Στο πλαίσιο της συνεργασίας της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων με την Γεν. Γραμματεία Ενημέρωσης και τον ΕΟΤ, η Γαλλίδα δημοσιογράφος κ. Sabine Syfuss- Arnaud, η οποία είχε επισκεφτεί την Ιθάκη 02-03 Ιουνίου 2018, συνοδευόμενη από την Προϊσταμένη του Γραφείου ΕΟΤ Γαλλίας κ. Δήμητρα Βοζίκη, δημοσίευσε στο Γαλλικό περιοδικό “Challenges”, εκτεταμένο άρθρο για την Ιθάκη.
Στο άρθρο με τίτλο: «Ταξίδι στην Ιθάκη, το μυθικό, άγριο και μυστικό νησί της Ελλάδας» αναφέρεται:
Ένα μυθικό ελληνικό νησί εκτός τουριστικών κυκλωμάτων, η Ιθάκη, μυστικό και άγριο. Είναι ένα νησί το οποίο είναι δύσκολο να προσεγγίσει κανείς, αλλά αξίζει να την απολαύσει. Ξενάγηση για λίγους!
Ο Οδυσσέας, ο μυθικός ήρωας της χώρας, δυσκολεύτηκε πολύ να φτάσει στο νησί του. Ο ποιητής λέει ότι χρειάστηκε δέκα χρόνια για να επιστρέψει. Και σήμερα, η Ιθάκη αξίζει το ίδιο. Από τη Γαλλία, για να φτάσει ο επισκέπτης στην Ιθάκη θα χρειαστεί να πάρει δύο αεροπλάνα, ένα καράβι και αυτοκίνητο. Το πέρασμα από την Κεφαλονιά διαρκεί περίπου μισή ώρα. Φτάνοντας εκεί, βλέπουμε τους ψηλούς, απότομους, καταπράσινους λόφους της. Σε αντίθεση με τις Κυκλάδες, που είναι ξηρές το καλοκαίρι, τα νησιά του Ιονίου καλύπτονται από πλούσια βλάστηση. Πλησιάζουμε ένα μικροσκοπικό λιμάνι, που μετράει τέσσερα σπίτια, μαζί με το εκδοτήριο εισιτηρίων για το πλοίο…
Είχε προβλεφθεί μια σχετική επέκταση των εγκαταστάσεων, αλλά η οικονομική κρίση έκανε να σταματήσουν οι εργασίες. Η φύση εκτείνεται σε όλο της το μεγαλείο μέχρι εκεί που βλέπει το ανθρώπινο μάτι, χωρίς ίχνος τσιμέντου ή μπετόν. Μοναδικές νότες χρώματος, πέρα από το πράσινο: οι ροζ ανθοί της δάφνης, οι πεταλούδες και τα γεμάτα φρούτα οπωροφόρα του νησιού.
Το Βαθύ, η λιλιπούτεια πρωτεύουσα του νησιού βρίσκεται στα είκοσι λεπτά με το αυτοκίνητο. Εκεί μας φέρνει ένας φιδίσιος δρόμος που βυθίζεται ανάμεσα στο πράσινο των δασών (πεύκα, κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι), το γαλαζοπράσινο της θάλασσας και το λευκό της άμμου. Το νησί μετράει 12 χωριά και 3.000 κατοίκους. Και 15.000 μαζί με τους τουρίστες, κατά τη διάρκεια της υψηλής τουριστικής περιόδου, στην πλειοψηφία τους Αγγλοσάξονες. Προς το παρόν, στο νησί είναι διαθέσιμες 2.500 κλίνες σε ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, καθώς και 1.000 δωμάτια… Στην Ιθάκη τα σπίτια έχουν χρώματα, ώχρα, πράσινο, ροζ, κίτρινο ή μπλε. Όλα είναι χαμηλά. Μετά τον τραγικό σεισμό του 1953, απαγορεύεται η δόμηση που υπερβαίνει τους δυόμιση ορόφους. Στο Βαθύ θα βρει κανείς δεκαπέντε εστιατόρια, κάποια μπαρ, μπουτίκ δίπλα στη θάλασσα, στο λιμάνι. Τον Αύγουστο, γύρω στα 300 ιστιοφόρα και γιοτ θα έχουν αγκυροβολήσει στον κόλπο του. Στις αρχές Ιουνίου, μετρήσαμε το πολύ μισή ντουζίνα.
