Το δυτικότερο χωριό της Κεφαλονιάς… Τα Καμιναράτα, με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων και στέκει εκεί στο άκρο του νησιού, λες και η φύση αποφάσισε να ανταμείψει τους πρώτους κατοίκους που το διάλεξαν, με μια μοναδική θέα τόσο υπέροχη που άξια χάρισαν στον τόπο το προσωνύμιο «το μπαλκόνι της Παλλικής»!
Διαβάζουμε στην Wikipedia: «Το 1581 η Βενετία έστειλε τον Πέτρο Καστροφύλακα (Piero Castrofilaca) για να πραγματοποιήσει απογραφή του πληθυσμού το 1583. Τα Καμιναράτα αναφέρονται ως “Caminarata” με πληθυσμό 200 άτομα: 44 άνδρες, 97 γυναίκες, 48 αγόρια και 11 γέρους. Το κείμενο της απογραφής σώζεται στη Μαρκιανή Εθνική Βιβλιοθήκη της Βενετίας. Είναι λογικό ότι το χωριό πρέπει να προϋπήρχε τουλάχιστον 150-200 χρόνια, ώστε να έχει 200 κατοίκους το 1583»…
Σχεδόν 500 χρόνια μετά, πάλι 200 με 250 ψυχές παραμένουν οι μόνιμοι κάτοικοι των Καμιναράτα (σε ορισμένες πηγές συναντάται και ως Καμηναράτα), σε υψόμετρο περίπου 350 μέτρων. Μπορεί να μην είναι τόσο ψηλά, αλλά τα γεωλογικά φαινόμενα που σμίλεψαν την Κεφαλονιά φρόντισαν να μην το σκεπάσουν με άλλους όγκους.
Πριν, όμως σπεύσουμε να τους χαρακτηρίσουμε υπερβολικούς, ίσως θα έπρεπε πρώτα να βρεθούμε κι εμείς σε αυτόν τον τόπο που πλέον έχει ανοίξει τις πόρτες του στους επισκέπτες και διαθέτει καταλύματα (και μέσω γνωστών πλατφορμών) σε όσους το προτιμήσουν. Καλή εποχή είναι οι γιορτές. Το Πάσχα, όταν την Μεγάλη Παρασκευή οι γυναίκες του χωριού στολίζουν τον Επιτάφιο και στη συνέχεια τραγουδούν το Μοιρολόι της Παναγίας, που διηγείται τα Πάθη του Χριστού, αλλά και τα Χριστούγεννα (ειδικά αν είναι χιονισμένο), για οικονομικές και… cozy καταστάσεις.
Ο απόλυτος προορισμός ηρεμίας βρίσκεται μόλις 8 χιλιόμετρα μακριά από το Ληξούρι και μοιάζει ιδανικός για αυτούς που αναζητούν μια ολιγοήμερη απόδραση από την καθημερινότητα. Μπορείς να απολαύσεις απλά καθημερινά πράγματα που εδώ γίνονται με αγάπη. Όπως για παράδειγμα την παραδοσιακή στα Επτάνησα, ριγανάδα. Μερικές φέτες ψωμί, ντομάτα λιωμένη πάνω του, χοντρό αλάτι, απαραίτητα ρίγανη, λουσμένη στο παρθένο ελαιόλαδο και συνοδεία τυρί φέτα ή και ελιές…
Εφόσον βρεθείτε εκεί πάντως, αξίζει να χρησιμοποιήσετε το μονοπάτι με πλάκες που από το 2015 ενώνει το χωριό με την Μονή Κηπουραίων, η οποία πλέον δεν κατοικείται εδώ και μια δεκαετία. Το μοναστήρι χτίστηκε το 1759, δίπλα στο ακρωτήρι της Σχίζας και στην διαδρομή ως εκεί θα περάσετε και από την Βρύση του Ταφιού. Μια πηγή φρέσκου καθαρού νερού, που οι παλιοί την είχαν ονομάσει «Υγεία», θεωρώντας ότι έχει ιαματικές ιδιότητες.
πηγή: menshouse.gr
