Ο π. Γεράσιμος μάς έλεγε ότι συνόδευσε μια μέρα έναν Αγιορείτη Γέροντα στο μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα στα Περατάτα στην Κεφαλονιά, όπου ευρίσκεται τεθησαυρισμένο το δεξί πέλμα του Πρωτοκλήτου Αποστόλου.
Όπως ο π. Γεράσιμος συνέστησε την Ηγουμένη Ανδριανή στον επισκέπτη αναφέροντας και την πολύχρονη προσφορά της, αφού από έφηβη υπηρετούσε το μοναστήρι, ( έλεγε η μ. Τασία Βανδώρου ότι θυμόταν τις ξανθές πλεξούδες της δωδεκάχρονης νύμφης του Χριστού που κόπηκαν κατά την κουρά της), αυτή από ταπείνωση απάντησε:
«Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια είμαι εδώ, Γέροντα. Τι έργο έχω κάνει;», υπονοώντας ότι δεν είχε κάνει κάτι σπουδαίο. Και τότε αυτός είπε:
«Όταν ήμουνα μικρός στο χωριό μου, εβρήκα πολλές πέτρες σ’ ένα κήπο και πήγα κι έκαμα κοτέτσι. Βλέποντάς το ο πατέρας μου, αμέσως ρώτησε:
— Τι είν’ αυτό, παιδάκι μου; Πού βρήκες τις πέτρες;
— Στο τάδε κτήμα.
— Γρήγορα να το χαλάσεις και να τις πας πίσω. Οι πέτρες είναι αγιασμένες, εκεί ήταν παλαιά εκκλησιά.
Κι αν οι πέτρες αγιάζονται με τις Θείες Ακολουθίες, πόσο μάλλον οι άνθρωποι, Γερόντισσα Ανδριανή … », κατέληξε ο Αγιορείτης πατέρας.
