Χθες το βράδυ, πάνω από 200 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για βοήθεια και υποστήριξη στους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται από τις καταστροφικές πυρκαγιές σε όλη τη χώρα.
Χάρη στην αλληλεγγύη και τη γενναιοδωρία των παρευρισκομένων, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε το ποσό των 2.500 ευρώ, με σκοπό να το καταθέσουμε στον Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός.
Είναι βαθιά συγκινητικό, σε μία πρωτόγνωρα δύσκολη χρονιά, να βλέπεις καθημερινούς ανθρώπους να συνεισφέρουν από το υστέρημά τους με καρδιά και χαμόγελο και ακόμη και να θυσιάζουν ένα βράδυ τους, ερχόμενοι σε επαφή με το απαιτητικό έργο ενός καλλιτέχνη, όπως είναι ο Γουόνγκ Καρ Γουάι, μόνο και μόνο για να βοηθήσουν σε κάτι ευγενικό.
Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που η πλειονότητα των επιφανών και ισχυρών του νησιού, ενώ γνώριζε τους σκοπούς της προσπάθειάς μας, περιφρόνησε επιδεικτικά την εκδήλωση, ίσως επειδή δε βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής, όπως έχει συνηθίσει. Στην ίδια πλευρά, βρίσκονταν και ορισμένοι ντόπιοι επιχειρηματίες, που στο βωμό της “ειδικής αισθητικής” τους, με macho εκφράσεις τύπου «δεν κρεμάω αφίσες στο μαγαζί μου», εναντιώθηκαν σε αυτό που κάναμε, προσπαθώντας παράλληλα να δημιουργήσουν πρόβλημα κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του, χορεύοντας με τη σκιά τους σε έναν κακόηχο ρυθμό εγωκεντρισμού και έλλειψης ανθρωπισμού.
Είναι πασιφανές, νομίζω, κάτι που, ούτως ή άλλως, πολλοί από εμάς γνωρίζαμε: δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα από τους δυνατούς. Πρέπει μόνοι μας, με ευγένεια, αυταπάρνηση και αγάπη, να στεκόμαστε ενωμένοι, γιατί είναι τόσο εύκολο να βρεθούμε από τη μεριά εκείνου που ευεργετεί στη μεριά εκείνου που έχει ανάγκη. Και τότε, αλίμονό μας, αν δεν έχουμε ο ένας τον άλλον, η μία την άλλη, το ένα το άλλο.
Χωρίς να ονοματίσουμε κανέναν, λοιπόν, γιατί πάντα διατηρούμε την ελπίδα πως οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, κρατάμε τα ωραία από χθες και συνεχίζουμε, με οσ@ έχουμε στο πλάι μας, στον δύσβατο και κακοτράχαλο, αλλά πέρα για πέρα ολοφώτεινο, δρόμο της αλληλεγγύης.
Ευχαριστούμε τους: Νίκο, Λένα, Διονύση, Λυδία και Μαίρη για την πολύτιμη εθελούσια βοήθειά τους στην καταμέτρηση των χρημάτων, χάριν διαφάνειας.
Ευχαριστούμε το Cinobo, τον John, την Κρυσταλλία, τους ανθρώπους του Δήμου Αργοστολίου, όλους μας τους φίλους, και τον κόσμο που μας τίμησε χθες με την παρουσία του. Όλοι τους, με τη συμπεριφορά τους και τη στάση τους, δίνουν απάντηση στο σπουδαίο και διαχρονικό ερώτημα του Χαίλντερλιν «κι οι ποιητές, τι χρειάζονται σε έναν μικρόψυχο καιρό;».
Χρειάζονται. Και οι ποιητές και οι καλοί άνθρωποι.
