“Όταν η ιστορία δεν διδάσκει, δυστυχώς επαναλαμβάνεται”

Ας δούμε κατάφατσα μια πραγματικότητα που ολέθρια εξελίσεται εν αγνοία των λαών.

-O Ζελε, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, ΕΙΧΕ στα χέρια του τις επιλογές που του εξασφάλιζαν τόσον την ακεραιότητα της χώρας του, όσον και την ουδετερότητά της (ως πρός το ΝΑΤΟ) και συνάμμα να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα να απολάμβανε όλα τα οφέλη που ως “γέφυρα” η χώρα του με την Ρωσία, αποτελούσε την εγγύηση για την ειρηνική συνύπαρξή της με την Ρωσία και την ευημερία των πολιτών του.

-Λέγω ΕΙΧΕ, καθώς η Συμφωνία του ΜΙΝΣΚ, που δυστυχώς η ίδια δεν τήρησε στο ακέραιο, εξελίχθηκε (είτε ως “αίτιο”, είτε ως “αφορμή”, μικρή σημασία πλέον έχει…) σε ότι ζεί ο ίδιος και η χώρα του τώρα.

-Η στάση του αυτή, με αφορμή και την εισβολή της Ρωσίας, έδωσε το πράσσινο φώς για την πλήρη ανάμιξη και επέμβαση των ΗΠΑ για μια ακόμη φορά στα καθαρώς Ευρωπαικά θέματα.

-Ο κύριος και απόλυτα κερδισμένος από όλη αυτή την τραγική ιστορία, είναι μόνον οι ΗΠΑ.

-Ο κύριος και ο μόνος χαμένος της όλης αυτής τραγικής ιστορίας, θα είναι δυστυχώς η χώρα του (Ζελέ).

-Η ίδια η ΕΕ θα “ματώσει” τους λαούς της, για τα δικά της λάθη, με το να μην επεμβαίνει τόσα χρόνια τώρα, για την τήρηση της Συμφωνίας του Μινσκ.

-Η Ρωσία, αρέσει δεν αρέσει, θα βγεί επίσης κερδισμένη, αφού θα καταφέρει κάτι αντίστοιχο που ζεί ο Ελληνοκυπριακός λαός, δλδ μια Ουκρανία “τεμαχισμένη” στα συμφέροντα της Ρωσίας.

-Όσοι, “φευ”, προσμένετε την εμπλοκή των ΗΠΑ (ΝΑΤΟ) στην ιστορία αυτή, αδίκως προσμένετε.

-Οι ΗΠΑ, επεδίωξαν αυτό που ήδη συντελείται, και ήδη κέρδισαν από αυτήν.

Η Συμφωνία της αποκλειστικής προμήθειας της ΕΕ του Φυσικού Αερίου χτες…να γίνεται μόνον από τις ΗΠΑ καθώς και ότι άλλο μονοπωλιακό εξασφαλίσει με αντίστοιχη Συμφωνία με την ΕΕ στο μέλλον, ήταν και είναι στην αποκλειστική επιδίωξή των.

Ο στόχος τους επετεύχθει.

-Η επόμενη σχεδιασμένη ήδη κίνησή των ΗΠΑ, θα είναι η “αποδοχή των τετελεσμένων” με πρότασή των για “διαπραγματεύσεις πρός αποχώρηση” των κατακτητών από τα εδάφη της Ουκρανίας….

Σας θυμίζει τίποτε;

Αν όχι σας υπενθυμίζω: Κυπριακό μισό αιώνα τώρα!

Όσον δε αφορά τον ίδιο τον Πούτιν.

-Σαφώς και ποσώς θα ενδιαφέρει την “επαύριον” τους Ουκρανούς η τύχη του…Πούτιν.

(“Πρόεδροι” έρχονται και παρέρχονται, ο Κατακτητής μένει, τα εδάφη μόνον με αίμα ανακτώνται και ουχί με διαπραγματεύσεις).

Όσον δε αφορά την ίδια την Ρωσία και το μέλλον της…

-Η Ρωσία, είτε με Πούτιν είτε χωρίς αυτόν, σε κάποια χρόνια θα ανακάμψει.

Θυμηθείτε την Γερμανία…μετά Χίτλερ εποχής!

-Οι ίδιες οι ΗΠΑ, θα είναι οι πρώτες που θα κομίσουν “κλάδον ελαίας προς αυτήν”.

Και ως συνήθως, τα “κοπρόσκυλά της” (των ΕΕ), θα ακολουθήσουν γλύφωντας τα “κοκκαλάκια” που θα τους πετά το “αφεντικό” τους.

Συνεχίστε τώρα να αρπάζεστε μεταξύ σας για το άν ο Ζελέ ή ο Που(σ)τιν θα πάρουν ο μεν πρώτος το Νομπέλ Ειρήνης, ο δε δεύτερος το “κώνειο του θανάτου”!

Κι εμείς;

Η Ελλάδα μας;

-Ο “Μαύρος Τοιχος” της εικόνας, που συνοδεύει και αυτήν την ανάρτηση…λέγει πολλά!

Αναλογιστείται μόνον την γείτονα Τουρκία, με τις “σπέσιαλ” και ξεχωριστές θέσεις της τόσον ως πρός την Ρωσία, αλλά όσον και ως πρός τις ΗΠΑ/ΕΕ/ΝΑΤΟ.

ΥΓ. Τι φταίν τώρα οι εκατόμβες νεκρών, τα εκκατομύρια εκτοπισμένων και προσφύγων;