Επιθανάτια εμπειρία: Ερευνα απέδειξε ότι επιθανάτια εμπειρία έχει 1 στους 5 ανθρώπους που επιβίωσε από καρδιακή ανακοπή. Τι είδαν τη στιγμή που άφηναν τον κόσμο; Ποια η αίσθηση στη συνέχεια; Όλες οι λεπτομέρειες στο xristika.gr.
Aρκετοί άνθρωποι – έως ένας στους πέντε – που επιβίωσαν μετά από καρδιακή ανακοπή χάρη σε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), μπορούν να περιγράψουν στη συνέχεια επιθανάτιες εμπειρίες που τους συνέβησαν όσο είχαν χάσει τη συνείδησή τους και βρίσκονταν στο κατώφλι του θανάτου.
Αυτό αποκαλύπτει μια νέα επιστημονική πολυκεντρική κλινική μελέτη (AWARE II – AWAreness during REsuscitation) που πραγματοποιήθηκε σε ΗΠΑ και Βρετανία και παρουσιάστηκε την Κυριακή σε καρδιολογικό συνέδριο της American Heart Association στο Σικάγο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κορυφαίο στον κόσμο ειδικό σε θέματα επιθανάτιων εμπειριών, τον εντατικολόγο δρ Σαμ Πάρνια, αναπληρωτή καθηγητή του Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και του ιατρικού κέντρου Langone Health, μελέτησαν τις περιπτώσεις 567 ανθρώπων των οποίων οι καρδιές σταμάτησαν να χτυπούν ενόσω νοσηλεύονταν σε 25 νοσοκομεία και οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ΚΑΡΠΑ μεταξύ 2017-2020.
Παρά την άμεση επέμβαση, λιγότερο από το 10% των ασθενών ανέρρωσαν επαρκώς για να πάρουν εξιτήριο από το νοσοκομείο.
Από αυτούς, περίπου το 20% είχαν να διηγηθούν αργότερα κάποιου είδους διαυγή επιθανάτια εμπειρία (near-death experience).
Μεταξύ άλλων, ανέφεραν μια αντίληψη διαχωρισμού από το σώμα τους, την αποστασιοποιημένη παρατήρηση των συμβάντων στον εαυτό τους χωρίς να νιώθουν πόνο, μια θετικότερη εσωτερική αξιολόγηση της ζωής τους και της στάσης τους προς τους άλλους κ.α.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι αυτές οι εμπειρίες είναι διαφορετικές από ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις ή όνειρα.
Η μελέτη του εγκεφάλου επίσης έδειξε μια αυξημένη δραστηριότητα με εγκεφαλικά κύματα γάμα, δέλτα, θήτα, άλφα και βήτα έως μία ώρα μετά την εφαρμογή της τεχνικής ΚΑΡΠΑ.
Ορισμένα από τα κύματα αυτά υπό φυσιολογικές συνθήκες συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι έχουν κανονική συνείδηση και επιτελούν ανώτερες νοητικές λειτουργίες όπως σκέψη, μνήμη και αντίληψη.
«Αυτές οι εμπειρίες και οι αλλαγές των εγκεφαλικών κυμάτων μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια της αποκαλούμενης επιθανάτιας εμπειρίας και τις ανιχνεύσαμε για πρώτη φορά σε μια μεγάλη μελέτη.
Τα ευρήματα μας παρέχουν ενδείξεις ότι όσο βρίσκονται στο κατώφλι του θανάτου και σε κώμα, μερικοί άνθρωποι βιώνουν μια μοναδική εσωτερική συνειδητή εμπειρία, μεταξύ άλλων έχοντας επίγνωση χωρίς να νιώθουν άσχημα», δήλωσε ο δρ Πάρνια.
Πρόσθεσε ότι αυτή η διαυγής και έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα, μαζί με τις αφηγήσεις ιστοριών επιθανάτιων εμπειριών, δείχνει ότι η ανθρώπινη αίσθηση του εαυτού και της συνείδησης, όπως και άλλες βιολογικές σωματικές λειτουργίες, πιθανώς δεν σταματά τελείως κοντά στη στιγμή του θανάτου.
«Αυτές οι διαυγείς εμπειρίες δεν μπορούν να θεωρηθούν “τρικ” ενός διαταραγμένου ή θνήσκοντος εγκεφάλου, αλλά μάλλον μια μοναδική ανθρώπινη εμπειρία που αναδύεται στο κατώφλι του θανάτου.
Καθώς ο εγκέφαλος “κλείνει”, σταματούν και πολλά από τα φυσικά συστήματα αναστολής που διαθέτει. Αυτό παρέχει πρόσβαση στα βάθη της συνείδησης ενός ανθρώπου, μεταξύ άλλων στις αποθηκευμένες αναμνήσεις, σε σκέψεις από την πρώιμη παιδική ηλικία και σε άλλες όψεις της πραγματικότητας.
Μολονότι κανένας δεν ξέρει τον εξελικτικό σκοπό αυτού του φαινομένου, ξεκάθαρα εγείρει προκλητικά ερωτήματα για την ανθρώπινη συνείδηση, ακόμη και κατά τον θάνατο», ανέφερε ο Πάρνια.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι αν και οι έως τώρα μελέτες δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν πλήρως την πραγματικότητα ή το νόημα τέτοιων εμπειριών των ασθενών και τους ισχυρισμούς τους για την ύπαρξη επίγνωσης σχετικά με τον θάνατο, έχει αποδειχθεί επίσης αδύνατο να καταρριφθούν αυτοί οι ισχυρισμοί και οι εμπειρίες.
Γι’ αυτό υπογράμμισαν την ανάγκη οι επιθανάτιες εμπειρίες να τύχουν περαιτέρω απροκατάληπτης έρευνας.
Επιθανάτια εμπειρία: «Είναι εγκεφαλικές ώσεις»
Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν αναφέρει ¨επιθανάτιες εμπειρίες¨ – ιδιαίτερα μετά από μια καρδιακή προσβολή.
Αλλά τι είναι αυτό που προκαλεί τα οράματα και την αντίληψη ότι οι επιζώντες βρέθηκαν κοντά στο θάνατο; Επιστήμονες από το University of Michigan πιστεύουν ότι έχουν βρει την απάντηση.
Η επιθανάτια εμπειρία (NDE) ορίζεται ως ένα ψυχολογικό γεγονός που λαμβάνει χώρα όταν ένα άτομο βρίσκεται κοντά στο θάνατο.
Αναφορές από περιπτώσεις με NDE που έχουν καταγραφεί, από τον εκπαιδευτικό μη κερδοσκοπικό International Association for Near-Death Studies, περιλαμβάνουν ζωντανή αίσθηση κίνησης, φως, σκοτάδι, συναντήσεις με τους αγαπημένους αποβιώσαντες, συναντήσεις με πνευματικές παρουσίες ή οντότητες, και μερικοί άνθρωποι μιλούν για μια εξωσωματική εμπειρία.
Σύμφωνα με τους ερευνητές στη μελέτη Michigan, περίπου το 20% των επιζώντων μετά από καρδιακή προσβολή έχουν αναφέρει μια επιθανάτια εμπειρία.
Ωστόσο, προσθέτουν ότι, παρόλο που οι εμπειρίες αυτές έχουν περιγραφεί ως ¨πιο πραγματικές από το πραγματικό¨, δεν ήταν σαφές το αν ο εγκέφαλος είναι σε θέση να παράγει αυτές τις αισθήσεις στο κλινικό θάνατο.
Ο Dr. Jimo Borjigin, ο οποίος κατέχει έδρα συνεργάτη στη μοριακή και συγκριτική ψυχολογία και στη νευρολογία στο University of Michigan Medical School, λέει: ¨Με βάση τη λογική, αν η επιθανάτια εμπειρία προκύπτει από την εγκεφαλική δραστηριότητα, το νευρικό αντίστοιχο της συνειδητότητας θα πρέπει να είναι αναγνωρίσιμο σε ανθρώπους ή ζώα, ακόμη και μετά την διακοπή της αιματικής ροής στον εγκέφαλο¨.
