Σήμερα καλωσορίζουμε με χαρά, έναν καταξιωμένο εικαστικό και λογοτέχνη, με ιδιαίτερη αισθαντική οπτική σε κάθε του δημιουργία.
Ο Κώστας Ευαγγελάτος, διακατέχεται από την διαρκή δίψα της γνώσης η οποία συναντά το ταλέντο του… και τότε η εικαστική τέχνη και η λογοτεχνία ψηλώνει αθόρυβα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ
ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ
Από μικρή ηλικία στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς που γεννήθηκα έβλεπα και αισθανόμουν τα πάντα μέσα από ένα ρομαντικό αισθητικό πρίσμα. Το πρώιμο χάρισμα να αποδίδω σχεδιαστικά στοιχεία του φυσικού πραγματικού κόσμου αλλά και του φανταστικού που με γοήτευε, με ιδιαίτερο τρόπο, είχε εντυπωσιάσει το περιβάλλον μου και φοβίσει… αρχικά τους γονείς μου. Καλλιτέχνης έγινα ενσυνείδητα με θεωρητική βεβαιότητα ότι «είμαι» και με βάση την πρακτική απόδειξη που πιστοποιούσαν τα έργα μου. Παράλληλα με το διάβασμα για το σχολείο και την επιδιωκόμενη ευρύτερη μόρφωση μου, ζωγράφιζα καθημερινά εκ του φυσικού κυρίως λουλούδια του κήπου μας, μετασεισμικά ερείπια του νησιού, φιγούρες της γειτονιάς μου, αλλά και πολλές χρωματικές συνθέσεις με σύμβολα, δακρυσμένα μάτια και φυτά επηρεασμένος από την κλειστή, αυστηρή και παραδοσιακά υποκριτική κοινωνία των παιδικών μου χρόνων. Η τέχνη και η ποιητική γραφή σαν βίωμα και ανάγκη με βοήθησε να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου και να διακριθώ από το κοινό μέτρο των «πρέπει», που απεχθανόμουν ανέκαθεν. Αργότερα, όλα όσα άγουρος πίστευα, θεμελιώθηκαν στην πορεία από την τάση μου για γνώση και εξέλιξη και βέβαια τις συγκυρίες που βοήθησαν να υλοποιηθούν.
Η έμφυτη παιδική σχεδιαστική μου δεξιότητα σε συνδυασμό με τις εφηβικές ποιητικές συγγραφές μου και την καθημερινή πολύωρη μελέτη μου φιλοσοφικών και εικαστικών εκδόσεων, με ώθησαν να πιστέψω στις δυνάμεις μου και να γίνω ενσυνείδητα καλλιτέχνης και λογοτέχνης. Ομολογώ με ευγνωμοσύνη ότι τότε το ευρύτερο κοινό της Κεφαλονιάς που γεννήθηκα και ανατράφηκα με αντιμετώπισε θετικά σαν νέο ζωγράφο και ποιητή. Μετά στην Αθήνα παράλληλα με τις σπουδές μου στη Νομική του Πανεπιστημίου, την καλλιτεχνική μαθητεία και φιλία μου κοντά σε εξέχοντες καλλιτέχνες, Γ. Φωκάς, Γ. Βογιατζής, Δ. Γέρος, Γ. Τσαρούχης, τις πρώτες εκθέσεις και τις εκδόσεις έργων μου ασχολήθηκα και με τα ζωντανά εικαστικά έργα-performance. Ήμουν από τους πρώτους που έφεραν στο προσκήνιο το νέο τότε εικαστικό φαινόμενο στα δικά μας δεδομένα με νεορομαντικό-ποιητικό χαρακτήρα και τολμηρότητα. Όλα αυτά διαμόρφωσαν το στυλ, το χαρακτήρα και τις απόψεις μου για την τέχνη στο Παρίσι αρχικά και μετά στη Νέα Υόρκη όπου σπούδασα με υποτροφία, εικαστικά και θεωρία της σύγχρονης τέχνης.
Έφηβος έγραφα συμβολικά πεζοποιήματα και μετά αφοσιώθηκα στην Ποίηση. Ο λόγος μου βιωματικά επηρεασμένος από τα ζωγραφικά μου έργα έχει παραστατικότητα και εικαστικές προεκτάσεις. Έχουν κυκλοφορήσει αρκετές ποιητικές συλλογές μου από το 1975 που τελείωσα το Λύκειο μέχρι σήμερα στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Αναφέρω κάποιες ενδεικτικά: «Ποιήματα 1973-’75». Αθήνα: Επτάλοφος, 1975, «Η τολμηρή επίλυση». Αθήνα, 1977, «Το δωμάτιο» . Αθήνα, 1980, «Η τετραλογία της υγρασίας». Αθήνα: Χάος και κουλτούρα, 1993, «Η οθόνη των ονομάτων». Αθήνα: Απόπειρα, 1996, «Η ροπή της μνήμης». Αθήνα: Απόπειρα, 1999, «Αλέα προσομοίων». Αθήνα: Απόπειρα, 2002, «In the small mirror» Athens: Apopeira, 2003, «Η ελεγεία των Εκβατάνων». Αθήνα: Απόπειρα, 2006, «Εγκάρσια Πτήση». Αθήνα: Απόπειρα, 2011, «Chemins enchevêtrés», Athènes-Paris: Sylloges, 2012, «Πολύσμιγος Αίνος». Αθήνα: Συλλογές, 2014, «Offrandes Seculaires», Athènes-Paris: Sylloges, 2015, 2017, “Ερμητικές Λαμπίδες”. Αθήνα: ΆΠΑΡΣΙΣ 2017, “Εγκάρσια Ρήματα”. Αθήνα: ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΑ 2021.
