Ο Σεργκέι Μαγκνίτσκι ήταν ένας νέος σε ηλικία και χαμηλού προφίλ δικηγόρος, ο οποίος είχε την ατυχία να εκπροσωπήσει σε δίκη το μεγαλύτερο επενδυτικό fund της Δύσης (με έδρα το Λονδίνο) που δραστηριοποιήθηκε μέχρι το 2008 στην Ρωσία του Πούτιν. Ήταν μια υπόθεση αντιδικίας του εργοδότη του με τις οικονομικές υπηρεσίες της Ρωσικής Ομοσπονδίας η οποία αφορούσε σε πλαστή κατηγορία φοροκλοπής, με σκοπό την αποπομπή του Hermitage Capital από την Ρωσική οικονομία. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει κάτι το πρωτότυπο, ήταν μια υπόθεση η οποία θα μπορούσε να απασχολήσει εμφανώς ή συγκαλυμμένα σχεδόν όλα τα Κράτη του υπαρκτού καπιταλισμού με αξιοσημείωτο επίπεδο διαφθοράς.
Η ατυχία του δικηγόρου Σεργκέι Μαγκνίτσκι ήταν ότι κατηγορήθηκε και ο ίδιος από τη Ρωσική δικαιοσύνη για φορολογική απάτη, με αποτέλεσμα να προφυλακιστεί και να αφήσει την τελευταία του πνοή στη φυλακή μετά από φριχτά βασανιστήρια (το 2009) για τα οποία η Ρωσική Ομοσπονδία έχει ήδη καταδικασθεί (το 2019) από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση υπάρχει μια ακόμη πρωτοτυπία ενδεικτική του Κράτους Δικαίου στη Ρωσία του Πούτιν. Ο Σεργκέι Μαγκνίτσκι δικάστηκε και καταδικάστηκε από το Ρωσικό δικαστήριο μετά τον θάνατο του (το 2013). Θα μου επιτρέψετε να το επαναλάβω γιατί ίσως δεν είναι κατανοητό με την πρώτη ανάγνωση, καταδικάστηκε τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του. Ο δε δικηγόρος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της οικογένειας του «άτυχου» Σεργκέι Μαγκνίτσκι και επίσης «άτυχος» Νικολάι Γκορόκωφ, είχε ένα αναπάντεχο ατύχημα (το 2017) χάνοντας την ισορροπία του και πέφτοντας στο κενό από μπαλκόνι τετάρτου ορόφου.
Για την ιστορία, η οποία έχει πάντα σημασία γιατί έχει άμεση σχέση με την αλήθεια, οι μοναδικές αντιδράσεις σε διεθνές επίπεδο πέραν της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το Κράτος Δικαίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ήταν η ψήφιση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού επί προεδρίας Μπάρακ Ομπάμα του Νόμου Μαγκνίτσκι ο οποίος επέβαλε οικονομικές κυρώσεις και απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ σε όσους Ρώσους εμπλέκονταν σε υποθέσεις διαφθοράς και κάποιες χλιαρές αποδοκιμασίες από Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υπόθεση Σεργκέι Μαγκνίτσκι είναι μία μόνο από τις πολλές επιτυχημένες ομολογουμένως προσπάθειες εκκαθάρισης των πολιτικών και οικονομικών αντιφρονούντων στη Ρωσία του Πούτιν. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ένα Κράτος ή ορθότερα ένα καθεστώς το Κράτος Δικαίου, καταδεικνύει και την περί Δικαίου του Πολέμου αντίληψη του, τόσο σε ότι αφορά στο Jus ad Bellum (νομιμοποιητική βάση της ένοπλης σύρραξης), όσο και σε ότι αφορά στο Jus in Bello (Ανθρωπιστικό Δίκαιο της ένοπλης σύρραξης).
Στην Ουκρανία αυτό που συμβαίνει δεν είναι ένας πόλεμος ο οποίος είναι ούτως ή άλλως καταδικαστέο γεγονός από μόνο του ως το έσχατο και πλέον σκοτεινό όριο του ανθρώπινου πολιτισμού. Δεν είναι άρματα μάχης εναντίον αντιαρματικών ή πολεμικά αεροσκάφη εναντίων αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων. Είναι μια ανθρωπιστική καταστροφή με χιλιάδες νεκρούς άμαχους και εκατομμύρια πρόσφυγες για την οποία σαφώς θα λογοδοτήσει στο άμεσο μέλλον το καθεστώς του Κρεμλίνου.
Η στρατηγική και πολιτική ήττα του Πούτιν εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν θα συμβεί στους δρόμους της Μαριούπολης, αλλά στις πλατείες της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης.
* Άρθρο του Αριστοτέλη Μπατιστάτου, Ταξιάρχου ε.α., για το Ελλάδα 24
Πηγή: https://ellada24.gr/
