Αν και δεν έχω στηρίξει το συμπέρασμά μου σε κάποια στατιστική έρευνα, μιλώντας ξεκάθαρα εμπειρικά, τολμώ να πω με μεγάλη σιγουριά πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να ξέρω και να μην λατρεύει τα μακαρόνια. Είναι σχεδόν βέβαιο πως εδώ στην Ελλάδα, μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη με τους Ιταλούς για μια καλή μακαρονάδα. Η Άλεξ Βασιλάτου το ξέρει καλά αυτό.
Αυτήν την αγάπη «είδε», λοιπόν, η Άλεξ Βασιλάτου στα μάτια του κόσμου και με «όπλα» της την γαστρονομική εμπειρία που απέκτησε στο εξωτερικό, το μεράκι, την πίστη στον εαυτό της και το κενό της αθηναϊκής εστίασης σε θεματικά εστιατόρια, δημιούργησε τη δική της τρατορία στο κέντρο της πρωτεύουσας, διατηρώντας τα ηνία του fresh pasta trend.
Τα εικονιζόμενα φανάρια που κοσμούν τον εξωτερικό χώρο του Alex The Fresh Pasta, έχουν την υπογραφή της Ρούγας, του Γιώργου Κουκουράκη και της Ρούλας Αντωνοπούλου. / Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-WatkinsonΗ ιστορία της νεαρής σεφ στον κόσμο των ζυμαρικών, λοιπόν, ξεκινάει από σπουδές μαγειρικής στο Λονδίνο και προϋπηρεσία σε καταξιωμένες κουζίνες, φτάνει ως την πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι και τελικά καταλήγει με ανανεωμένη διάθεση στην οδό Μασσαλίας, στα σύνορα Κολωνακίου και Εξαρχείων. Εκεί, θα γευτείς τον πιο ονειρεμένο και μυρωδάτο υδατάνθρακα με την υπογραφή της Άλεξ Βασιλάτου.
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
Όπως κατάλαβες, το εργαστήριο και μαγαζί των πιο φρέσκων, χειροποίητων ζυμαρικών που ακούει στο όνομα το Alex the Fresh Pasta Bar -που περήφανα διευθύνει η Άλεξ Βασιλάτου-, άλλαξε τοποθεσία αλλά όλα τα υπόλοιπα έμειναν ακριβώς όπως ήταν και πριν· Η αγάπη της για την ελληνική παράδοση και το αυθεντικό ιταλικό ζυμαρικό συνδυάζεται και «δένει» με αυθεντικές σάλτσες, που δεν απογοητεύουν τους σκληροπυρηνικούς μακαρονάδες.
Τα είπε στο TEDxAUAthens, τα λέει και στο LadyLike.
– Πες μου λίγα λόγια για εσένα. Πώς ξεκινάει η ιστορία σου;
Η ιστορία μου στον χώρο ξεκινάει τον Ιανουάριο του 2019, ετών 23. Τότε γνωριστήκαμε. Ανοίξαμε ένα μικρό μαγαζάκι στην Πλατεία Δεξαμενής 3, στον χώρο που έγινε γνωστό με τα χειροποίητα φωτιστικά, η «ΡΟΥΓΑ».
Τελειώνοντας το σχολείο στα 17, είχα πολύ εντατική εμπειρία με τη μαγειρική, αρχίζοντας τις σπουδές μου στο Λονδίνο στη γαλλική σχολή μαγειρικής Le Cordon Bleu, πιάνοντας την πρώτη μου δουλειά ύστερα στο The Savoy Grill του Gordon Ramsay, γυρνώντας μετά στην Ελλάδα και χτίζοντας τη δική μου πελατεία για private dinners στην Αθήνα, φεύγοντας έπειτα να ζήσω για έναν χρόνο στο Παρίσι όπου δούλεψα στο εστιατόριο Mavrommatis, καταλήγοντας έτσι πίσω στην Αθήνα με την ιδέα και το μεράκι μου να ανοίξω το ά λ 3 ξ.
