Ο προπηλακισμός από αγνώστους [;] του Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σαφώς αποτελεί ύβρη και βάναυση προσβολή των δημοκρατικών ιδεωδών, που όλοι οφείλουμε να καταδικάσουμε, γιατί κάποιοι, και όχι μόνον οι συγκεκριμένοι δράστες, προσπαθούν να φιμώσουν τον λόγο, την λογική, και την ελεύθερη σκέψη, να την ταπεινώσουν και εξευτελίσουν, και εν προκειμένω όχι στο πρόσωπο αλλά στο θεσμό τον Πρύτανη- θεσμικό παράγοντα της Ανωτάτης Εκπαίδευσης.
Και βλέποντας ξανά τη συγκεκριμένη φωτογραφία του Πρύτανη [η οποία ας μην αναπαραχθεί πλέον ¨φωτοτυπικά¨, διότι οι δράστες με την επαναλαμβανόμενη προβολή της πετυχαίνουν πολλαπλά το σκοπό τους: τη διαπόμπευση, τον χλευασμό της Παιδείας στο πρόσωπο του Πρύτανη], ο νους μου σύγκρινε την είδηση με μια άλλη πρόσφατη είδηση, με πλέον τραγικό εκεί αποτέλεσμα: τη δολοφονία του εκπαιδευτικού στην Γαλλία, όπου κατά την άσκηση του εκπαιδευτικού του έργου μίλησε σε μαθητές, και πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή το εγχείρημά του αυτό.
Κοινό δε σημείο και των δύο περιπτώσεων είναι ότι ηχούν ως Σήματα Κινδύνου, που δεν δικαιούμεθα να αγνοήσουμε.
Μια κοινωνία απροστάτευτη … και συνάμα αδρανοποιημένη … αδιάφορη τελικά …
Και πριν μόλις λίγες ημέρες πυροβολισμοί και θάνατος στο Παρίσι … Και μόλις χθες πυροβολισμοί και θάνατος στη Βιέννη … Και τα ερωτήματα ολοένα και πληθαίνουν … Ακόμη και η πιο απλή απάντηση γεννά νέα ερωτήματα … Θαρρείς και το μόνον πιά βέβαιον, είναι η αβεβαιότης …
Και δεν είναι λοιπόν μόνο θέμα αύξησης των μέτρων αστυνόμευσης [απαίτηση λογική, αφού πιά, πιότερο από άλλοτε, homo homini lupus, ¨ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, λύκος¨], αλλά είναι θέμα πλέον, και δη επιτακτική ανάγκη, η εγρήγορση και αφύπνιση όλων.
Και δανειζόμενος, η ταπεινότητά μου, στίχους του Κ. Βάρναλη, δεν δικαιούμεθα να μένουμε ¨δειλοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα¨, και να ¨προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα¨.
Τα σήματα κινδύνου ολοένα και πληθαίνουν … Ακούστε … Ολοένα και πληθαίνουν … Ολοένα και σιμώνουν …
Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος
