Αποστολή στη Δράμα: Γιώργος Μητρόπουλος
Το 41ο Φεστιβάλ Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους Δράμας – 24ο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους ολοκληρώνεται το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου με την απονομή των βραβείων και στα δύο προγράμματα. Λίγο πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους, ας ρίξουμε μια ματιά στα χαρακτηριστικά της φετινής διοργάνωσης.
Οι θεατές
Οι θεατές στις προβολές, και όσοι παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ, ήταν περισσότεροι από τις προηγούμενες χρονιές κάτι που καθιστά επιτακτική την μεταφορά του φεστιβάλ σε έναν μεγαλύτερο χώρο, από τον κινηματογράφο «Ολύμπια», που δεν χωρά πλέον τον κόσμο που ενδιαφέρεται να δει σινεμά. Ευτυχώς έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες για την μεταφορά της διοργάνωσης σε μια μεγάλη καπναποθήκη, που θα ανακατασκευαστεί για να την υποδεχτεί μέσα στα επόμενα χρόνια.
Το πρόγραμμα
Το φετινό ελληνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα ήταν το πιο αδύνατο της τελευταίας πενταετίας. Σε γενικές γραμμές κυριάρχησε η μετριότητα. Λιγότερες από 30 από τις 67 ταινίες που διαγωνίστηκαν φέτος, είχαν «λόγο ύπαρξης» σε ένα διαγωνιστικό πρόγραμμα. Οι υπόλοιπες ήταν κάτω του μετρίου και θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος ενός παράλληλου «Πανοράματος». Χρειάζεται λοιπόν ένα πιο αυστηρό κριτήριο επιλογής τους, ώστε το ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα να αποκτήσει κύρος, πέρα από το να είναι το καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού των Ελλήνων μικρομηκάδων, μια πλατφόρμα παρουσίασης της ετήσιας κινηματογραφικής σοδειάς στο μικρό μήκος. Γιατί έτσι λειτουργεί πλέον.
Οι δώδεκα ταινίες που ξεχωρίσαμε
Η σιγή των ψαριών όταν πεθαίνουν – Βασίλης Κεκάτος
Με δύναμη από το Λοκάρνο ήρθε στη Δράμα ο Βασίλης Κεκάτος για να μας διηγηθεί την σουρεαλιστική ιστορία του Μάκη, που πηγαίνοντας στη δουλειά του, μαθαίνει ότι έχει πεθάνει και ότι την επόμενη μέρα είναι η κηδεία του. Ισορροπώντας μεταξύ κωμωδίας και δράματος είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που οδεύει στο θάνατό του χωρίς καμιά αντίδραση, έχοντας αποδεχτεί το τετελεσμένο της είδησης. Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου ως Μάκης δίνει για άλλη μια φορά μια φορά μια εξαιρετική ερμηνεία με φόντο το υποβλητικό τοπίο της Κεφαλλονιάς και των ιχθυοτροφείων.
Μόλλυ 6-8 – Ευθύμης Μιχελουδάκης
Με αφετηρία τον κόσμο του Νίκου Νικολαϊδη και το «Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα», ο Ευθύμης Μιχελουδάκης μας μιλά για την εφηβική σχέση, τη δεκαετία του ’60, του Σπόρου και της Μόλλυς, το κορίτσι των 6-8. Μετά από χρόνια ξανασυναντιούνται, αλλά οι ζωές τους έχουν πάρει πλέον άλλες διαδρομές. Σε ένα αποχαιρετιστήριο τετ-α-τετ, τα λένε για να ξορκίσουν το παρελθόν, για να αποχαιρετίσουν το μέλλον. Σοφία Κόκκαλη και Χάρης Φραγκούλης λάμπουν στις ρόλους τους. Ωραία ανασύσταση της εποχής, μια ερωτική μελαγχολία που σε καθηλώνει.
Yawth – Λήδα Βαρτζιώτη, Δημήτρης Τσακαλέας
Ιδανικό ντεμπούτο δύο σκηνοθετών, οι οποίοι εστιάζουν με γλυκόπικρο χιούμορ στις σχέσεις των σημερινών εικοσάριδων αλλά και στον καθοριστικό ρόλο των social media στη ζωή τους. Σπιντάτη κινηματογράφηση, έξυπνη αφήγηση με πρωταγωνιστές τα μηνύματα απο τα κινητά τηλέφωνα, ανεπιτήδευτες, φρέσκιες ερμηνείες σε μια ιστορία που ο καθένας έχει ζήσει με τον δικό του τρόπο. Πρωταγωνίστρια η Βίκυ, μια κοπέλα που ετοιμάζεται να πάει σε ένα πάρτι, αλλά η νύχτα δεν εξελίσσεται όπως προγραμμάτιζε.
Κιόκου πριν έρθει το καλοκαίρι – Κωστής Χαραμουντάνης
Δύο αδέλφια, ο Κωνσταντίνος και η Έλσα νοσταλγούν το καλοκαίρι, ξεναγώντας τον θεατή στο δικό τους ημερολόγιο αναμνήσεων και επιθυμιών. Ο 24χρονος αυτοδίδακτος σκηνοθέτης που μας έχει ξαφνιάσει ευχάριστα και στο παρελθόν με το ιδιαίτερο στυλ του, δημιουργεί αυτή τη φορά ένα συναρπαστικό φιλμικό σύμπαν, ένα γοητευτικό patchwork θραυσματικών εικόνων και φράσεων, που είναι δουλεμένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Μια ολοκληρωμένη σκηνοθετική πρόταση που ξεχωρίζει με την πρωτοτυπία της.