Επιθανάτια εμπειρία: Ηλεκτρική καταγραφή
Οι ερευνητές ανέλυσαν τις καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας, με ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα (EEGs), σε εννέα αρουραίους που βρίσκονταν σε αναισθησία, ενώ τους προκαλούνταν καρδιακή προβολή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια επιθανάτιας εμπειρίας, υπάρχει μία ηλεκτρική ώση της δραστηριότητας του εγκεφάλου.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο journal Proceedings of the National Academy of Sciences, αποκάλυψε ότι μετά τον κλινικό θάνατο – όταν η καρδιά σταματά να χτυπά και το αίμα δεν ρέει στον εγκέφαλο, οι αρουραίοι έδειξαν κύματα εγκεφαλικής δραστηριότητας παρόμοια με αυτά σε κατάσταση εγρήγορσης.
Εντός των πρώτων 30 δευτερολέπτων μετά από μια καρδιακή ανακοπή, σε όλους τους αρουραίους φάνηκε μια διαδεδομένη ηλεκτρική ώση, παροδικής εγκεφαλικής δραστηριότητας, η οποία είχε παρόμοια χαρακτηριστικά ενός πλήρως ενεργού εγκεφάλου.
Επιπλέον, όταν οι αρουραίοι υποβάλλονταν σε ασφυξία – θάνατος από την έλλειψη οξυγόνου, έδειξαν σχεδόν παρόμοια κύματα εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Ο Dr. George Mashour, αναπληρωτής καθηγητής αναιθησιολογίας και νευροχειρουργικής στο University of Michigan, εξηγεί:
¨Μείναμε έκπληκτοι από τα υψηλά επίπεδα δραστηριότητας.
Στην πραγματικότητα, κοντά στο θάνατο, πολλές γνωστές ηλεκτρικές ώσεις συνειδητότητας, ξεπέρασαν τα επίπεδα που παρατηρούνται στην κατάσταση της αφύπνισης, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να έχει καλά οργανωμένη ηλεκτρική δραστηριότητα κατά την πρώιμη φάση του κλινικού θανάτου.
Ο Dr. Borjigin προσθέτει: ¨Αυτή η μελέτη μας λέει ότι η μείωση του οξυγόνου, ή η μείωση του οξυγόνου και της γλυκόζης μαζί, κατά τη διάρκεια της καρδιακής προσβολής μπορεί να διεγείρει εγκεφαλική δραστηριότητα, που είναι χαρακτηριστικό της συνειδητότητας.
Ανατροπή των ιδεών σχετικά με τη δραστηριότητα του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια καρδιακών προσβολών.
Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι στο παρελθόν, θεωρούνταν ότι ο εγκέφαλος ήταν αδρανής κατά τη διάρκεια της καρδιακής προσβολής, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που έχει ερευνηθεί συστηματικά η νευροφυσιολογική κατάσταση του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματά τους, αποτελούν το πρώτο επιστημονικό πλαίσιο για τις επιθανάτιες εμπειρίες, καταγεγραμμένο από τις αναφορές πολλών επιζώντων μετά από καρδιακή ανακοπή.
¨Αυτή η μελέτη, που εκτελέστηκε σε ζώα, είναι η πρώτη που αναφέρεται στο τι συμβαίνει με την νευροφυσιολογική κατάσταση του εγκεφάλου την ώρα του θανάτου¨ δήλωσε ο Dr. Borjigin.
¨Θα αποτελέσει τη βάση για μελλοντικές μελέτες σε ανθρώπους για τη διερεύνηση πνευματικής εμπειρίας την ώρα που πεθαίνει ο εγκέφαλος, συμπεριλαμβανομένου του φωτός κατά τη διάρκεια καρδιακής ανακοπής.
Υπήρξαν προηγούμενες αναφορές από νευρολόγους, που εξέτασαν άτομα με εμπειρίες κοντά στο θάνατο. Ερευνητές από το University of Kentucky έγραψαν, το 2006, ότι όταν ένα άτομο βιώνει κλινικό θάνατο, ενεργοποιούνται τα ίδια κέντρα του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν το άτομο βλέπει όνειρο.
Πηγή: xristika.gr