Επίσης έχουν εκδοθεί κείμενα μου περί τέχνης: «Ιδεογραφική σμίλη». Αθήνα: Συλλογές, 1997, καθώς και πολλά εικαστικά λευκώματα, ημερολόγια τέχνης και θεωρητικά κείμενα σε συλλογικές εκδόσεις και έντυπα.Το 2016 εκδόθηκε το αφήγημα μου «Louis D’ Est», εκδόσεις Αιγιαλός, που αναφέρομαι στη ζωή του σκύλου μου και τις συγκινητικές στιγμές που βίωσα μαζί του.
Οι «Nεφελομορφίες» μου είναι η τελική φάση των νεφελογραφικών συνθέσεων μου, χρωματικές δημιουργίες με θέμα τον ουρανό, σε διαφορετικές στιγμές της ημέρας. Οι χρωματικές αντιθέσεις είναι καθοριστικές στη διάρθρωση των εικόνων που δημιουργούν. Το παιχνίδισμα των χρωμάτων και των μορφών που αναδύονται στα νέφη διαμορφώνει υποβλητική ρομαντική ατμόσφαιρα αφαιρετικού χαρακτήρα, που μας ωθεί σε φανταστικό, πνευματικό και ονειρικό ταξίδι στο φυσικό περιβάλλον που κυριαρχεί το φως του Ιονίου.
Το 2000, μετά την απώλεια των αγαπημένων μου γονέων, δραστηριοποιήθηκα καλλιτεχνικά και στην Κεφαλονιά. Στον πρώτο όροφο του πατρικού σπιτιού στο Αργοστόλι ίδρυσα τη Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa «Ροδόπη», με το όνομα της μητέρας μου. Διοργανώνω εκεί ετήσια εκθέσεις έργων, στο ισόγειο είναι το ατελιέ μου και στο παράπλευρο οίκημα η μόνιμη συλλογή με εικαστικά έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Στον κήπο υπάρχει η μικρή λίθινη σκηνή που γίνονται performance. Επίσης κάθε Αύγουστο έχει καθιερωθεί η εκδήλωση «Πανσέληνος στον Κήπο», στην οποία δίνουν το παρών και ξένοι καλλιτέχνες και έχουν παρουσιαστεί ποικίλα δρώμενα τέχνης και λόγου, που ωθούν το κοινό σε αισθητική μέθεξη αλλά και βαθύτερους προβληματισμούς. Η μεγάλη απήχηση του εγχειρήματος, τόσο στους φιλότεχνους όσο και στους καλλιτέχνες είναι η μεγάλη ηθική ανταμοιβή μου για την ανεξάρτητη αποκεντρωτική προσπάθεια μου, που ευτυχώς παρά τα προβλήματα από την υγειονομική κρίση από την πανδημία και τα πολλαπλά παρεπόμενα προβλήματα, συνεχίζεται με επιτυχία.
ΥΜΝΟΣ- ΑΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
Σε γνωρίζω από την χρώση του ελάτινου βουνού.
Σε γνωρίζω από τη γεύση του ολόξανθου μελιού.
Σε γνωρίζω από την κόψη του ερωτικού σπασμού.
Σε ξεχνώ σαν αλαργεύω στο απύθμενο του νου.
Σε θυμάμαι με λουλούδια στην αρτάνα του ερχομού.
Σε θρηνώ στ’ απομεινάρια του αδάμαστου σεισμού.
Σε υμνώ στα σπήλαια σου στα τρισέγκατα της γης.
Σε αισθάνομαι για φάρο στην ακτή της αλλαγής.
Σε οικτίρω που ανατρέψεις της πλεκτάνης ζηλωτές.
Σε θαυμάζω που υφαίνεις ρηξικέλευθες μορφές.
Σε πενθώ με τα σφοδίλια σε λιβάδια χλοερά.
Σε γιορτάζω με μπουμπούκια αναστάσιμα σπερνά.
Χαίρε φως του Ιονίου και του Διαφωτισμού.
Χαίρε νύχτα της αβύσσου μεσ’ το χάσμα του γκρεμνού.
Χαίρε νήσος με πυξίδα του Αγίου τον καθαρμό.
Χαίρε λάβαρο ελπίδας στου αγώνα το βωμό.
Χαίρε μήτρα της οδύνης ομογάλακτου θυμού.
Χαίρε της αδελφοσύνης και του δίκιου πετεινό.
Χαίρε σμαραγδί λιμάνι αποδήμων φυλακτό.
Χαίρε πέτρωμα σελήνης με ασήμι στο βυθό.
Ταξιδεύεις και φωτίζεις τα θολόπλευστα στενά
μες’ του «είναι» το μεδούλι λατρευτή Κεφαλονιά!
Κώστας Ευαγγελάτος
Πηγή: peakupnews.gr
Αγάθη Ρεβύθη
