Είμαι γαμπρός στο Ληξούρι, Βορειοελλαδίτης στην καταγωγή, βρίσκομαι στο νησί οικογενειακώς για τις διακοπές μου και θέλω να εκφραστώ εκπαιδευτικά μια και ανήκω σ’ αυτόν το χώρο.
Ευχάριστα με ξάφνιασαν στο εσπερινό περίπατο με την οικογένειά μου, την Κυριακή 28-7-2019, στην παραλία του Ληξουρίου, οι 12 άθλοι του Ηρακλή, κατασκευασμένοι ζωγραφικά από τα παιδιά του ΚΔΑΠ-IRIS, που εδρεύει στον Κεχριώνα Παλικής.
Πέρυσι, χαρήκαμε τις περιπέτειες του μυθικού Οδυσσέα, επίσης ξύλινες και χαρτονένιες ζωγραφικές κατασκευές από τους μαθητές του ίδιου εργαστηρίου, και όπως και οι άθλοι του Ηρακλή, μας έδωσαν καλές εντυπώσεις για τη σοβαρή και μελετημένη εργασία που γίνεται στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του ΚΔΑΠ- IRIS στον Κεχριώνα.
Συγκεκριμένα την πρώτη μέρα οι κατασκευές με τους 12 άθλους του Ηρακλή παρουσιάστηκαν στο χώρο μπροστά από το άγαλμα του Ανδρέα Λασκαράτου. Τοποθετημένοι οι «ζωγραφικοί άθλοι» πάνω σε τραπέζια-θρανία, με την καρτέλα της ονομασία τους, ενημέρωναν τους περαστικούς, ιδιαιτέρως τα μικρά παιδιά, για τα κατορθώματα του μυθικού ήρωα Ηρακλή.
Σταματούσαν τα παιδιά με τους γονείς τους και χάρηκα που ασχολήθηκαν με το απλό, αλλά και σύντομο κείμενο που αφορούσε τον κάθε άθλο, το οποίο ήταν γραμμένο πολύ σωστά πάνω στην ξύλινη ζωγραφική σύνθεση. Από ότι διαπίστωσα, ακόμη μια φορά, μαθαίνει το παιδί καλύτερα μέσα από εικόνες και όμορφες επεξηγήσεις από τους μεγαλύτερους του.
Αντλώ στοιχεία και κείμενα από το μονόφυλλο που οι υπεύθυνοι της έκθεσης των άθλων, μού πρόσφεραν, ήταν δε μια δεύτερη έκπληξη, όχι γιατί υπήρχε το κείμενο ενημέρωσης και δράσης του ΚΔΑΠ-IRIS, αλλά γιατί στη μια πλευρά υπήρχαν μικροί παράγραφοι που ενημέρωναν για το συμβολισμό του κάθε άθλου πάνω στην ψυχή μας και στον τρόπο ζωής μας μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Το αποτέλεσμα ήταν να ασχοληθώ σοβαρά, με εσωτερική αναζήτηση με τους άθλους και να μάθω κάτι που απλά δεν το μάθαμε ποτέ στα σχολικά μας χρόνια της δεκαετίας του ‘80.
Θέλω ειλικρινά να εκφράσω και τις ευχαριστίες μου στο προσωπικό που βοηθούσε κι ενημέρωνε για την έκθεση αυτή, τα παιδιά και τους μεγάλους, γιατί επί πλέον μας πρόσφεραν με εγκαρδιότητα κατά τη διάρκεια της έκθεσης, κάτι Ληξουριώτικο, μάντολες κόκκινες και σουμάδα. Δεν είχα ξαναδοκιμάσει ποτέ σουμάδα, έμαθα την ιστορία της και έγινα λάτρης της.
Την άλλη μέρα, τη Δευτέρα, 29-7-2019, πήρα πάλι τη χαρά βλέποντας τις ξύλινές και χαρτονένιες κατασκευές για δεύτερη φορά, με τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή, στον προαύλιο χώρο του Α΄ Δημοτικού Ληξουρίου, (μου είπαν πως οι άθλοι θα παραμείνουν έως και την Τετάρτη), όπου χάρηκα την ομιλία του αγαπητού σ’ όλους μας π. Γεώργιου Μεταλληνού, πάνω στο θέμα: Ελλάδα και Ευρώπη.
Δεν έχω να εκφράσω τίποτε άλλο, αλλά την ικανοποίησή μου, που διαπίστωσα πως, σε μια μικρή πόλη, το Ληξούρι, γίνονται πράγματα πολιτισμού αξιόλογα και πετυχημένα.
Ληξουριώτες μου να είστε καλά.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.
Παπαδόπουλος Θ. Ισίδωρος
Προγραμματιστής