Άγρια και μυστική, η Ιθάκη είναι επίσης φτωχή και προσπαθεί να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες, οι οποίοι ψάχνουν μια ποιοτική διαμονή. Σε γενικές γραμμές, οι ξένοι επισκέπτες έχουν τα μέσα για κάτι τέτοιο. Έρχονται από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ολλανδία. Μια ιδιαίτερη νότα: στο νησί ακούσαμε να μιλιούνται Ελληνικά με βαριά αυστραλέζικη προφορά. Πολλές από τις οικογένειες εδώ έχουν συγγενείς που μετανάστευσαν στην Αυστραλία, κυρίως στη Μελβούρνη, οι οποίοι επιστρέφουν συχνά στα πάτρια εδάφη.
Η Ιθάκη προσαρμόζεται σε αυτούς τους τουρίστες με τη μεγάλη αγοραστική δύναμη. Στο Βαθύ, το ξενοδοχείο καπετάν Γιάννης έχτισε ένα εκκλησάκι, λευκό και μπλε, όπου τα νέα ζευγάρια μπορούν να προσφέρουν στον εαυτό τους ένα γάμο στα πρότυπα της ταινίας Mama Mia. Ανάμεσα στους λόφους, οι Ελληνοαυστραλοί ιδιοκτήτες του αγροκτήματος Lavendis προσφέρουν εκλεκτή φιλοξενία με βιολογικό πρωινό. Στο λιμάνι, ο Γιάννης Λίλας κάνει μαθήματα κατάδυσης και αγγλόφωνες ξεναγήσεις με μόλις 60 ευρώ, ενώ η Αιμιλία Μαρτάτου, πρώην φοιτήτρια πληροφορικής στο Παρίσι, άνοιξε ένα δεύτερο κατάστημα κοντά στη θάλασσα, όπου πουλάει ελληνικά χειροποίητα προϊόντα υψηλής ποιότητας. Εκεί βρίσκει κανείς δείγματα δουλειάς από 40 σχεδιαστές και μάρκες, μεταξύ των οποίων και η γνωστή εταιρεία Ames the bags, με τσάντες που πωλούνται για 200 ευρώ.
Τα τελευταία τρία χρόνια, μια νέα δημοτική σύνθεση κυβερνάει το νησί. Αποτελείται από περίπου δέκα δυναμικούς σαραντάρηδες, οι οποίοι θέλουν να προωθήσουν το νησί τους χωρίς όμως να το καταστρέψουν. Εγκαινίασαν ένα ηλεκτρονικό site, το Ithaki.gr, καθώς και σχετική εφαρμογή, σε μια προσπάθεια να προωθήσουν τον πλούτο της Ιθάκης. Παράλληλα, έχουν κηρύξει πόλεμο στα απορρίμματα που βρίσκονται στις παραλίες. Εξάλλου, εγκαινίασαν ένα μονοπάτι για πεζοπορία, το οποίο θα καλύπτει το γύρο του νησιού. Μέχρις στιγμής έχουν καλυφτεί τα 53 από τα συνολικά 123 χιλιόμετρα. Μια άλλη ιδέα αφορά την εκμετάλλευση της νησίδας που βρίσκεται στον κόλπο για τη διοργάνωση γάμων.
Τελευταίο πλεονέκτημα του νησιού: Ο Οδυσσέας. Μέχρι στιγμής ακολουθούμε τα ίχνη του μέσα από τέσσερα σημεία που μας πληροφορούν για αυτά, μεταξύ των οποίων και δύο μικρά αρχαιολογικά μουσεία. Η ομάδα είναι στη διαδικασία σχεδιασμού ενός νέου σήματος, ενός νέου ενιαίου μουσείου και, μελλοντικά ενός θεματικού πάρκου προς τιμήν του μεγάλου ταξιδιώτη…
Το 1823, ένας άλλος ταξιδιώτης, ο λόρδος Βύρωνας, έκανε το πέρασμά του από το νησί, από το οποίο μαγεύτηκε και παρά λίγο να μην εγκαταλείψει ποτέ. «Αν αυτό το νησί μου άνηκε, εδώ θα έθαβα όλα τα βιβλία μου και δεν θα απομακρυνόμουν ποτέ», είχε γράψει.
Το ρεπορτάζ ολοκληρώνεται με οδηγίες άφιξης στο νησί και κάποιες προτάσεις για φαγητό, αγορές και δραστηριότητες.
Αναδημοσίευση από www.tornosnews.gr