“Τρίτη δολοφονία γυναίκας…Εσύ φταίς…”

Εσύ φταίς κορίτσι μου …Αυτή είναι η φρικτή αλήθεια , εσύ φταίς…

Πόνεσα όταν έμαθα για το τέλος σου . Πόνεσα για σένα αλλά και γι αυτούς. Αυτούς που σε αγαπάγανε πραγματικά και σου το λέγανε . << Φύγε >> . << Φύγε να σωθείς >>

Κι εσύ , εγωϊστικά , υπεροπτικά με υπέρμετρη σιγουριά στο μέγεθος της – χα – αγάπης που νόμιζες οτι σου είχε , πίστευες οτι θα τον αλλάξεις. Κι έμενες.

Τον γνώρισες σε κλαμπάκι – φέηςμπουκ -παρέα -δουλειά και σου άρεσε. Αισθάνθηκες άσχημα όταν τον είδες να φαίρνεται άσχημα στον σερβιτόρο, αλλά το προσπέρασες, γέλαγες όταν σου πήρε το κινητο να ψάξει τα προσωπικά σου στοιχεία κι όταν έψαχνε τα πάντα για σένα .Σε κολάκευε αυτό …Βούρλο… Αυτός όμως δούλευε πάνω σε ένα προσεκτικά μεθοδευμένο σχέδιο. Να σε υποδουλώσει. Μετά ήθελε κάθε αποκλειστικότητα στη ζωή σου . Δεν ήθελε να σπουδάζεις , να δουλεύεις…Να έχεις <<ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ >> ανθρώπους.

Ώσπου ήρθε το πρώτο χαστούκι. Ισως αντέδρασες μετα το σόκ , ίσως προσπάθησες να φύγεις αλλά …σε έριξε …Με κλαματα , υποσχέσεις , δώρα , λουλούδια , θεατρινισμούς , γονάτισε κι όλας…

Κι εσύ τον συγχώρησες …

Γιατί κοπέλα το ξανάκανες; Ε ; Γιατί τον ξανασυγχώρησες ;;; Δεν μπορω να το καταλάβω. Τόσες Δομές , τόσοι χώροι υποστηρηξης , τόσοι άνθρωποι γύρω σου να ζητήσεις ΒΟΗΘΕΙΑ και τους έφτυσες όλους. Απο τους γονείς σου , τους συγγενείς σου , τους φίλους – που λόγω του φονιά σου τους ειχες παραμερίσει το τελευταιο διάστημα- τους γείτονες , τους ειδικούς , τον παπά της ενορίας σου – ναι τον παπά , να είσαι σίγουρη ότι ξέρει τι να κάνει- και εγωϊστικά περίμενες …να τον αλλάξεις…

Δεν αλλάζει ο δειλός άνθρωπος . Γιατι αυτό είναι . ΔΕΙΛΟΣ. Τον μόνο άνθρωπο που αγάπησε ποτε ήταν ο απάνθρωπος εαυτός του. Κι ενω στην φύση , το ζηλιάρικο αρσενικό παλεύει με άλλα αρσενικά για το ταίρι του , αυτός ειναι το μόνο αφύσικο όν που παλεύει ΜΕ το ταίρι του. Σιχαμένος ανασφαλής δειλός.

Σήμερα θα σε μνημονεύσω στην πρόθεση – υπερ αναπαύσεως- αλλά το μυαλό μου θα είναι σε όλους όσους ξέραν , θέλαν να βοηθήσουν και ΔΕΝ τους το ζήτησες αλλά ίσως …και ποτε δεν τους άφησες.

Φύγε σου λέγαν Φύγε!!!

Κι έφυγες…