Κεφαλονιά, το νησί που σε μεθά…

Της Σταματίας Βιτσεντζάτου
Ανοιχτά της Κεφαλλονιάς, κύμα το κύμα, γεμάτη αγωνία η στιγμή που θα δέσει το Καράβι στο λιμάνι της Σάμης…
Και εκείνος ο παράξενος χορός της καρδιάς, ηχεί τόσο δυνατά, στο καλωσόρισμα της στιγμής που καρτερούσες.Το ταξίδι μόλις ξεκινάει, ευτυχισμένες εικόνες σε υποδέχονται γεμάτες χρώματα , αρώματα , χαμόγελα , φωνές , γέλια , και αγκαλιές..
Το πρώτο ξημέρωμα της αυγής που πέταξες το σεντόνι από πάνω σου και άνοιξες το παράθυρο με όλα τα δυνατά αισθήματα να σε πλημμυρίζουν από την ευτυχία που μόλις σε καλημέρισε.
Τώρα μπροστά στο τοπίο που αντικρίζεις αναστενάζεις, στο κρυφό σου πόθο που βρήκε το στόχο του…
Αγωνιάς να περιπλανηθείς σε δρομάκια αγαπημένα , δίπλα σε λιθιές που σφύζουν από ζωή , αγκαλιασμένες με χαριτωμένα λουλουδάκια , που ανθίζουν ταπεινά, αβίαστα με πάθος για να σου χαρίσουν μια τρυφερή εικόνα καλωσορίσματος …
Η φύση ξεδιπλώνει εμπρός σου, τις πιο όμορφες φιγούρες της…Κοιτάζεις τη γαλήνη της θάλασσας, να απλώνεται μπροστά σου , σαν μια πλατεία χωρίς συνωστισμό , και σκέφτεσαι πως θα ήταν υπέροχο να μπορούσες να την περπατήσεις , η να χορέψεις εκείνον τον Διβαράτικο που η ψυχή σου ξεσηκώνεται στο κάλεσμα του …


Και όσο τα μάτια ρουφούν τοπία που έζησες, απόλαυσες πολλές φορές ακόμα, ευχαριστείς με όλη τη δύναμη της ψυχής σου , που βρέθηκες στα ίδια μέρη και πάλι. Για να πάρεις τους καρπούς από το νησί σου, σαν το φρούτο που καρτερείς να ωριμάσει για να κόψεις ..
Όνειρα που ευδοκίμησαν , πόθος ακαταμάχητος ,ήλιος που σε πλημμύρισε , θάλασσα που σε ταξίδεψε στην αγκαλιά της, στιγμές που μοιράστηκες, ήχοι που σε μάγεψαν ,κρασί κόκκινο ρουμπινή ο έρωτας σου για το νησί που σε μεθά..

Γεύσεις και αρώματα που σε φλέρταραν ,μπαγκάζια που θα κουβαλάς, παθιασμένα , πιστά, αλησμόνιτα που δεν θα αρνηθείς ποτέ σου σε άπειρες αναμνήσεις να σε περιτριγυρίζουν !
Αναδημοσίευση από www.kefaloniamas.gr