Η Κεφαλλονιά έχει σπουδαία παράδοση στη παραγωγή κρασιού. Το πιο φημισμένο από αυτά, είναι το ΠΟΠ λευκό κρασί “Ρομπόλα”. Για όσους όμως γνωρίζουν ή ψάχνουν κάτι διαφορετικό, η ΠΟΠ ξηρή μαυροδάφνη Κεφαλληνίας είναι ξεχωριστή.
Για να μπορέσουμε να χαρακτηρίσουμε ένα κρασί, δίνουμε βάση σε 3 χαρακτηριστικά: την εμφάνιση, το άρωμα και τη γεύση. Στην όψη, η ξηρή Μαυροδάφνη έχει ένα έντονο πορφυρό και βαθύ χρώμα. Σε νεαρή ηλικία, το κρασί δίνει τα αρώματα των αποξηραμένων κόκκινων φρούτων (σταφίδα, σύκο και δαμάσκηνο). Κατά την παλαίωση, εμφανίζει αρώματα ευγενών μπαχαρικών (ευκάλυπτος, δάφνη, φασκόμηλο), καφέ και σοκολάτας. Επίσης, μπορεί να αναπτύξει αρώματα βύσσινου, φρούτων του δάσους, κεράσι, με δερματικές οσμές. Έχει μέτριο προς γεμάτο σώμα και υψηλή οξύτητα και υψηλό αλκοολικό τίτλο. Αγαπάει την παλαίωση και αντέχει στο χρόνο δίνοντας αρώματα μελανιού, πίσσας και τσαγιού. Το δρύινο βαρέλι τονίζει τον βελούδινο χαρακτήρα του κρασιού.
Βέβαια, για να έχει καλύτερη δομή το κρασί, θα πρέπει να παραμείνει 12-14 μήνες σε δρύινο βαρέλι ώστε να αρχίσει να ωριμάζει , να πάρει οξυγόνο, τις τανίνες του ξύλου και να γίνει πιο αρμονικό και αρωματικό.
Ο αμπελώνας της Κεφαλλονιάς:
Ο αμπελώνας της Κεφαλλονιάς αποτελεί ξεχωριστό στολίδι του τόπου. Τα αμπέλια, καλλιεργούνται ανάμεσα σε κυπαρίσσια, ελαιώνες και πεύκα.
Η αμπελοκαλλιέργεια στην Κεφαλλονιά έχει βαθιές ρίζες που χάνονται στον μύθο. Ο Κέφαλος ήρθε να εγκατασταθεί στη Κεφαλλονιά και μόλις έφτασε κάρφωσε το κλήμα που είχε μαζί του για να του θυμίζει τον τόπο του. Η Αθηναία γη έγινε με τον χρόνο Θηναία γη, Θηνιά και το νησί πήρε το όνομά του. Κατά την Ενετοκρατία εκτιμώνται ιδιαίτερα τα χαρακτηριστικά του κρασιού της μαυροδάφνης και επειδή παρουσίαζε αντοχή κατά τις χρονοβόρες μετακινήσεις, το προτιμούσαν και αποτέλεσε μέρος ενός ιδιότυπου μονοπωλίου. Κέντρα παραγωγής του ήταν οι περιοχές της Θηναίας και της Παλλικής. Το κρασί έγινε περιζήτητο όμως οι Ενετοί επέβαλαν δυσβάστακτους φόρους που οδηγούν στην σχετική παρακμή της καλλιέργειας.
Η Μαυροδάφνη γνωρίζει νέα ακμή με την δημιουργία από τον Δρα Νικ. Πινιατώρο Οινουργικής Εταιρείας τον Απρίλιο του 1858. Η εταιρεία αγοράζεται το 1872 από τον Άγγλο μεγαλέμπορο Ερνέστο Τούλ, γνωστό παράγοντα του εμπορικού κυκλώματος του κρασιού και στρέφεται προς τις ξένες αγορές. Με το πέρασμα του χρόνου η παραγωγή συγκεντρώνεται στην Παλλική και λιγότερο στην Θηνιά, ενώ μικρές νησίδες διατηρούνται στις άλλες γεωγραφικές ενότητες της ονομασίας.
Η ξηρή μαυροδάφνη Κεφαλληνίας συνοδεύει κυρίως κόκκινο κρέας. Μην το φοβηθείτε με μαγειρευτά φαγητά που έχουν δυνατή σάλτσα και βαριά μπαχαρικά ή και με τυριά, κυρίως πιπεράτα. Μπορείτε επίσης να το συνδυάσετε με μανιτάρια, τρούφα,ή ζυμαρικά. Δένει απόλυτα και απογειώνει τη γεύση της Κεφαλλονίτικης κρεατόπιτας.
