Ενα μεγάλο δράμα κρύβεται πίσω από το θάνατο του 55χρονου, ο οποίος έχασε τη μάχη για τη ζωή το περασμένο Σάββατο μετά από 38ημερη νοσηλεία στο νοσοκομείο ΚΑΤ αλλά και της αιμοδοσίας που προγραμματίζεται για πολυεγκαυματία που νοσηλεύεται στην εντατική μονάδα εγκαυμάτων του ίδιου νοσοκομείου.
Σαρανταέξι ημέρες μετά την καταστροφική πυρκαγιά που αφάνισε τα δάση στη Βαρυμπόμπη, στο Κρυονέρι, στο Κατσιμίδι, στη Δροσοπηγή και στις Αφίδνες δύο ακόμα συμπολίτες μας βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση και δίνουν μάχη για τη ζωή τους.
Ο φίλος τους και κάτοικος Κρυονερίου το περασμένο Σάββατο έχασε τη ζωή του μετά από 38 ημέρες νοσηλείας…
Πρόκειται για τα μέλη παρέας τριών φίλων από το Κρυονέρι και τη Δροσοπηγή που από την πρώτη ημέρα που ξέσπασε η πυρκαγιά στην Βαρυμπόμπη ήταν στην πρώτη γραμμή πυρόσβεσης. Είχαν στη διάθεση τους ένα αυτοκίνητο 4χ4 που είχε πυροσβεστική αντλία και ανήκε σε τοπική εθελοντική ομάδα. Έδιναν μάχες για να σώσουν τις περιουσίες των συμπολιτών τους αλλά και το πανέμορφο δάσος. Μάταια όμως. Η πυρκαγιά είχε πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις που οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονταν μέσα στο πυκνό δάσος ξεπερνούσαν τους 600-800 βαθμούς Κελσίου.
Από το Τατόι στην Δροσοπηγή
Εκείνο το απόγευμα της 5ης Αυγούστου στάθηκε μοιραίο ακόμα και για τους τρεις έμπειρους άνδρες που γνώριζαν καλά τα κατατόπια και ήταν έμπειροι στην πυρόσβεση.
Επέβαιναν σε όχημα 4Χ4 και από νωρίς έδωσαν πολλές μάχες για να σταματήσουν τις φλόγες.
Η πυρκαγιά μετά τις αναζωπυρώσεις εκείνο το απόγευμα της μοιραίας Πέμπτης και τη βοήθεια των νοτιοδυτικών ανέμων πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Η φωτιά κατευθύνθηκε βορειοανατολικά και έχοντας δημιουργήσει τεράστιο μέτωπο πολλών χιλιομέτρων έκαψε το περίφημο δάσος του Τατοΐου, το Κατσιμίδι, τη Δροσοπηγή και τις Αφίδνες.
Ακόμα χαροπαλεύουν
Οι τρεις άνδρες δεν είναι σε θέση να μιλήσουν ακόμα και σήμερα. Είναι σε κατάσταση σοκ.
Όμως, σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά από την πυροσβεστική και εθελοντές πυροσβέστες, οι τρεις φίλοι έσπευσαν εθελοντικά να βοηθήσουν στην κατάσβεση της μεγάλης πυρκαγιάς αφού άλλωστε ήταν από την περιοχή και ήθελαν να προστατεύσουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους, ενώ ένας από αυτούς διατηρεί οικογενειακή κτηνοτροφική μονάδα που είναι και η τελευταία που έχει απομείνει στην περιοχή.
Οι τρεις φίλοι με το 4χ4 βρίσκονταν στην οδό Ναυσικάς. Αρχικά βρίσκονταν στα Βασιλικά Κτήματα και μέσα από το Χούνι κατευθύνονταν προς τη Δροσοπηγή. Έβλεπαν πως οι φλόγες τους κύκλωναν μέσα στο παρθένο δάσος και έτρεχαν να προλάβουν να σωθούν. Δείτε χάρτη: ΕΔΩ
Τους κύκλωσε η φωτιά
Η φωτιά όμως είχε τρέξει από διαφορετικά μέτωπα και τους “κυνηγούσε” με ταχύτητα. Πάνω από τα αιωνόβια πεύκα είχαν σηκωθεί φλόγες δεκάδων μέτρων και ο δρόμος ήταν όλος χωμένος μέσα στο δάσος. Έμοιαζε ατελείωτος… Κάθε στροφή ήταν μία μεγάλη καθυστέρηση καθώς οι φλόγες κατάπιναν τα πάντα.