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
– Ποιο ήταν το κίνητρο για να πεις «ναι, θα ανοίξω το δικό μου εστιατόριο στα 23 μου»;
Όταν σου έρχεται μια έμπνευση, μια ιδέα και δεν σε αφήνει σε ησυχία, τότε μετά από κάποιον καιρό γίνεται κίνητρο. Θεώρησα ότι είναι πολύ καλή ιδέα να καλύψω το κενό της αγοράς της Αθήνας με θεματικό μαγαζί στοχευμένο στα ζυμαρικό. Τότε δεν είχε ξεκινήσει το fresh pasta trend, ενώ στο εξωτερικό υπήρχαν διάφορα pasta bars. Πέραν αυτού, είχα πίστη στις δυνατότητές μου, και ήθελα πολύ να έχω κάτι δικό μου.
«Αν και χωρίς πολύ εμπειρία και πολύ μικρή, το ένιωθα από νωρίς ότι ανήκω στον επιχειρηματικό κόσμο της εστίασης».
– Με τι «εφόδια» εξοπλίστηκες πριν πάρεις την απόφαση να στήσεις τη δική σου επιχείρηση. Απαιτούνται θυσίες;
Τότε δεν έχεις «καθαρό μυαλό» να συνειδητοποιήσεις τις θυσίες που θα χρειαστούν. Στην αρχή, έχεις το πάθος, την ατελείωτη όρεξη, το drive για στοχοπροσήλωση και επιτυχία.
«Εξοπλίστηκα μονάχα με την πίστη στον εαυτό μου και την αγάπη μου για τα ζυμαρικά».
Ήθελα να σκέφτονται ζυμαρικά και να πηγαίνει αυτόματα το μυαλό στην ά λ 3 ξ και μόνο.
– Κάθε αρχή και δύσκολη λένε. Στη δική σου περίπτωση, πόσο δύσκολη ήταν αυτή η αρχή; Υπήρξε κάποιος δισταγμός στο να στήσεις τη δική σου επιχείρηση από το μηδέν, σε τόσο νεαρή ηλικία;
Υπήρχε πολύς φόβος, δισταγμός όχι, γιατί είχα πολύ στήριξη και καθοδήγηση. Η αρχή ήταν δύσκολη γιατί ήθελα οργανικά να μαθευτεί το μαγαζί και η δουλειά μου. Ποτέ δεν θέλησα να κοιτάξω το marketing του brand μου και να το κανω με στόχο. Έγινε από μόνο του. Ο αρχικός φόβος ήταν αν έστω κι ένας άνθρωπος θα θελήσει τη μακαρονάδα μου!
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
Μετά ήρθαν οι άλλοι φόβοι, του να διαχειριστείς το προσωπικό, να εκπαιδεύσεις, να είσαι σωστός στα ζητήματα ενός εστιατορίου, να βγάλεις σταθερά καλή ποιότητα και να μην δεχτείς το μέτριο, και διάφορα άλλα.. και από τότε οι φόβοι και τα άγχη όλο και αυξάνονται μπορώ να πω! Αλλάζουν, αλλά αυξάνονται!
– Όταν κάνεις ένα τέτοιο επαγγελματικό βήμα, που είναι 100% δικό σου, η (ψυχολογική κυρίως) υποστήριξη είναι αναγκαία. Στη δική σου περίπτωση, ποιο ήταν το μεγαλύτερό σου στήριγμα;
Ο πατέρας μου, η οικογένεια και οι φίλοι. Με τη σειρά που τα ανέφερα. Κι υστερα, οι ίδιοι οι συνεργάτες μου, που είναι το extended family πλέον.
– Η ιταλική κουζίνα έχει μεγάλο ανταγωνισμό και δη στην Αθήνα. Πώς αποφάσισες να ανοίξεις ένα concept εστιατόριο αποκλειστικά με ζυμαρικά και όχι μια τρατορία; Ο κόσμος ανταποκρίνεται;
Θεωρώ ότι ένα πιάτο ζυμαρικά είναι ένα πλήρες γεύμα. Επίσης, το να έχεις ένα θεματικό μαγαζί και να πειραματίζεσαι καθημερινά με το ίδιο προϊόν, σε κάνει καλύτερο στο είδος σου. Άρα ήμουν και είμαι πλήρως καλυμμένη με το να έχω στοχευμένο μενού μόνο με τα ζυμαρικά στο Alex the Fresh Pasta Bar.
