Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών ο φιλάνθρωπος και ευεργέτης του Βόλου, Χαράλαμπος Τσιμάς.
Ο Χαράλαμπος Τσιμάς δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στην Αιθιοπία, όπου άνοιξε αλυσίδα σούπερ μάρκετ με την επένδυσή του να γιγαντώνεται, ενώ η περιοχή όπου δραστηριοποιήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα ονομάστηκε “MBabis” από το όνομά του.
Η προσφορά του στη Μαγνησία ήταν μεγάλη, καθώς στήριξε έμπρακτα το Νοσοκομείο Βόλου, την Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας, την Μητρόπολη Δημητριάδος και πλήθος φορέων και συλλόγων, ενώ πάντα έτεινε χείρα βοηθείας σε όσους είχαν την ανάγκη του.
Χαράλαμπος Τσιμάς: «Για μένα είναι χαρά και σκοπός ζωής, η προσφορά στον άνθρωπο»
Ο Χαράλαμπος Τσιμάς το 2017 είχε παραχωρήσει μία συνέντευξη στον Γιώργο Καρεκλίδη και στο «Ράδιο-Ένα 102,5 μεταφέροντας το δικό του μήνυμα που δεν ήταν άλλο από μήνυμα προσφοράς και αγάπης στον συνάνθρωπο.
Διαβάστε τη συνέντευξη του μεγάλου ευεργέτη της πόλης:
Με λόγια από καρδιάς… γεμάτα ελληνική ψυχή, ο γνωστός συμπολίτης και ευεργέτης, λόγω των πολλών δωρεών του στο Νοσοκομείο Βόλου Χαρ. Τσιμάς, μίλησε μετά την τελευταία τελετή εγκαινίων της νέας πτέρυγας στην ογκολογική του νοσηλευτικού ιδρύματος, με τον Γιώργο Καρεκλίδη στο «Ράδιο-Ένα 102,5». Με απλό λόγο, γεμάτο όμως ανθρωπιά, έδωσε αισιοδοξία σε όλους, με αφορμή τη δύσκολη κατάσταση που περνούμε όλοι, τα τελευταία χρόνια… «Εγώ ξενιτεύτηκα το 1952 σε ηλικία 20 ετών, όταν έφυγα από την πατρίδα μου, ζητώντας καλύτερες μέρες. Πέρασα δύσκολες μέρες στην Αιθιοπία και στην αρχή κοιμόμουν στο πάτωμα, μη έχοντας ούτε το καθημερινό φαγητό. Το 1975 μου κατάσχεσαν όλη την περιουσία μου και πήγα ξανά στην Αιθιοπία σε ηλικία πλέον 70 ετών, για να αρχίσω ξανά από την αρχή…
«Τα ξεπέρασα όλα όμως, με τη βοήθεια του Θεού και με την πίστη που είχα πάντα, μια πίστη η οποία κινάει βουνά, αν το καταλαβαίνετε και δημιουργήσαμε μια καλή κατάσταση. Τώρα βλέπω την πατρίδα μου και τους ανθρώπους να πονούν και αυτό είναι, που με συγκινεί πάρα πολύ», δήλωσε ο κ. Τσιμάς.
Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν έχει εκατομμύρια και ο τραπεζικός του λογαριασμός είναι 2.000 € και ότι έχει κάνει μεγάλες προσπάθειες για να γίνουν τα έργα στο Νοσοκομείο.
«Πόνεσε η ψυχή μου…»
Όπως είπε, «όταν ξεκινήσαμε την πρώτη φορά για την πρώτη πτέρυγα του Νοσοκομείου, πήγαμε μια μέρα και βρήκαμε τους καρκινοπαθείς να κάθονται στο πάτωμα, πόνεσε η ψυχή μου. Σκέφτηκα λοιπόν, να μη φάω, να μην πάω ταξίδι και να στερηθώ πράγματα, για να ξεκινήσει να γίνει η πρώτη ογκολογική κλινική».
Σύμφωνα με τον κ. Τσιμά, ολοκληρώθηκε η πρώτη, ακολούθησε η δεύτερη και αποφάσισε να κάνει και την τρίτη Ογκολογική Κλινική, που έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει όλους τους συμπατριώτες μας. «Για μένα είναι χαρά και σκοπός ζωής», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος τόνισε, ότι δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να προσφέρει κάποιος αγάπη στους συνανθρώπους του και δήλωσε ότι στα εγκαίνια ένιωσε τις πιο ωραίες στιγμές της ζωής του. «Αυτή τη γλύκα της χαράς της προσφοράς, όταν ξέρουμε ότι συνάνθρωποί μας θα εξυπηρετούνται από το έργο που έγινε, δεν ανταλλάσσεται με τίποτα», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ πρόσθεσε ότι πιστεύει στο Θεό και στη δύναμή του και από κει πηγάζουν όλα.
«Θα δώσω ακόμη και την ψυχή μου στους συμπατριώτες μου»
Ωστόσο τόνισε, ότι δεν φτάνει μόνο αυτό, καθώς διαπιστώνει πόσα πράγματα έχει ανάγκη ο κόσμος και διαβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι όπου μπορεί θα βοηθήσει… Στα μέτρα των οικονομικών του δυνατοτήτων του, θα το κάνει. «Υπάρχει ένας άνθρωπος που αγάπησε και αγαπά τον τόπο του και θέλω να δώσω ακόμη και την ψυχή μου όταν οι συμπατριώτες μου τη χρειαστούν», ήταν η δήλωσή του.
Σύμφωνα με τον κ. Τσιμά, σήμερα ο άνθρωπος έχει γίνει θηρίο και όχι μόνο, δεν αρκείται σε όσα βγάζει τίμια, αλλά θέλει να βάλει το χέρι και στις τσέπες άλλων. «Γι’ αυτό πονάει ο κόσμος σήμερα και γι’ αυτό φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Δεν υπάρχει συμπόνια και αγάπη για τον συνάνθρωπο, παρά μόνο το συμφέρον και αυτό είναι λυπηρό. Εύχομαι οι άνθρωποι να αισθανθούν τη χαρά και την ικανοποίηση της προσφοράς που ένιωσα εγώ…», υπογράμμισε.
Ο ίδιος είπε ότι ευχαριστεί τον Θεό που του έδωσε τα χρόνια, γιατί είναι 87 ετών, έχει πρόβλημα με τα πόδια του και δεν μπορεί να περπατήσει κανονικά, αλλά η καρδιά του είναι γεμάτη από αγάπη για τους συνανθρώπους του και η σκέψη και μόνο ότι υπάρχουν ανάγκες και πρέπει να γίνουν πράγματα για τον συνάνθρωπο, τον κρατάει στη ζωή.
