Κάποτε ήμασταν κι εμείς παιδάκια και παίζαμε με παιχνίδια, που την εποχή εκείνη ήταν αν μη τι άλλο πρωτοποριακά και ποιοτικά
Κάποια παιχνίδια ίσως και να τα έχεις κρατήσει και σε πιάνει μια νοσταλγία και μια μελαγχολία κάθε φορά, που τα βλέπεις στην αποθήκη, πεταμένα και σκονισμένα σε ένα χαρτόκουτο.
Λυπάσαι, που τα βλέπεις έτσι, γιατί ήταν παιχνίδια, που έκαναν το μυαλό μας να δουλεύει, διέγειραν τη φαντασία μας, αναδείκνυαν τις ικανότητές μας και πάνω απ’όλα; Μας διασκέδαζαν.
Θυμάμαι, ότι ζητούσαμε (από γονείς και Άγιο Βασίλη) απλά πράγματα. Τίποτα το συνταρακτικό. Ούτε κινητά, ούτε PlayStation, ούτε τάμπλετ. Είχαμε τα κουκλάκια μας, τους γκαζάκες μας, τα επιτραπέζια μας, τις Barbie και τα αυτοκινητάκια μας και ήμασταν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά του κόσμου.
Αν μεγάλωσες στη δεκαετία του ’80 πάρε χαρτομάντιλα, πριν συνεχίσεις την ανάγνωση, γιατί οι αναμνήσεις είναι δυνατές και θα σε ταράξουν. Ετοιμάσου να πας χρόόόόνια πίσω και να θυμηθείς πράγματα και καταστάσεις, που ενδεχομένως να έχεις ξεχάσει.
1. View Master
Ώρες ατέλειωτες κάτω από το φως, πατώντας εκείνο το χαρακτηριστικό κουμπί στα αριστερά τσικ τσακ, τσικ τσακ. «Σταμάτα πια κι έλα να πέσεις για ύπνο». Αυτό θυμάμαι. Το view master, πάντως ενημερωτικά, κυκλοφορεί ακόμα, πράγμα, που δίνει τη διαχρονικότητα και την αξία πολλών παιχνιδιών της δεκαετίας του ’80.
2. Γιατρός ή μεταγενέστερα Κροκοδειλοδοντάκιας
Πόσες φορές μου το είχε πιάσει το χέρι με τα σαγόνια του, ούτε κι εγώ θυμάμαι. Θυμάμαι, όμως, ότι ήταν από τα πιο διασκεδαστικά παιχνίδια, που είχα και τα παιδάκια γελάγαμε πολύ, ειδικά, όταν έβγαζε κανείς το λάθος δόντι. Έκανε έναν χαρακτηριστικό ήχο, τα σαγόνια του έκλειναν απότομα, για να σε αιφνιδιάσουν και έτρεχε βολίδα προς το μέρος σου.
3. Σκορ 4
Από τα πολύ αγαπημένα παιχνίδια που υπάρχει μέχρι και σήμερα. Έπρεπε να φτιάξεις τετράδες ίδιου χρώματος παίζοντας εναλλάξ με τον αντίπαλο, οριζόντιες, κάθετες ή διαγώνιες. Ειδικά αν καταφέρναμε να κάνουμε καμιά πεντάδα ή καμιά εξάδα, το πανηγυρίζαμε τρελά.
4. Το πιτσιποπάκι
Ένα παιχνίδι πολύ δημοφιλές στα κοpίτσια κατά την δεκαετία του ’80. Ήταν ένα κουκλάκι, που έβγαινε σε 3 χρώματα (άσπρο, μπλέ, ροζ) και σε δύο μεγέθη! Το μότο της διαφήμισης ήταν ότι είχε ένα «μικρό μυστικό», το οποίο ήταν εμφανές όταν έλυνες το κορδονάκι-φιογκάκι!
5. Polly Pocket
Θυμάμαι ακόμα το τραγουδάκι της διαφήμισης: «Polly Pocket μια φίλη τοσοδούλα, Polly Pocket στο χέρι σου χωράει μια χαρούλα, Polly Pocket δεν την αποχωρίζεσαι ποτέ…Polly Pocket». Ήταν ένας μικρόκοσμος με κάτι μινιατουρίτσες, που άνετα μπορούσες να χάσεις. Εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και παραμένουν μέχρι σήμερα ιδιαίτερα δημοφιλή στα παιδιά.
6. Παταπούφα
Άλλη μια ιστορική παραγωγή της El Greco. Η Παπαπούφα κουκλίτσα ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στα κοpιτσάκια της εποχής. Είχε και μηχανισμό, για να μιλάει.
7. Ευχούληδες
Πρωτοεμφανίστηκαν το 1959. Όχι από τα πιο όμορφα κουκλάκια, που έχει δει κανείς, αλλά το διαμαντάκι, που είχαν στην κοιλίτσα τους και τα χρωματιστά, φουντωτά τους μαλλάκια έκαναν μεγάλη αίσθηση στο παιδικό κοινό.
8. Ποδοσφαιράκι-Μπασκετάκι
Τα αγαπημένα των αγοpιών. Έχουν πέσει κορμιά πάνω από αυτά τα παιχνιδάκια ουουου. Ειδικά, όσοι έχουν αδέρφια, σίγουρα το θυμούνται.
9.Ατάρι
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα και φτάσαμε εδώ, που είμαστε σήμερα. Προκάτοχος του PlayStation. Σου λέει κάτι αυτό;
10. Πιγκουίνοι
Απλό παιχνιδάκι, αλλά τόσο διασκεδαστικό. Τα πιγκουινάκια ανέβαιναν τη σκάλα και τσουπ, έπεφταν από την τσουλιθρούλα. Πωλείται και σήμερα ακριβώς το ίδιο ενώ υπήρχε και η έκδοση Στρουμφοτσουλήθρες την οποία διαφήμιζε ο ηθοποιός Κώστας Βουτσάς.
Πηγή: https://www.tromaktiko.gr/