Στην περιφερειακή ενότητα Κεφαλλονιάς, ο “οινοτουρισμός” αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Με μεγάλη παράδοση στο καλό κρασί, οι παραγωγοί κέρδισαν μια θέση στο Ευρωπαϊκό κελάρι των μοναδικών κρασιών. Οι δρόμοι του κρασιού πρακτικά είναι δύο διαδρομές στο νότιο τμήμα του νησιού.
Η πρώτη διαδρομή:
Η πρώτη διαδρομή, θα μπορούσε να ονομαστεί ως “διαδρομή του κρασιού της Ρομπόλας”. Σε αυτή τη διαδρομή, ξεκινάτε από το Αργοστόλι, πηγαίνετε στο Αρχαιολογικό και το Κοργιαλένειο μουσείο, ανεβαίνετε στη Μονή Αγίου Γερασίμου στο οροπέδιο των Ομαλών, κατηφορίζετε στη νότια πλαγιά του Αίνου και επιστρέφετε στο Αργοστόλι μέσω Μηνιών.
Η δεύτερη διαδρομή:
Η δεύτερη διαδρομή, είναι η διαδρομή του κρασιού της Παλικής. Ένας μικρότερος γύρος στη χερσόνησο της Πάλης, με αφετηρία το Ληξούρι και από εκεί στην περιοχή των Μαντζαβινάτων.
Με αυτές τις δύο διαδρομές, ολοκληρώνετε την επίσκεψη σας στα οινοποιεία της Κεφαλλονιάς αλλά γνωρίζετε και πολύ όμορφα μέρη.
Τα οινοποιεία στην Κεφαλονιά που μπορείτε να επισκεφτείτε είναι τα εξής:
- Aγροτοβιομηχανικός Συνεταιρισμός Ρομπόλας, Ομαλά
- Gentilini, Μηνιές
- Κτήμα Φοίβος, Μαντζαβινάτα (κατόπιν συνεννοήσεως)
- Κτήμα Χαριτάτου, Μονοπωλάτα
- Οινοποιία Divino, Πεσάδα
- Οινοποιία Μελισσινός, Θηράμονας
- Με πλοίο: Συνδέεται με πολλά λιμάνια, όπως την Πάτρα, την Κυλλήνη και τον Αστακό αλλά και την Ιθάκη, την Ζάκυνθο και την Λευκάδα.
- Με αεροπλάνο: Ο διεθνής αερολιμένας Κεφαλλονιάς, βρίσκεται 8 χλμ νότια απο το Αργοστόλι. Υπάρχουν πτήσεις απο και προς Αθήνα διάρκειας περίπου 45 λεπτών.
Ένα από τα πιο διάσημα μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε, είναι το λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης και το σπήλαιο της Δρογκαράτης που είναι δύο από τα πολλά σπήλαια της Κεφαλλονιάς. Επισκεφτείτε τις Καταβόθρες, τη γέφυρα Δεβοσσέτου.
Τι να δοκιμάσετε:
Η Κεφαλονιά έχει πολύ νόστιμη κουζίνα που θα ικανοποιήσει και τον πιο περίεργο πελάτη. Τα πιο αξιοσημείωτα φαγητά ποικίλουν από πίτες, χορταρικά έως διάφορα είδη κρέατος που σερβίρονται σε όλα τα εστιατόρια. Δοκιμάστε παστουρμαδόπιτα, σκορδαλιά (λιωμένο σκόρδο σε πουρέ πατάτας). μπακαλιαρόπιτα, κουνέλι στιφάδο, μπουρμπουρέλια (σούπα με ανάμεικτα όσπρια), στραπατσάδα (αβγά με ντομάτες), ριγανάδα (φέτες ψωμιού με ρίγανη και ντόπιο τυρί φέτα) τσιγαρίδια. Για όσους προτιμούν τα γλυκά, τα πιο διάσημα είναι οι μάντολες, μαντολάτο, παστέλι, το μαρμπουλέ (καβουρδισμένα αμύγδαλα μέσα σε καραμέλα μελιού) και το παστοκύδωνο (Κομφέτο). Για όσους λατρεύουν τα τυροκομικά προϊόντα, θα πρότεινα το βαρελίσιο τυρί Κεφαλονιάς, τη πρέτζα ή τη μανουρομυτζήθρα. Η Κεφαλονιά παράγει εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι.
Σε όσους δεν θα μπορέσουν να πάνε Κεφαλλονιά, υπάρχουν κάβες που μπορείτε να αγοράσετε ξηρή μαυροδάφνη Κεφαλληνίας ή να παραγγείλετε μέσω διαδικτύου. Όσοι πήγαν ή θα πάνε σε αυτό το καταπληκτικό νησί, αφήστε ένα σχόλιο με τις εντυπώσεις σας ή το τι σας άρεσε ή δείξτε μας καμιά φωτογραφία.
Αναδημοσίευση από www.kefalonianews.gr
