Βασίλης Κεκάτος: «…Θέλω να ελπίζω πως η Δικαιοσύνη δεν θα μας απογοητεύσει και θα αποφανθεί, όπως οφείλει, με τα μάτια σφραγισμένα και όχι κλείνοντας το μάτι με νόημα και συγκατάβαση προς τη λάθος μεριά της Ιστορίας.»

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΚΑΤΟΣ

Σκηνοθέτης

Ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια κρίση

«Η ιδεολογία είναι ποινικά αδιάφορη». Σκέφτομαι πολύ τα λόγια αυτά της κ. Οικονόμου, εισαγγελέως της εν λόγω δίκης, στην εισήγησή της τον περασμένο Δεκέμβριο. Φαντάζομαι πως σε πολλά, νομικά εκπαιδευμένα μυαλά κάτι τέτοιο ακούγεται εύλογο, συμπαγές και ψύχραιμο. «Η ιδεολογία είναι ποινικά αδιάφορη». Όλα καλά. Τι γίνεται όμως με τους ιδεολόγους και τις πράξεις τους; Μας είναι κι αυτά εξίσου αδιάφορα; Όταν έχουν περάσει επτά χρόνια, δηλαδή μερικές χιλιάδες μέρες, από τη δολοφονία ενός αθώου ανθρώπου και ακόμα δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, μάλλον εντοπίζεται μια κάποια αδιαφορία αναφορικά και με αυτά. Αδιαφορία όχι μόνο ενός άνευρου νομικού συστήματος αλλά και μιας κοινωνίας αρκετά μαλθακής και ανέτοιμης να αντιμετωπίσει μια κρίση εν τη γενέσει της. Μιας κοινωνίας ανιστόρητης, που φαίνεται να έχει υποστεί ανεπανόρθωτη μνημονική διάβρωση. Και δεν μιλάω, φυσικά, για τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται κάθε μέρα, μακριά από τη βολή του καναπέ τους, για κάτι καλύτερο. Αλλά για ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που όσο παρέλαυναν τα τάγματα μπροστά μας και χτίζανε γραφεία σε κεντρικές πλατείες, εκείνο τα χάζευε στριφογυρίζοντας το καλαμάκι του καφέ με μνημειώδη απάθεια. Μιας κοινωνίας που, αντί να δράσει όταν έπρεπε για να αποτραπεί το έγκλημα, προτίμησε απλώς να λουφάξει για να παρακολουθήσει στην πορεία αμέτοχα τη νεκροψία. Όσο γράφω αυτές τις σκέψεις βρισκόμαστε ακόμα δύο εικοσιτετράωρα πριν από την τελική απόφαση και ίσως γι’ αυτό αισθάνομαι συναισθηματικά φορτισμένος. Θέλω να ελπίζω πως η Δικαιοσύνη δεν θα μας απογοητεύσει και θα αποφανθεί, όπως οφείλει, με τα μάτια σφραγισμένα και όχι κλείνοντας το μάτι με νόημα και συγκατάβαση προς τη λάθος μεριά της Ιστορίας.

Πηγή: www.lifo.gr