Θα περίμενε κανείς σε ενάμιση μήνα καραντίνας η ανθρωπότητα να έχει βγει κάπως πιο συνετή. Όχι όμως. Αντιθέτως, βγήκε πιο μαινόμενη και με την εύκολη αιτιολογία του “άσε με να κάνω ό,τι θέλω, ήμουν τόσο καιρό καταπιεσμένος”.
Μόνο που ούτε στο σπίτι ήταν καταπιεσμένοι κάποιοι. Υπήρξαν απαράδεκτα όντα που έβγαλαν βίαια ένστικτα μέσα στο σπίτι τους, απέναντι στις γυναίκες τους, απέναντι στα παιδιά τους. Παράλληλα, η κοινή γνώμη είχε δείξει την οργή της για την πρόωρη αποφυλάκιση του παιδεραστή στο Ρέθυμνο.
Σε μια τέτοια περίοδο λοιπόν που γινόταν καθημερινά σαφές ότι η ενδοοικογενειακή βία είχε αυξηθεί, κλήθηκε η εισαγγελέας Αριστοτελεία Δόγκα να δικάσει τους δύο βιαστές και δολοφόνους της Ελένης Τοπαλούδη.
Στα δικά μας μάτια είναι ξεκάθαρο πως η δικαιοσύνη είχε εδώ μια τεράστια ευκαιρία να δείξει ότι ναι μεν είναι τυφλή και αμερόληπτη, αλλά κι ότι διακατέχεται ενίοτε από μια αξία που στην Ελλάδα σπανίως την έχουμε δει σε πολύκροτες υποθέσεις: ηθική.
Ήταν επίσης μια ευκαιρία να δοθεί και ένα μήνυμα προς κάθε υποψήφιο βιαστή και δολοφόνο πως υπάρχουν άνθρωποι που θα τον τιμωρήσουν με τρόπο ισάξια σκληρό της πράξης του. Ευκαιρία να γίνει κατανοητό και σε όσους δεν είναι βιαστές, αλλά ο τρόπος τους φτάνει συχνά στη σωματική βία, ότι κι αυτοί θα τιμωρηθούν.
Κυρίως όμως ευκαιρία να γίνει ένα λάβαρο προς όλους τους υπόλοιπους, άντρες και γυναίκες, πως η σωματική βία πρέπει να είναι πάντοτε off the table και πως πράξη χωρίς επιθυμία όλων των συμβαλλομένων είναι ΒΙΑΣΜΟΣ.
Κι αυτό δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, ούτε χωρούν εδώ τρισάθλια επιχειρήματα του στυλ “μα φορούσε κοντή φούστα” και όλα όσα έχουν ακουστεί στο παρελθόν και ακούστηκαν εμμέσως από την υπεράσπιση των κατηγορουμένων στη δίκη. Ακόμα κι αν μια γυναίκα, ένας άνθρωπος βγει ημίγυμνος στο δρόμο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απλώσει το χέρι του πάνω του.
Κι αφού αυτό το καταστήσαμε σαφές τουλάχιστον ως προς την δική μας οπτική, πάμε και στην υπόθεση της Τοπαλούδη.
Κατ΄αρχάς να συμφωνήσουμε πως δεν μιλάμε για ένα απλό έγκλημα, ένα απλό κακούργημα. Δεν μιλάμε για ληστεία, για δολοφονία εν βρασμώ ή για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, αν αποφασίσουμε να μπούμε σε έναν τέτοιο διαχωρισμό.
Μιλάμε για δύο απεχθέστατα εγκλήματα. Μόνο ο βιασμός να είχε γίνει, πάλι τα λόγια που γράφουμε και που έχουν γράψει κι άλλοι, δεν θα άλλαζαν.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα η κυρία Δόγκα αποφάσισε να δείξει πως η δικαιοσύνη μπορεί να αντιληφθεί σε τέτοιες υποθέσεις το περί δικαίου αίσθημα. Τα όσα είπε και οι μομφές της κυρίας Δόγκα προς τους συνηγόρους δεν ήταν λοιπόν μια κρίση μεροληπτική ή με συναίσθημα, όπως την κατηγόρησε ο κ. Σκέρτσος. Ούτε ήταν μια προσβολή προς τον Δικηγορικό Σύλλογο που διά στόματος του κ. Βερβεσού έσπευσε να καταδικάσει την κ. Δόγκα με λαλίστατο τρόπο.
Δυστυχώς για την αδικοχαμένη κοπέλα και τους ανθρώπους της, δεν δικάζονται οι βιαστές και δολοφόνοι της μόνο για όσα έκαναν σε εκείνη. Δικάζονται και για να δοθεί ένα μήνυμα στην κοινωνία πως, αν και με δυσκολία, η ασφάλεια και η δικαίωση διά της δικαιοσύνης μπορεί να έρθει. Είναι με λίγα λόγια μια υπόθεση όπου η μνήμη της Ελένης είναι ένα σύμβολο κάτω από το οποίο πρέπει να σκεπαστούν όλες οι γυναίκες που έχουν βρεθεί στη θέση της και όλοι οι άντρες που έχουν αγανακτήσει με όλους αυτούς που λυμαίνονται το φύλο και ως μιάσματα καλύπτουν κάθε καλό μας στοιχείο.
Είναι επομένως φάουλ η στάση του Δικηγορικού Συλλόγου που έβγαλε μια ανακοίνωση η οποία σε μιαν άλλη περίπτωση θα ήταν ολόσωστη. Εδώ όμως δεν μπορεί να εκφράζεται μια τέτοια απολυτότητα. Υπάρχουν παράμετροι που οφείλει η ανθρώπινη πλευρά της/του εκάστοτε εισαγγελέα να τις λάβει υπ΄όψιν.
Κι αν κόπτονται τόσο για την εικόνα του κλάδου τους οι δικηγόροι που στην ανακοίνωση τονίζουν πως είναι συλλειτουργοί της δικαιοσύνης, τότε θα έπρεπε να αρχίζουν να αναθεωρούν αρκετά κάποια πράγματα στον τρόπο λειτουργίας τους. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι σε συζητήσεις μεταξύ δικηγόρων και οι δύο θα ένιωθαν ικανοποίηση για τη στάση της κ. Δόγκα.
Ξανατονίζουμε. Σε όποια άλλη υπόθεση “απλού” κακουργήματος δεν θα υπήρχε όλη αυτή η συζήτηση. Δεν έχουμε τέτοια υπόθεση εδώ όμως. Και αυτό πρέπει να το θυμούνται όσοι κρίνουν και κατακρίνουν την κ. Δόγκα!
Πηγή: menshouse.gr
