Επισκευάζοντας μια παλιά αρμαρόλα της συχωρεμένης της θείας μας της Σοφίας Μεταξά Μαριάτου βρήκα ένα κομμάτι από σκληρό χαρτί που ήταν εντοιχισμένο μέσα στο ξύλο.
Ετοιμάστηκα να το πετάξω αλλά από περιέργεια προσπάθησα να το διαβάσω έστω και αν είχε απολέσει ένα σημαντικό τμήμα του από την φθορά του χρόνου.
Με έκπληξη και συγκίνηση είδα ότι ήταν ένα κείμενο που γράφτηκε στις ημέρες των σεισμών από τον θείο μας τον Αδαμάντιο κάτω από τον φόβο του θανάτου και εντοιχίστηκε εκεί σαν ένα ύστερο μήνυμα στις μελλούμενες γενιές για να μάθουν τι τους συνέβαινε εκείνες τις τρομερές ώρες και μέρες.
Με την άδεια της οικογένειας του ξαδέλφου μου του Λουκά Μεταξά Μαριάτου το παραδίδουμε εκεί που ανήκει, στις μεταγενέστερες γενιές και στην συλλογική μας μνήμη.
Από το fb του
