερα κρούσματα χαλάρωση μέτρων!)
Με την ανθρωποφαγία κάποιων , ειδικά σε μικρές κοινωνίες , όπου οι ασθενείς αντιμετωπίζονται σαν ένοχα μιάσματα και εγκληματίες;
Με την αδιαφορία και αναισθησία κάποιων άλλων που τα ισοπεδώνουν όλα και οργανώνουν κορονοπάρτυ, ή καποιες άσκοπες συγκεντρωσεις και δεν σέβονται τίποτα και κανέναν;
Με το αναμενόμενο αλλαλουμ των καινοτόμων εμβολιων που ο καθένας ψάχνει, όπου βρει,να βγάλει άκρη και αλήθεια, και κανένας δεν αναλαμβάνει καμία ουσιαστικη ευθύνη για τίποτα;
Με τα μειωμένης αξιοπιστίας σε ασυμπτωματικους ασθενείς,self test , χωρίς CE ,που θα αποτελέσουν τον οδηγό για άνοιγμα της οικονομίας μας;
Με τους χιλιάδες ασθενείς όλων των άλλων παθήσεων που παραμελούνται ή πεθαίνουν αβοήθητοι ή αδιαγνωστοι επειδή η δημόσια υγεία έχει μετατραπεί σε υγεία μιας νόσου και όλα τα δημόσια νοσοκομεία σε COVID νοσοκομεία;
Με τα διπλά τριπλά και αντικρουόμενα μηνύματα των ειδικών και την συνεχή τρομολαγνεία καποιων άλλων πάνω από ένα χρόνο τώρα;
Με την οικονομική κατάρρευση και φτωχοποίηση οικογενειών που η επόμενη μέρα θα τους βρει χωρίς δουλειά ή φαγητό;
Με τις δυο επόμενες κρίσιμες εβδομάδες ;
Με τι να πρωτοκλαψει κανείς άραγε;
Και επειδή ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε απλά μετρώντας νούμερα κρουσματων , λυμάτων και δημοσκοπήσεων χωρίς ουσιαστικές παρεμβάσεις όπως αποδείχθηκε ,μήπως είναι καλύτερα να παραμείνουμε, απλά και όσο μπορούμε ακόμη ,ήρεμοι εναποθέτοντας τις ελπίδες μας στη “θεία πρόνοια”και στη “μητέρα φύση”οι οποιες χιλιάδες χρόνια μας προστατεύουν, παρά τις τραγικές μας αδυναμίες ,διορθώνοντας τα λάθη μας;
Μπορει να ακούγεται μοιρολατρικό αλλά δυστυχως φαντάζει το πιο αισιόδοξο και παρήγορο σενάριο αυτήν την ώρα.
Ίσως κι αυτή τη φορά μας λυπηθούν και μας σώσουν.
Αρκεί να μην τις αγνοήσουμε και αυτές, κι άλλο…
ΥΓ: Θα προσπαθήσω να μην ξανά αναφερθώ στο συγκεκριμένο πολυσυζητημένο θέμα μέχρι να ξανανιώσω χαρούμενος.
Από το fb του ιατρού-γυναικολόγου Φώτη Αυγουστάτου