Η κατάσταση ήταν τραγική. Παρότι ήταν πολύ έμπειροι και έτρεχαν με το 4χ4 δε μπορούσαν να ξεφύγουν. Ηταν σαν να βρίσκονταν μέσα σε ένα τεράστιο τζάκι. Το θερμικό κύμα είχε αρχίσει να τους καίει. Η φωτιά τους έκλεισε το δρόμο… Η ορατότητα ήταν μηδενική… και η λαμαρίνα του αυτοκινήτου έλιωνε.
Το μεγάλο σταυροδρόμι
Εφτασαν με δυσκολία στην διασταύρωση της οδού Ναυσικάς με την οδό Χαράς όπως φαίνεται και στην πιο πάνω φωτογραφία.
Εάν συνέχιζαν ευθεία στην οδό Ναυσικάς (αριστερά στη φωτογραφία) ίσως και να μην αντιμετώπιζαν πρόβλημα παρότι και από εκεί η κατάσταση ήταν δύσκολη.
Ωστόσο μετά από λίγα μέτρα στην οδό Ναυσικάς σταματάει η άσφαλτος.
Γίνεται χωματόδρομος και κατευθύνεται προς τη Μονή Αγίων Αγγέλων που ήταν χωμένη και αυτή μέσα στο πυκνό δάσος που επίσης φλέγονταν. Το σκοτάδι έπεφτε και η ορατότητα ήταν μηδενική λόγω του καπνού. Η απόφαση έπρεπε να ληφθεί σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Γνωρίζοντας καλά κάθε πιθαμή από την περιοχή ακολούθησαν το ένστικτο τους αλλά και τη λογική που τους οδήγησε δεξιά στο δρόμο, δηλαδή, από την οδό Ναυσικάς έστριψαν στην οδό Χαράς (δεξιά στη φωτογραφία).
Αυτό ήταν το λογικό διότι η οδός Χαράς είναι ασφαλτοστρωμένη και είχαν σκοπό να φτάσουν σε ένα πλάτωμα που υπήρχε στη διασταύρωση της οδού Χαράς με την οδό Χρυσανθέμων περίπου 800 μέτρα πιο μακριά.
Η φύση νίκησε το 4×4
Ομως στην οδό Χαράς ήξεραν πως έχουν να διανύσουν περίπου 800 δύσκολα μέτρα με το δρόμο να είναι χωμένος μέσα σε δάσος από πανύψηλα πεύκα. Ο δρόμος έκανε ένα “βούτημα” (κατηφόρα) και μετά είχε δύο τρεις στροφές με μεγάλη ανηφόρα. Επρεπε να περάσουν μέσα από την κόλαση.
Πάτησαν όλο το γκάζι στο 4χ4 το οποίο αρχικά φάνηκε πως θα άντεχε την πίεση…
Οι φλόγες ήταν αδιαπέραστες. Εκαιγαν τα πάντα. Η φωτιά είχε φουντώσει 2-3 λεπτά νωρίτερα και είχε αναπτύξει τεράστιες θερμοκρασίες. Οι τρεις άνδρες εκτίμησαν πως το αυτοκίνητο θα αντέξει και θα περάσουν μέσα από τις φλόγες.
Η άσφαλτος έλιωνε και ο δρόμος ήταν μία πύρινη κόλαση. Δεν είχαν άλλη επιλογή. Η φωτιά τους είχε κυκλώσει. Δίχως άλλη καθυστέρηση έπρεπε να περάσουν με το αυτοκίνητο μέσα από τις φλόγες όμως η καύση των δέντρων είχε ανεβάσει τεράστιες θερμοκρασίες.
Σταμάτησε η μηχανή λόγω έλλειψης οξυγόνου
Το οξυγόνο λόγω της μεγάλης καύσης ήταν λιγοστό. Ο αεραγωγοί της μηχανής του αυτοκινήτου ρούφαγαν καυτό καπνό. Δεν έβρισκαν οξυγόνο να τραβήξουν για να γίνει η καύση της μηχανής.
Υπερθερμάνθηκαν λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και χωρίς οξυγόνο η μηχανή του αυτοκινήτου δεν έκανε καύση. Παρότι ο οδηγός πατούσε απεγνωσμένα τέρμα το γκάζι η μηχανή ρετάρισε και τελικά έσβησε. Ηθελαν μόλις 150-200 μέτρα ανηφόρας για να βγουν στο ξέφωτο. Το 4χ4 ακινητοποιείται μέσα στην κόλαση. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα…
Εσπασαν τα τζάμια από τη θερμοκρασία
Πριν καλά καλά αντιδράσουν οι φλόγες λόγω της υψηλής θερμοκρασίας έσπασαν και τα παρπρίζ του 4χ4. Οι φλόγες εισβάλουν στο εσωτερικό του αυτοκινήτου.
