Ο πόλεμος της Ουκρανίας συνεχίζει να φέρνει προβλήματα στην αγορά καθώς φαίνεται πως το φετινό καλοκαίρι δεν θα πιούμε… μπύρα!
Η ρωσική εισβολή σε συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση έχουν εκτοξεύσει την τιμή της σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, δημιουργώντας ανησυχία για το αν οι μικρές ζυθοποιίες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη στη χώρα μας, θα μπορέσουν να αντέξουν στην πίεση. Ενδεικτικά, η τιμή της βύνης πέρυσι ήταν περίπου στα 440 ευρώ ο τόνος και φέτος έχει εκτοξευτεί στα 650 ευρώ, ενώ τις τελευταίες ημέρες κάποιες εταιρίες πληρώνουν μέχρι και 950 ευρώ τον τόνο για να προμηθευτούν την πρώτη ύλη.
Αν και οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, όπως η Αθηναϊκή Ζυθοποιία και η Ζυθοποιία Θράκης, έχουν τις δικές τους μονάδες παραγωγής βύνης, με τη δεύτερη να αποτελεί και τον μεγαλύτερο εγχώριο προμηθευτή, οι ποσότητες δεν επαρκούν για να καλύψουν και τους άλλους παίκτες της αγοράς, ενώ οι καθυστερήσεις στα λιμάνια και τα αυξημένα κόστη ενοικίασης κοντέινερ καθιστούν ασύμφορες τις εισαγωγές από άλλες χώρες. Στο πλαίσιο αυτό, στελέχη του κλάδου επισημαίνουν στον «Ε.Τ.» ότι είναι αναγκαία όσο ποτέ η καλλιέργεια κριθαριού στη χώρα μας ώστε να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες στην αγορά και να μπει φρένο και στις ανατιμήσεις
Μάλιστα, ο διευθύνων σύμβουλος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, Αλέξανδρος Δανιηλίδης, μιλώντας πριν από λίγο καιρό στο Φόρουμ των Δελφών, τόνισε τη σημασία της ανάπτυξης του αγροτικού τομέα. Οπως ανέφερε, μεταξύ άλλων, εδώ και 14 χρόνια η εταιρία τρέχει ένα πρόγραμμα συμβολαιακής καλλιέργειας που καλύπτει 2.000 αγρότες, απορροφώντας το 20% της παραγωγής κριθαριού της Ελλάδας. «Εχουμε πετύχει πράγματα με τη συμβολή της επιστημονικής κοινότητας και του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, που βοήθησαν εμάς και τους αγρότες να βελτιστοποιήσουμε την παραγωγή και να δημιουργήσουμε σπόρους που θα είναι ανθεκτικοί στις νέες κλιματικές συνθήκες. Κινούμαστε από το ελληνικό χωράφι στο ποτήρι, γιατί σκεφτείτε ότι μιλάμε για κριθάρι που παράγεται από τους Ελληνες αγρότες, έρχεται στα βυνοποιία που διαθέτουμε τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Πάτρα και από εκεί καταλήγει μέσω της ζυθοποίησης στο ποτήρι του Ελληνα καταναλωτή», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Δεδομένου ότι η Αθηναϊκή Ζυθοποιία εξάγει και ορισμένες ποσότητες βύνης σε ξένες αγορές, ο κ. Δανιηλίδης επεσήμανε ότι η κίνηση αυτή μπορεί να σηματοδοτήσει ακόμα περισσότερο την ανάπτυξη του τομέα καλλιέργειας κριθαριού στην Ελλάδα. «Φτάσαμε στο σημείο να εξάγουμε τη βύνη που παράγουμε στην Ελλάδα, όταν η παραγωγή κριθαριού ήταν πάρα πολύ μεγάλη τα προηγούμενα χρόνια, και νομίζουμε ότι αυτό το παράδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα για την ανάπτυξη ενός τομέα που για την Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας», τόνισε.
Την ίδια ώρα, αναταραχές στην εγχώρια ζυθοποιία και κυρίως στους μικρούς και μεσαίους «παίκτες» έχουν προκαλέσει και οι ανατιμήσεις κατά 35%-40% των γυάλινων φιαλών από την 1η Απριλίου, ενώ από την 1η Ιανουαρίου φέρεται να είχαν αυξηθεί οι τιμές τους σε δύο δόσεις, ήδη κατά 28%.
Μπύρα: Γιατί έχει αφρό όταν σερβίρεται;
Η μπίρα είναι ένα παγκόσμιο ποτό που το αγαπάνε και το έχουν αγαπήσει εκατομμύρια κόσμος. Είναι τόσο εύκολο να πιείς μια μπίρα όσο το να πιείς ένα ποτήρι με νερό. Θεωρείται πλέον είδος βασικής ανάγκης, ειδικά για τους Γερμανούς που όντως το κατεβάζουν σαν να ήταν νεράκι.
