Πρόκειται για ένα πρόβλημα που έχει ανακύψει πολύ έντονα και εμφατικά τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο φαίνεται το μέγεθος της διάστασης που τείνει να πάρει και η επίδραση που έχει στις οικονομίες πολλών φορολογουμένων πολιτών.
Ο λόγος φυσικά για τις προμήθειες που επιβάλλονται από τις τράπεζες ως αναγκαία απόρροια των τραπεζικών συναλλαγών, των πληρωμών των φορολογικών υποχρεώσεων, αλλά και άλλων πιο απλών ενδεχομένως διαδικασιών που οι υπόχρεοι φορολογούμενοι πραγματοποιούν στην καθημερινότητα τους.
Όπως θα δούμε παρακάτω το πρόβλημα πλέον μοιάζει τρομακτικό καθώς τα ποσά εκείνα τα οποία οι τράπεζες λαμβάνουν μέσα από τις προμήθειες αυτές είναι τόσο μεγάλες που αγγίζουν ακόμα και κομβικά εισοδήματα του κράτους από τους ίδιους τους πολίτες.
Στο άρθρο που ακολουθεί να αναλύσουμε τις αιτίες και τους λόγους εκείνους που διαμορφώνουν αυτή την πραγματικότητα. Θα ανατρέξουμε στα στοιχεία που οδήγησαν στην επιβολή αυτών των προμηθειών από την πλευρά των τραπεζών καθώς και στα μεγάλα μεγέθη που σας αναφέραμε παραπάνω.
Επιπλέον θα παραθέσουμε πιθανές λύσεις και μεθόδους να περιορίσετε τα εξόδα εκείνα που ενδεχομένως προκύπτουν από τις συναλλαγές σας. Κοινώς θα παρουσιάσουμε τρόπους να αποφύγετε διαδικασίες των τραπεζών που για να πραγματωθούν απαιτούν κάποια οικονομική προμήθεια.
Ας πιάσουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή και ας εξηγήσουμε το μέγεθος του ζητήματος αυτού με βάση στοιχεία τα οποία είναι επίσημα και προέρχονται από τις ίδιες τις τράπεζες.
Τράπεζες: Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους
Τον μισό ΕΝΦΙΑ που εισπράττει -ετησίως- η κυβέρνηση, δηλαδή ένα ποσό της τάξης του 1,2 δισ. ευρώ βάζουν -κάθε χρόνο- στα ταμεία τους οι τράπεζες, μέσω των προμηθειών που επιβάλλονται σε τραπεζικές συναλλαγές, πληρωμές φόρων και άλλων υπόχρεων.
Ως εκ τούτου ήταν αναμενόμενο, οι τραπεζικές προμήθειες, να μπουν τελικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης και τραπεζιτών για το ποιες επιβαρύνσεις πρέπει να μειωθούν.
Oι χρεώσεις για τις τραπεζικές προμήθειες υπολογίζονται σε περίπου 100 εκατ. ευρώ τον μήνα (ενισχύθηκαν μετά την στροφή στις ηλεκτρονικές συναλλαγές λόγω πανόμοιας). Ξεκινούν από 30 λεπτά για πληρωμές λογαριασμών και φτάνουν μέχρι 5 ευρώ για μεταφορά σε διαφορετική τράπεζα.
Πέραν από τις μεταφορά χρημάτων μεταξύ τραπεζών (εδώ είναι το… «ψωμί») ισχύουν και για συναλλαγές όπως η ανάληψη μετρητών σε ΑΤΜ άλλης τράπεζας που επιβαρύνεται κοντά στα 2,5 ευρώ, η πληρωμή λογαριασμών ενέργειας ή τηλεφωνίας που επιβαρύνεται με 30-40 λεπτά, η ανανέωση της χρεωστικής κάρτας κάθε φορά που λήγει και η οποία επιβαρύνεται με 5 ή 6 ευρώ, ενώ η συνδρομή της πιστωτικής κάρτας έχει επανέλθει ως κόστος και ξεκινάει από 25 ευρώ φθάνοντας έως και τα 100 ευρώ εάν πρόκειται για κάρτα με αυξημένα προνόμια.
Τράπεζες: Τι γίνεται αν χάσετε την κάρτα σας
Είναι ενδεικτικό ότι σε περίπτωση απώλειας, κλοπής ή φθοράς κάρτας, η έκδοση νέας κοστίζει 5 ή 6 ευρώ ανάλογα με την τράπεζα. Αν θέλετε να αποφύγετε τη χρέωση, μπορείτε να εντάξετε τη χρεωστική σας κάρτα σε ένα ψηφιακό πορτοφόλι και να κάνετε τις συναλλαγές από το κινητό σας, online και σε POS. Βέβαια δεν μπορείτε – ακόμα- να κάνετε αναλήψεις από ΑΤΜ.
