Κεφαλονιά: Κάποτε στη γειτονιά των Αρχαγγέλων στο Αργοστόλι

Ο Γερασιμάκης, από μικρός, έδινε σημάδια ότι ήταν εκλεκτός του Θεού εκ κοιλίας μητρός. Είχε μετατρέψει σε εκκλησία ένα τροχόσπιτο παρκαρισμένο στο δρόμο του σπιτιού του και ένα από τα πρώτα παιχνίδια του ήταν να κάνει τον ιερέα και να ορίζει διάκους, ψάλτες και καλόγριες τους φίλους του.
“ Είχε ένα ύφασμα που μου έβαζε στο κεφάλι και μ’ έκανε καλόγρια” , είπε μια συνομήλικη γειτόνισσά του, που μικρή ήταν στην παρέα του. Έψαλλε, έκανε αγιασμό, λιβάνιζε με τα αυτοσχέδια λιβανιστήρια του, φτιαγμένα από τενεκεδάκια.
……
Τα τραύματα από την αντίθεση των γονιών του ως προς το δρόμο που ακολουθούσε, όπως τον υπαγόρευε η καρδιά του, έρχονταν να επουλώσουν άλλοι ευλογημένοι άνθρωποι και κυρίως ένας εκλεκτός ιερέας του Υψίστου, που η Θεία Πρόνοια τον έθεσε και τοπικά δίπλα στο μικρό Γεράσιμο. Η μέριμνα, η αγάπη και η θαλπωρή της πνευματικής ζωής που του πρόσφερε ο παπά Βαγγέλης Χιόνης, εφημέριος στον Αρχάγγελο, έκαναν τον π. Γεράσιμο να τον ευγνωμονεί μια ζωή και να τον αποκαλεί ευεργέτη του. Το ξενοδοχείο και σπίτι όπου ζούσε ο μικρός Γεράσιμος ήταν δίπλα στο ναό του Αρχαγγέλου και από ένα παράθυρο έφευγε το βράδυ και πήγαινε στις Θείες Λειτουργίες του Σαρανταλείτουργου.

Ο π. Γεράσιμος Φωκάς όπως τον ζούμε