Ο Νίκος Φωκάς γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία και ιστορία-αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος για περίπου 20 χρόνια (1962-1982), αρχικά στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC, στο Λονδίνο, στη Μέση Εκπαίδευση και το ραδιόφωνο. Το 1982 ταξίδεψε στις Η.Π.Α. ως προσκεκλημένος του Διεθνούς Προγράμματος Συγγραφέων και έπειτα αφιερώθηκε στην συγγραφή.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1954 με την ποιητική συλλογή «Κυνήγια από σύγχρονα γεγονότα». Ακολούθησαν οι συλλογές: «Δυό φορές τ’ όνειρο», 1957, «Μάρτυρας μοναδικός», 1961, «Προβολή πάνω σε γαλάζιο», 1972, «Συλλυπητήρια σε μια μέλισσα», 1976, «Ο μύθος της καθέτου», 1981, «Προβολέας στα μάτια», 1985, «Γκρίζο χρώμα θερμό», 1989, «Ένα σημείο προσήλωσης», 1993, «Κοχυβαδάκια», 1995, «Στον ποταμό Κολύμα», 1997, «Το μέτρο της κραυγής μας», 2000. Εκδόθηκε, επίσης, το έμμετρο αφηγηματικό ποίημα «Παρτούζα ή Ένα κλείσιμο ματιού», 1991, και το πεζό «Το κάλεσμα της αλεπούς (ένα παραμύθι)», 1991. Το 2002 εκδόθηκε ο συγκεντρωτικός τόμος «Ποιητικές συλλογές 1954-2000» (εκδ. «Ύψιλον»).
Δημοσίευσε, επίσης, δοκίμια για τη νεοελληνική λογοτεχνία, και είχε μεταφράσει έργα των: Προσπέρ Μεριμέ, Καίης Τσιτσέλη, Γιάνους Γκλοβάσκι, Τόμας ντε Κουίνσυ, Κάρολου Μποντλέρ, Ιωάννου Μέγεντορφ, Τόμας Χάρντυ, Κώστα Αξελού, Τζόναθαν Καριάρα, Αμαλίας Φλέμινγκ, Ρόμπερτ Φροστ, Σέλμα Λάγκερλεφ, κ.ά.
Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης το 1995 για τα Δεκαπέντε ποιήματα του Μπωντλαίρ, με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού «Διαβάζω» το 1998, για τη συλλογή Στον ποταμό Κολύμα, καθώς και με το Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών το 2005, για τη συνολική του προσφορά στα γράμματα.
