Στη νοτιοανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς βρίσκεται το χωριό Πάστρα και ο ιερός ναός της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας όπου κάθε χρόνο συμβαίνει ένα περίεργο φαινόμενο.
Κρίνοι που συλλέγονται την Κυριακή των Αγίων Πάντων σύμφωνα με την παράδοση αιώνων, τοποθετούνται σε ειδική θήκη μπροστά από την εικόνα της Παναγίας ξανανθίζουν γύρω στις 14 Αυγούστου έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα όπου έχουν παραμείνει ξεροί.
Στο προαύλιο του ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου και σε διάφορα παρτέρια, οι γυναίκες του χωριού φυτεύουν βολβούς των παρθενόκρινων. Όταν ανθίζουν τα κρίνα, τα κόβουν και τα τοποθετούν σε ανθοδέσμες μπροστά στην ιερή και θαυματόβρυτη εικόνα της Παναγίας.
Σε λίγες μέρες τα κρίνα ξεραίνονται, σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Όταν έλθει η 1η Αύγουστου και αρχίσουν οι Παρακλήσεις στην Παναγία και μέχρι τις 15 Αυγούστου, τότε μαζί με τη Μετάσταση της Παναγίας ανασταίνονται και οι νεκροί κρίνοι.
Οι κρίνοι ζωντανεύουν και μπουμπουκιάζουν. Μετά τη θεία Λειτουργία της εορτής της Κοιμήσεως ο ιερέας τα μοιράζει σαν ευλογία στους χριστιανούς.
Το φαινόμενο αυτό δεν ερμηνεύεται ούτε με τα επιστημονικά δεδομένα ούτε με την τετραγωνική λογική κάποιων ανθρώπων, αλλά μόνο με την πίστη.
«Είναι το θαύμα της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας» επισημαίνουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κάτοικοι του χωριού που περιμένουν κάθε χρόνο με ανυπομονησία η Παναγία να τους «φανερωθεί» όπως λένε.
Η Παναγία η Γραβαλιώτισσα πήρε το όνομά της από τα «γράβαλα», όπως τα λένε οι Κεφαλλονίτες, δηλαδή τις τσουγκράνες.
Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, πριν από αιώνες, το 1720, άρχοντας του τόπου ήταν ο Κόντε Λιανός.
Στις αρχές του Αυγούστου είχαν ξεκινήσει οι προετοιμασίες για τη νέα σοδειά των αμπελιών.
Τότε ένας υπηρέτης καθαρίζοντας τα ξερά χόρτα με τα γράβαλα, τις τσουγκράνες, γράπωσε ένα ξύλο.
Προσπαθώντας να το βγάλει από τα δόντια του γράβαλου, διαπίστωσε ότι το ξύλο ήταν μία εικόνα της Παναγίας.
Άναυδος ο φτωχός εργάτης, πήρε την εικόνα και την τοποθέτησε σε ένα σωρό από ξερά και πεταμένα χόρτα και έτρεξε να ειδοποιήσει τον Κόντε.
Εκείνος τότε του έδωσε εντολή να πάει την εικόνα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
Το ίδιο βράδυ όμως, ο Κόντες είδε την Παναγία στον ύπνο του να του λέει: γιατί με πήρες από το σπίτι μου; Νωρίς το πρωί ο Κόντες πήγε και πήρε την εικόνα με σκοπό να την κρατήσει στο σπίτι του. Ο Κόντες είχε μια κόρη άρρωστη, καθηλωμένη για πολλά χρόνια, σε μια αναπηρική καρέκλα.
Μόλις η νεαρή κοπέλα αντίκρισε την εικόνα, ανασηκώθηκε στα δύο της πόδια και με αργά προσεκτικά βήματα, την προσκύνησε. Μετά από αυτό ο Κόντες πήρε απόφαση να χτιστεί η εκκλησία της Παναγίας στο μέρος στο οποίο βρέθηκε η εικόνα. Πηγαίνοντας όμως οι εργάτες εκεί, ήρθαν αντιμέτωποι με κάτι συγκλονιστικό.
Ο σωρός με τα ξερά χόρτα στον οποίο είχε τοποθετήσει ο εργάτης την εικόνα είχε ανθήσει και μέσα από τα ξερά κλαδιά διακρινόταν πράσινα φύλλα και μικρά ανθισμένα μπουμπούκια κρίνων.
Έτσι χτίστηκε η εκκλησία που μετέπειτα έγινε ιερά μονή, η οποία στο πέρασμα του χρόνου καταστράφηκε και οι πληροφορίες που διασώζονται είναι ελάχιστες.
Πληροφορίες από amalgama-paramythias.blogspot.gr , ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αναδημοσίευση από www.kefaloniamas.gr