Αν πάλι είστε κοντά στην 5ετή ανανέωση, απλά περιμένετε μέχρι την έκδοση της ανανεωμένης κάρτα σας, ώστε να μην πληρώσετε δύο φορές προμήθεια.
Επίσης καλό θα είναι να αποφεύγεται τα εμβάσματα μεταξύ τραπεζών και να τις μεταφορές με ανάληψη – κατάθεση. Στην περίπτωση της μεταφοράς πίστωσης μέσω άμεσης πληρωμής, δηλαδή σε μερικά δευτερόλεπτα, το κόστος είναι μεταξύ 2-2,5 ευρώ, αλλά δεν εξαντλείται εκεί, αφού σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η χρέωση της τράπεζας αποδέκτη των χρημάτων.
Η προμήθεια των 2,5 ευρώ επιβάλλεται από το 1ο ευρώ έως τα 12.500 ευρώ και είναι φιξ, ανεξάρτητα εάν δηλαδή κάποιος στείλει 50 ή 100 ευρώ ή στείλει το ανώτερο ποσό των 12.500 ευρώ.
Με το πρόσχημα της αποθάρρυνσης του συνωστισμού στα ταμεία και της ενθάρρυνσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών οι τράπεζες χρεώνουν προμήθειες ακόμη και για πολύ μικρά ποσά που πληρώνονται στα γκισέ.
Πώς θα αποφύγετε την προμήθεια σε επιμέρους περιπτώσεις
Όμως και εδώ υπάρχουν τρόποι για να αποφύγετε την προμήθεια, τουλάχιστον για την πληρωμή φόρων:
- Η πληρωμή μέσω e-banking για όσους έχουν κωδικούς για ηλεκτρονική τραπεζική σε μια ή περισσότερες εμπορικές τράπεζες.
- Η πληρωμή μέσω της χρεωστικής ή πιστωτικής κάρτας μέσω ΑΤΜ. Η διαδικασία απαιτεί αρκετά μεγάλη εξοικείωση με το αυτόματο μηχάνημα της τράπεζας με την οποία συνεργάζεται καθώς θα πρέπει να περάσει σωστά τον κωδικό πληρωμής της κάθε δόσης .
- Με κατάθεση μετρητών μέσω των Κέντρων Αυτόματων Πληρωμών (ΚΑΠ-APS) των τραπεζών. Εδώ η πληρωμή είναι πιο άνετη, καθώς πληρώνει κάποιος είτε με χρεωστική κάρτα και μετρητά και μπορεί να προσφύγει στην βοήθεια κάποιου υπαλλήλου του υποκαταστήματος.
Η πληρωμή φόρων στο ταμείο της τράπεζας χωρίς προμήθεια είναι εφικτή μόνο για τις ακόλουθες κατηγορίες φυσικών προσώπων:
- Όσοι είναι άνω των 70 ετών.
- Όσοι βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση.
- Τα άτομα με βαριές αναπηρίες σε ποσοστό 80% και άνω.
- Οι κάτοικοι μη τουριστικών περιοχών με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων ή κάτοικοι μη τουριστικών νησιών με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων.
Στα πιστωτικά ιδρύματα και στα ΕΛΤΑ εισπράττονται τα δημόσια έσοδα που αφορούν:
α. Βεβαιωμένες οφειλές σε ΔΟΥ, ρυθμισμένες ή μη, με τη χρήση της «Ταυτότητας Οφειλής» (Τ.Ο.) ή της «Ταυτότητας Ρυθμισμένης Οφειλής» (ΤΡΟ), οι οποίες εκδίδονται για κάθε χρέος και το ακολουθούν μέχρι την εξόφλησή του.
β. Τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, με τη χρήση του “Κωδικού Πληρωμής”, που εκδίδεται από τη σχετική δικτυακή εφαρμογή.
γ. e-Παράβολο, με τη χρήση του «Κωδικού Πληρωμής», που εκδίδεται από τη σχετική δικτυακή εφαρμογή.
δ. Δασμοί, φόροι και λοιπές επιβαρύνσεις, καθώς και ρυθμισμένες ή μη οφειλές που βεβαιώνονται στα τελωνεία.
Σημειώνεται τέλος ότι το σύστημα πληρωμών μέσω Taxisnet δέχεται κάρτες πληρωμών έκδοσης των Alpha Bank, Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Τράπεζας Eurobank Ergasias, Τράπεζας Πειραιώς, Attica Bank, HSBC, καθώς και των Συνεταιριστικών Tραπεζών.
Η αποδοχή της πληρωμής μέσω των καρτών πληρωμών των ανωτέρω πιστωτικών ιδρυμάτων εξαρτάται από την πιστοδοτική πολιτική κάθε πιστωτικού ιδρύματος.
Πηγή: newsme.gr