Είτε σας αρέσει είτε όχι, ο αφρός ή κεφάλι ή head ή kräusen είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό της μπϊρας. Ξέρετε, όμως, πώς δημιουργείται και γιατί διαφέρει από ποτήρι σε ποτήρι; Έχετε παρατηρήσει ότι αν φοράτε κραγιόν «σκοτώνετε» τον αφρό σε μια μπίρα; Και γιατί η δικιά σας μπορεί να είναι αφρώδης και αυτή που σερβίρεται στον διπλανό σας όχι;
Πώς δημιουργείται ο αφρός της μπύρας; Η φυσική της πυρήνωσης στο σύνολό της δεν είναι πλήρως κατανοητή και υπάρχει μια μεγάλη ομάδα πρωτεϊνών και μικρότερων πολυπεπτιδίων (πρόσθετες πρωτεΐνες) που μπορούν να δράσουν ομαδικά ή μεμονωμένα ως «δημιουργοί» αφρού. Μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που βρίσκεται με φυσικό τρόπο στο κριθάρι είναι η πρωτεΐνη μεταφοράς λιπιδίων 1 (LTP1) και παίζει μεγάλο ρόλο στον αφρό μπύρας. Αυτή η πρωτεΐνη είναι υδροφοβική (που σημαίνει ότι δεν της αρέσει το νερό). Έτσι προσκολλάται στις φυσαλίδες CO2 που έχει η μπύρα και ψάχνει να διαφύγει. Ανεβαίνει προς την επιφάνεια και εκεί σχηματίζει μια επίστρωση στις φυσαλίδες που βοηθά στη διατήρηση του αφρού.
Να σημειώσουμε εδώ ότι το διοξείδιο του άνθρακα που δημιουργεί τις φυσαλίδες στη μπύρα, παράγεται κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, αλλά εισάγεται με τεχνητό τρόπο και στην εμφιάλωση. Η πρωτεΐνη λοιπόν που έχει το κριθάρι, δημιουργεί ένα στρώμα στην επιφάνεια της μπύρας μέσα στο οποίο εγκλωβίζονται οι φυσαλίδες που φτάνουν στην επιφάνεια και έτσι διατηρούνται και δεν σκάνε. Αυτό που κάνει τον αφρό πιο παχύ, πιο σταθερό κ.λπ είναι μια άλλη χημική αντίδραση: το γεγονός ότι οι πρωτεΐνες του κριθαριού αλληλεπιδρούν με υδρόφοβα πολυπεπτίδια που προέρχονται από σταυροειδείς δεσμούς κόκκων με πικρά ισο-άλφα οξέα από τον λυκίσκο, καθιστώντας τον αφρό σταθερό και κολλώδη.
Υπάρχουν δεκάδες μεταβλητές που επηρεάζουν τις διαφορές στην ποιότητα του αφρού και την υφή του. Για παράδειγμα, το ποσοστό της πρωτεΐνης LTP1 που θα έχει μια συγκεκριμένη παρτίδα μπύρας μπορεί να εξαρτάται από το πόσο υγρασία ή πόσο ζεστό κλίμα υπήρχε κατά την καλλιέργεια του κριθαριού.
Πώς επηρεάζει ο αφρός τη γεύση της μπύρας; Μπορεί κάποιοι να αποφεύγουν την δημιουργία αφρού, όταν σερβίρουν τη μπύρα αλλά πρέπει να ξέρετε ότι ο αφρός επηρεάζει πολύ τη γεύση της. Μια μπύρα που η επιφάνεια της καλύπτεται με αφρό έχει διαφορετική γεύση από την ίδια μπύρα χωρίς αφρό. Αυτό συμβαίνει γιατί κάποια ενεργά στοιχεία του ποτού προσκρούουν στο τείχος που σχηματίζει ο αφρός και δεν εξατμίζονται από το ποτήρι.
Ο αφρός, επίσης, επηρεάζει και την αίσθηση της γεύσης. Αυτός ο κρεμώδης, αφράτος αφρός αλλάζει την αντίληψη της γεύσης και στρογγυλεύει τη γεύση που ερεθίζει τον ουρανίσκο μας. Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο αφρός προστατεύει την μπύρα από την επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα και κατά συνέπεια από την οξείδωση που θα επηρεάσει τα γευστικά και αρωματικά χαρακτηριστικά της. Επιπλέον με τον αφρό απελευθερώνεται ποσότητα ανθρακικού που περιέχει και προκαλεί πολύ λιγότερο φούσκωμα σ’ αυτόν που την καταναλώνει.
Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι αισθήσεις της γεύσης και οσμής είναι στενά συνυφασμένες. (Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε κλείσει τη μύτη σας για να καταπιείτε ένα φάρμακο που δεν σας αρέσει). Στην πραγματικότητα, πολλές φορές ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που μπορεί να περιγράψει κάποιος πότης ως «γεύση» ανιχνεύεται στην ρινική διαδρομή του. Ο αφρός, λοιπόν, ενισχύει τη γεύση της μπύρας και γεμίζει τη μύτη μας με ένα μεγάλο μπουκέτο αρωμάτων που το απολαμβάνουμε.
Πηγή: xristika.gr
