Έφυγε από κοντά μας ένας ξεχωριστός Άνθρωπος, ο Ιωάννης (Γιαννάκης) Σπυρίδωνος Γνεσούλης – Σβορώνος, για το μακρινό του ταξίδι προς την αιωνιότητα.
Για άλλη μια φορά ετοίμασε τις βαλίτσες του…
Mόνο που δεν γύρισε, όπως όλοι τον περιμέναμε. Γεννημένος στην Ρουμανία, από γονείς Κεφαλλονίτες που έζησαν στο χωριό μας, στα Σβορωνάτα.
Το χωριό που λάτρεψε όσο τίποτα στον κόσμο.
Σε αυτό εύρισκε τη γαλήνη, ρωτούσε παθιασμένα για όλους και χαιρόταν με την πρόοδο που έβλεπε ανάμεσα στο χτες και στο σήμερα του τόπου μας.
Η καλοσύνη του και η προσφορά του ήταν μεγάλη και για την εκκλησιά του χωριού, τον Άγιο Νικόλα, αλλά και για τα κοινά του τόπου.
Πολυταξιδεμένος στη θάλασσα πάνω από δέκα χρόνια, μετανάστης στην Αμερική για όλα του τα υπόλοιπα εργάσιμα χρόνια.
Μιλούσε καλά αγγλικά και ισπανικά. Λάτρευε την κλασική μουσική και επισκέφτηκε πάνω από 10 χώρες.
Αγαπούσε τη λαϊκή μας παράδοση και μεθούσε στους ήχους της κεφαλλονίτικης καντάδας!
‘Ο Γιαννάκης’, με τη μεγάλη ψυχή και τα ευγενή του αισθήματα, τύγχανε του σεβασμού και της αγάπης όλων μας. Έκανε μια όμορφη οικογένεια και απέκτησε ένα παιδί, τη Ζωή.
Η απλότητά του θα μείνει και θα φωτίζει στις καρδιές γνωστών & φίλων του, που τον όλοι φώναζαν πρόσχαρα «ΓΙΑΝΝΑΚΗ» Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε από κοντά και να ζήσουμε μαζί του, στο πρόσωπό του, νοιώσαμε την στοργή του Πατέρα – Αδελφού – Φίλου…
Λένε ότι οι ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ δεν φεύγουν ποτέ!
“ …πρεσβύτης εὔβουλος, ”
Ως μεγάλος, να δίνεις σωστές συμβουλές
Σε αποχαιρετώ,
όσα από τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΙΧΝΗ μου εμπιστεύθηκες και θέλησες να λάβουν τη μορφή γραπτού λόγου, να σαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα τα προβάλω, εκτελώντας την Επιθυμία Σου.
Κοιτώντας κάθε ημέρα το σπίτι σου… θα περιμένω να σε δω να μου φωνάζεις για να τα πούμε από κοντά!
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ…
Με διαχρονική εκτίμηση,
Γεράσιμος Διον. Κουταβάς
Σβορωνάτα Κεφαλονιάς
