Μάλιστα μια μελέτη από το Michigan Medicine αποκαλύπτει ότι ο κίνδυνος αιμορραγικών επιπλοκών των ασθενών μειώνεται σημαντικά όταν σταματούν να παίρνουν ασπιρίνη, όταν ήδη χρησιμοποιούν κάποιο συνταγογραφούμενο αραιωτικό αίματος.
Περισσότεροι από 6.700 ασθενείς που υποβάλλονταν σε θεραπεία για θρόμβους αίματος (φλεβική θρομβοεμβολή) και κολπική μαρμαρυγή (μη φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός) σε αντιπηκτική θεραπεία στο Michigan Medicine μελετήθηκαν από ερευνητές.
Παρά το γεγονός ότι δεν είχαν ιστορικό καρδιακής νόσου, οι ασθενείς έλαβαν ασπιρίνη επιπλέον της κοινής βαρφαρίνης αραιωτικού αίματος ως μέρος της θεραπείας τους.
“Γνωρίζουμε ότι η ασπιρίνη δεν είναι φάρμακο… πανάκειας, όπως πιστευόταν κάποτε. Μάλιστα μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα αιμορραγικά επεισόδια σε ορισμένους ασθενείς. Συνεργαστήκαμε με τις κλινικές μας για να μειώσουμε τη χρήση ασπιρίνης σε ασθενείς για τους οποίους μπορεί να μην είναι απαραίτητη”, δήλωσε ο δρ. Geoffrey Barnes, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και καρδιολόγος στο Καρδιαγγειακό Κέντρο Υγείας Frankel του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
Η χρήση ασπιρίνης στους ασθενείς μειώθηκε κατά 46,6% κατά τη διάρκεια της παρέμβασης της μελέτης.
Ο κίνδυνος μιας αιμορραγικής επιπλοκής μειώθηκε κατά 32,3% όταν η ασπιρίνη χρησιμοποιήθηκε λιγότερο συχνά.
Αυτό ισοδυναμεί με την αποτροπή ενός μείζονος αιμορραγικού συμβάντος για κάθε 1.000 ασθενείς που σταματούν να παίρνουν ασπιρίνη.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Network Open.
“Όταν ξεκινήσαμε αυτήν την μελέτη, υπήρχε ήδη μια προσπάθεια από τους γιατρούς να μειώσουν τη χρήση ασπιρίνης. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η επιτάχυνση αυτής της μείωσης αποτρέπει σοβαρές αιμορραγικές επιπλοκές που, με τη σειρά τους, μπορεί να είναι σωτήριες για τους ασθενείς”, δήλωσε ο δρ. Barnes. “Είναι πραγματικά σημαντικό για τους γιατρούς και τα συστήματα υγείας να είναι πιο ενήμεροι σχετικά με το πότε οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικό πρέπει και πότε δεν πρέπει να χρησιμοποιούν ασπιρίνη”, πρόσθεσε.
Αυτή η αποκλιμάκωση της χρήσης ασπιρίνης βασίζεται σε αρκετές μελέτες που διαπίστωσαν ανησυχητικά ευρήματα από την ταυτόχρονη χρήσης ασπιρίνης και διαφορετικών αραιωτικών του αίματος.
Μια μελέτη ανέφερε ότι οι ασθενείς που έπαιρναν βαρφαρίνη και ασπιρίνη για κολπική μαρμαρυγή και εν των βάθει φλεβική θρόμβωση εμφάνισαν περισσότερα μείζονα αιμορραγικά συμβάντα και είχαν περισσότερες επισκέψεις στην Εντατική νοσοκομείου για αιμορραγία από εκείνους που έπαιρναν μόνο βαρφαρίνη.
Παρόμοια αποτελέσματα εμφανίστηκαν για ασθενείς που λάμβαναν ασπιρίνη και απευθείας από του στόματος αντιπηκτικά: βρέθηκε ότι ήταν πιο πιθανό να έχουν αιμορραγικό επεισόδιο, αλλά όχι λιγότερο πιθανό να έχουν θρόμβο αίματος.
“Αν και η ασπιρίνη είναι ένα απίστευτα σημαντικό φάρμακο, έχει λιγότερο ευρέως χρησιμοποιούμενο ρόλο από ό,τι πριν από μια δεκαετία”, είπε ο δρ. Barnes. “Αλλά με κάθε μελέτη, βλέπουμε ότι υπάρχουν πολύ λιγότερες περιπτώσεις στις οποίες οι ασθενείς που λαμβάνουν ήδη αντιπηκτικό βλέπουν κάποιο όφελος προσθέτοντας ασπιρίνη επιπλέον αυτής της θεραπείας. Το αραιωτικό αίματος που παίρνουν παρέχει ήδη προστασία από τον σχηματισμό θρόμβων”.
Για μερικούς η ασπιρίνη μπορεί να είναι σωτήρια. Πολλοί ασθενείς που έχουν ιστορικό ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, εμφράγματος ή τοποθέτησης στεντ στην καρδιά (καθώς και εκείνοι με ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου) επωφελούνται από την ασπιρίνη.
Το πρόβλημα είναι όταν μερικοί ασθενείς την παίρνουν χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου και τους συνταγογραφείται επίσης ένα αντιπηκτικό, είπε ο πρώτος συγγραφέας δρ. Jordan Schaefer, αιματολόγος στο και κλινικός αναπληρωτής καθηγητής εσωτερικής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
Πηγή: https://scitechdaily.com
πηγή: iatropedia.gr