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
Ο κόσμος ανταποκρίνεται στο 100% και θεωρώ ότι καλύπτω μια εμπειρία συγκεκριμένη. Όταν κάποιος έχει διάθεση να περάσει παραπάνω χρόνο σε ένα μαγαζί, να απολαύσει και σαλάτα και ορεκτικά και ό,τι άλλο προσφέρει μια τρατορία, τότε δεν θα σκεφτεί το ά λ 3 ξ (aka Alex the Fresh Pasta Bar). Αλλά όταν λιγουρευτεί μακαρόνια, εδώ θα θέλει να έρθει.
– Το πρώτο σου pasta bar στην πλατεία Δεξαμενής έκλεισε παρά τη θέλησή σου και ουσιαστικά σε ανάγκασε να κάνεις μια νέα αρχή, να βρεις νέο μέρος. Πόσο δύσκολη ήταν αυτή η «αναγέννηση»; Έχεις κάνει αλλαγές στο νέο μαγαζί;
Ήταν αναγκαίο «κακό» το κλείσιμο του πρώτου Alex the Fresh Pasta Bar. Η ζήτηση του κόσμου είχε αυξηθεί σημαντικά και έπρεπε να σεβαστώ την πελατεία και το προσωπικό μου που είχε την ανάγκη μεγαλύτερου χώρου.
«Όντως, η ιστορία με το μαγαζί μου είναι η απόδειξη του “κάθε εμπόδιο για καλό”».
Η αναγέννηση ήταν πολύ αναζωογονητική. Όλοι το χαιρόμαστε πολύ και ρέει καλύτερα. Αλλαγές πέραν του αρκετά μεγαλύτερου χώρου, δεν έχουμε σημαντικές γιατί δεν ήταν αυτός ο σκοπός της μεταφοράς μας σε άλλο μαγαζί. Το concept λειτουργούσε άψογα ως έχει, κι έτσι και παραμένει.
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
– Ως αφεντικό του Alex, ποιο πιστεύεις ότι είναι το πρότυπο ενός σωστού αφεντικού; Πώς αντιμετωπίζεις τους δικούς σου συνεργάτες; Πιστεύεις στη φράση “teamwork, makes the dream work”;
«Σωστό αφεντικό για εμένα είναι να βρεις την ισορροπία μεταξύ του να είσαι κοντά σαν φίλος με τον κάθε συνάδελφό σου».
Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρχει ο απόλυτος σεβασμός στον λόγο του leader. Το περιβάλλον θα πρέπει να εμπνέει οικειότητα και χαρά, και πολύ σημαντικό είναι να βλέπουν τον επιχειρηματία ενεργό στο έργο του και όχι απλά παρατηρητή.
– Ο κόσμος της γαστρονομίας είναι ομολογουμένως ένας ανδροκρατούμενος χώρος. Έχεις αντιμετωπίσει άσχημες συμπεριφορές λόγω του φύλου και του νεαρού της ηλικίας σου στο παρελθόν;
Όσον αφορά το φύλο δεν είχα κάποια άσχημη εμπειρία. Δυσκολεύτηκα στην αρχή με το εγχείρημά μου λόγω ηλικίας, αυτό είναι βέβαιο ότι το βίωσα.
«Έπρεπε να τους πείσω για τον επαγγελματισμό μου, για τη σοβαρότητα του λόγου μου και για την αξία του να συνεργάζονται μαζι μου».
– Ποια είναι η συμβουλή που θα έδινες σε κάποιον που θέλει να κάνει μια δική του αρχή στον τομέα της εστίασης, πόσο μάλλον σε τόσο νεαρή ηλικία;
Γενικά, θα συμβούλευα κάποιον να μην προχωρήσει σε πολύ νεαρή ηλικία σε κάτι δικό του. Θεωρώ η πείρα των χρόνων δεν ανταλάσσεται με τίποτα άλλο. Πράγμα που και για εμένα θα ήταν πολύ σημαντικό δώρο εάν είχα παραπάνω χρόνια εμπειρίας.
«Ο καθένας πρέπει να είναι καλά οχυρωμένος με πίστη στον εαυτό του, ανοιχτά αυτιά και μάτια για τις αλλαγές που πρέπει να κάνει. Να είναι ευπροσάρμοστος και να έχει γερό στομάχι για ό,τι προκύψει».
Επίσης, κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή και αυτό θα πρέπει να είναι το μότο του/της!
Πηγή: https://www.ladylike.gr/