Οι τρεις άνδρες είναι κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού και μία ανάσα από το να απανθρακωθούν στις θέσεις τους.
Εχοντας ήδη υποστεί εγκαύματα στο σώμα και στο κεφάλι άρχισαν ενστικτωδώς να τρέχουν μακριά από το 4χ4 που παραδόθηκε στις φλόγες και λαμπάδιασε.
Διακρίνουν μία οικοδομή. Εχουν να διανύσουν περίπου 30 μέτρα μέχρι τα τσιμέντα της οικοδομής αλλά κάθε πόντος μοιάζει ατελείωτο χιλιόμετρο. Καίγονται…
Επεσαν μπρούμυτα στην οικοδομή
Δυστυχώς η οικοδομή δεν είχε υπόγειο για να τους προστατέψει. Παρόλα έφτασαν με κόπο έως εκεί. Μόνο από το θερμικό φορτίο που είχε αναπτυχθεί καίγονταν αργά και βασανιστικά. Φωνάζουν αλλά δεν τους ακούει κανείς. Πεσμένοι κάτω μπρούμυτα πάλευαν για τη ζωή τους, φώναζαν ο ένας στον άλλον και σε κάθε αναπνοή προσεύχονταν να μείνουν ζωντανοί. Περνάει όλη η ζωή από μπροστά τους. Τα λεπτά φαίνονταν αιώνες…
Πάγωσαν στην Πυροσβεστική
Μόλις κόπασε λίγο το κακό ο ένας από τους τρεις φίλους που ήταν σε καλύτερη κατάσταση κατάφερε να ειδοποιήσει την Πυροσβεστική. Ακόμα και οι πυροσβέστες πάγωσαν στο απεγνωσμένο μήνυμα για διάσωση Γνώριζαν την περιοχή. Είχαν δει τις φλόγες που είχαν αναπτυχθεί και ήξεραν πως ήταν αδύνατον να επιβιώσει άνθρωπος μέσα σε αυτό το καμίνι που είχε δημιουργηθεί.
Εχοντας το ακριβές στίγμα των εγκαυματιών η πυροσβεστική οργάνωσε άμεσα τεράστια επιχείρηση σωτηρίας ενώ το δάσος καίγονταν από άκρη σε άκρη.
Δεν άντεξε ο 55χρονος
Η άμεση επέμβαση της πυροσβεστικής ήταν σωτήρια για τους τρεις άνδρες που σφάδαζαν από τους πόνους. Με βαριά εγκαύματα μεταφέρθηκαν και οι τρεις στην εντατική μονάδα εγκαυμάτων του ΚΑΤ. Για περίπου ενάμιση μήνα παλεύουν για τη ζωή τους. Δυστυχώς ο ένας από τους τρεις δεν τα κατάφερε και έφυγε από την ζωή το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου. Η τελευταία πράξη του δράματος παίχτηκε την Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου στον Άγιο Παντελεήμονα Κρυονερίου όπου συγγενείς και φίλοι είπαν το τελευταίο αντίο στον 55χρονο.
Αιμοδοσία την Τετάρτη
Η ειρωνεία είναι πως αιτία θανάτου δεν ήταν τα εγκαύματα αυτά καθαυτά αλλά επιπλοκές που δημιουργήθηκαν στα νεφρά του λόγω κάποιου μικροβίου. Για το λόγο αυτό κρίθηκε η εσπευσμένη έξοδος από το νοσοκομείο του δεύτερου εγκαυματία. Στο ΚΑΤ παραμένει ο Π.Μ. για τον οποίο ο Δήμος Ωρωπού προγραμματίζει αιμοδοσία για την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου (09:00-13:00) στις παλιές φυλακές Ωρωπού.
Και ο αδελφός του
Ήδη έχουν δοθεί 13 φιάλες αίμα αλλά οι ανάγκες είναι μεγάλες για να σωθεί το παλικάρι. Τραγική ειρωνεία είναι πως εγκαυματίας είναι και ο αδελφός του επίσης εθελοντής στην πυρόσβεση ο οποίος έχει πάθει εγκαύματα στα χέρια αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Αμεση και πραγματική στήριξη
Όπως λένε άνθρωποι που βρίσκονται στο περιβάλλον των τριών οικογενειών το ελάχιστο που πρέπει να γίνει άμεσα είναι να υποστηριχτεί η αιμοδοσία για τον Π.Μ. και να ενισχυθούν όχι μόνο οι τρεις οικογένειες τους αλλά και όλοι οι πυρόπληκτοι με περισσότερα και πιο άμεσα μέτρα ενίσχυσης και ανακούφισης για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν.
Πηγή: ethnos.gr
