“Στο Δρόμο της Ιστορίας μας”

Πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια από το παγερό απόγευμα της 7ης Απριλίου 1992, από το πρόωρο και άδικο χαμό του…. Όμως η μνήμη νικάει τη λήθη και τον Αντώνη Τρίτση δεν τον ξεχνάμε, ακόμη και αν λόγω της ηλικίας μας, πολλοί δεν είχαμε τη τύχη να τον γνωρίσουμε από κοντά.

Προσωπικά, ποτέ δε πίστεψα ότι τα πολιτικά κόμματα είναι ένα καταστατικό που ελάχιστοι έχουν μελετήσει, ένας ξύλινος λόγος και μερικά εύπεπτα συνθήματα. Ανέκαθεν όμως πίστευα ότι τα πολιτικά κόμματα είναι πρωτίστως οι Άνθρωποι που τα απαρτίζουν και οι Ιδέες τους, ιδιαίτερα στις τοπικές κοινωνίες.

Η Κεφαλονιά, ήταν ο τόπος που γεννήθηκε και αγάπησε ο Αντώνης Τρίτσης. Το 1974 πρωτοστάτησε στην αυτοοργάνωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (διαδικασία αναγκαία και στο παρόν για την αναγέννηση του Κινήματος). Ως Βουλευτής υπήρξε πάντοτε δίπλα στις ανάγκες των κατοίκων των νησιών μας, ως Υπουργός πολλές φορές ξεπερνούσε σε ριζοσπαστισμό ακόμα και την Κυβέρνηση της Αλλαγής, ως Δήμαρχος διέθετε όραμα για την χωροταξική και πολιτισμική ανασυγκρότηση της Αθήνας.

Δεν πρόλαβε ο Αντώνης Τρίτσης ν’ αλλάξει τον κόσμο, έφυγε μόλις 55 ετών…. Ο δρόμος του όμως δεν είχε αυταπάτες, ούτε συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Είναι ο δρόμος της δικής μας Ιστορίας και αν θέλουμε να τιμήσουμε τη μνήμη του, ας τολμήσουμε 30 χρόνια μετά ν’ ακολουθήσουμε τη δική του περπατησιά!