Ο φάρος Γερογόμπος χτίστηκε το 1907 από τους Aγγλους, καταστράφηκε από τα Γερμανικά στρατεύματα κατά την αποχώρησή τους από το νησί και ξαναχτίστηκε το 1947.
Το ύψος του πύργου του είναι 13 μέτρα και η φωτοβολία του 20 ναυτικά μίλια. Βρίσκεται στην άκρη του ομώνυμου ακρωτηρίου στο Ληξούρι.
Η πορεία προς τον φάρο
Αφήνοντας το Ληξούρι σε απόσταση 2 χλμ. συναντάμε την παραλία Λέπεδας και νότια το χωριό Μιχαλιτσάτα. Ακολουθούν τα χωριά Σούλαροι όπου ο δρόμος καταλήγει στην κόκκινη παραλία Ξί . Συνεχίζοντας στον δρόμο προς το χωρίο Μαντζαβινάτα συναντάμε την Κουνόπετρα, επίσης σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο της Κεφαλονιάς. Πρόκειται για έναν βράχο ο οποίος κινείται αργά, η κίνηση δεν είναι ορατή, αλλά βάζοντας ένα ξύλο στο κενό μεταξύ της επαφής με άλλους βράχους θα διαπιστώσετε ότι το ξύλο η θα πέσει ή θα συμπιεστεί λόγω της κίνησης του βράχου.
Πιο κάτω στο ακρωτήριο υπάρχει ένας πανέμορφος όρμος στον οποίο τα πλοία της αρχαιότητας με προορισμό την Ιταλία, Σικελία και Μάλτα σταματούσαν, εκεί υπήρχε και ναός αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα, τα ψηφιδωτά δάπεδα του ναού υπάρχουν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.Από τον κεντρικό δρόμο και κατεύθυνση δυτικά περνάμε το χωριό Βουνί και συναντάμε το χωριό Χαβριάτα το οποίο αποκαλούν “Μπαλκόνι του Ιονίου”, λόγω της μαγευτικής θέας του εύφορου κάμπου και της Ιόνιας θάλασσας.Αποτελεί γενέτειρα του φιλοσόφου Βικέντιου Δαμόδου του 18ου αιώνα.
Έξω από το χωριό βρίσκεται ο φάρος του Γέρο Γόμπου με ύψος 13 μ. και φωτοβολία που αγγίζει τα 20 μίλια. Μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω και με παρέκκλιση προς τα αριστερά συναντάμε το μοναστήρι Κηπουρία του 18ου αι. με εικόνες μεταβυζαντινής περιόδου και Ιταλοκρητικής τεχνοτροπίας. Βρίσκεται χτισμένο πάνω σε έναν απόκρημνο γκρεμό που καταλήγει στην καταγάλανη θάλασσα. Με παρέκκλιση αριστερά από τον κεντρικό δρόμο βρίσκεται το χωρίο Χαβδάτα, το μεγαλύτερο της Παλικής χερσονήσου και αμέσως μετά η μονή Κορωνάτου του 16ου αι.
Φωτογραφίες Παναγιώτης Καλόγηρος
Πληροφορίες από http://www.faroi.com
