“Στο καλό Χρήστο…”

ΠΑΕΙ ΚΙ Ο ΧΡΉΣΤΟΣ…
Πάει κι ο Χρήστος του μπάρμπα Μινερβή
και της θειας της Τζωγιας .
(Είχε φύγει από καιρό βέβαια, με την καταραμένη την άνοια.).
Αυτός που ξεσήκωνε τις παρέες στο κέφι.
Πάντα μ’ ένα αστείο, έναν καλό λόγο…
Πρώτος ξάδελφος του πατέρα μου….
Τον θυμάμαι που μόλις είχε απολυθεί από φαντάρος (στα καλύτερα του χρόνια) να σκρημηδευει πάνω στη φοράδα,
στα Γκιαουρατα, με τη συγχωρεμένη τη Βάσω
τη νύφη του και τις αδελφές του ένα πρωί….
Ανατολή και Δύση……
Στο καλό Χρήστο……