Βουρβουρού – Καρίνα Λογοθέτη
Δύο αδέλφια περνούν το καλοκαίρι τους στο σπίτι του παππού τους στη Βουρβουρού, μακριά από τους γονείς τους. Ο μικρότερος, ο εξάχρονος Μάρκος αναλαμβάνει να μας διηγηθεί πόσο μαγικός είναι ο κόσμος που έχουν χτίσει εκεί, μακριά από ότι άλλο συμβαίνει γύρω τους. Μια ιστορία ενηλίκιωσης, ένα γοητευτικό παραμύθι που σε παρασύρει στους ρυθμούς μιας άλλης, αθώας εποχής. Η φωτογραφία του Σίμου Σαρκετζή είναι μαγική, το ίδιο και η μουσική του Βασίλη Ζλάτανου. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο σετ που εχει φτιάξει η Πηνελόπη Βαλτή.
Εντροπία – Χρήστος Τάτσης
Πρώτο σκηνοθετικό εγχείρημα του Χρήστου Τάτση που κάνει focus στην αθάνατη ελληνική οικογένεια: στις σχέσεις της, τη δυναμική της, το φασισμό και την καθημερινότητά της. Η Ελένη έχει γενέθλια. Φίλοι και συγγενείς συγκεντρώνονται για να της ευχηθούν. Στο τραπέζι θα βγουν όλα στη φόρα, οδηγώντας στην έκρηξη. Εξαιρετικά πετυχημένη αποτύπωση της ατμόσφαιρας, δυνατοί διάλογοι βγαλμένοι από τη ζωή και ένα καλοκουρδισμένο επιτελείο ηθοποιών, με κεντρικό δίπολο τον Σίμο Κακάλα και τον Γιάννη Τσορτέκη, που υπηρετούν στην εντέλεια την πλοκή και το θέμα του έργου.
Έκτορας Μαλό – Η τελευταία μέρα της χρονιάς – Ζακλίν Λέντζου
Η Σοφία ετοιμάζεται να αλλάξει χρόνο. Είναι και πάλι μόνη της. Η Ζακλίν Λέντζου συνεχίζει με επιτυχία στο δρόμο, που τη γνωρίσαμε μέσα από τις προηγούμενες δύο ταινίες της, φωτίζοντας με αγάπη, ποιητικότητα και τρομερή αμεσότητα όψεις, στιγμές των ανθρώπινων σχέσεων. Εδώ πρωταγωνιστεί η μοναξιά, μέσα από ένα κολάζ στιγμών της ηρωίδας της. Η Σοφία Κόκκαλη αποτυπώνει μοναδικά ένα πρόσωπο οικείο, καθημερινό, συγκινητικό. Είναι μια παρουσία χαμηλών τόνων, που κρύβει όμως μια τεράστια γκάμα συναισθημάτων.
Παρεμπιπτόντως – Κωνσταντίνος Οικονόμου
Η Ελπίδα έχει τη γιορτή της. Ετοιμάζει τραπέζι για την οικογένειά της. Μια τηλεφωνική έρευνα θα τη βοηθήσει να εξομολογηθεί στους δικούς της ένα αναπάντεχο μυστικό. Το μεγαλό ατού της ταινίας είναι η πρωταγωνίστριά της Μαρία Κεχαγιόγλου, στο ρόλο της Ελπίδας. Λιτή, μεστή, ουσιαστική, συγκλονιστική. Ο τελευταίος μονόλογός της ένα πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνείας, που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο στην αίθουσα.
Άβανος – Παναγιώτης Χαραμής
Τέταρτη μικρού μήκους ταινία του Παναγιώτη Χαραμή, ο οποίος σκηνοθετεί αυτή τη φορά ένα δυνατό δράμα στην Ορεστιάδα. Ο Τάσος, πρώην κατάδικος και η φίλη του Κική, μια σερβιτόρα αναζητούν διέξοδο από το ασφυκτικό πλαίσιο της ελληνικής επαρχίας, η οποία κάνει τη ζωή τους κάθε μέρα και πιο δύσκολη. Τα πράγματα όμως πηγαίνουν προς το χειρότερο. Πολύ καλό καστ, δυνατές ερμηνείες, ωραία δομημένη ατμόσφαιρα και καθηλωτική η φωτογραφία του Κλαούντιο Μπολιβάρ.
Muffin – Ντάνιελ Μπόλντα
Η πρώτη μικρού μήκους ταινία του σκηνοθέτη που γεννήθηκε στο Βερολίνο και μεγάλωσε στην Αθήνα ξεχωρίζει χάρις στο ευρηματικό της σενάριο, αλλά και τον ευφυή τρόπο που εκτυλίσσεται η υπόθεση. Στυλιζαρισμένη μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια, ισορροπεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος, χωρίς να είναι τελικά μόνο το ένα ή το άλλο. Σε μια μελλοντική κοινωνία, όλοι μπορούν να αποκτήσουν αυτό που θέλουν, αρκεί να δώσουν κάτι πολύ δικό τους. Στο πλαίσιο της δικής του συμφωνίας, ο πρωταγωνιστής δίνει τον πατέρα του, αλλά σύντομα μετανιώνει και θέλει να αλλάξει αυτό που έκανε.
Νάρκη – Δημήτρης Τσαλαπάτης
Πρώτο σκηνοθετικό βήμα και για τον 28χρονο Δημήτρη Τσαλαπάτη, ο οποίος μας οδηγεί με μαεστρία στον κόσμο του 16χρονου Αλέξανδρου, ο οποίος παραμένει παιδί σε ένα περιβάλλον, όπου όλοι του ζητούν άμεσα ή έμμεσα να ενηλικιωθεί πολύ γρήγορα. Τα γεγονότα θα συμβάλλουν καθοριστικά και ο νεαρός θα προσγειωθεί βίαια, μαθαίνοντας αλήθειες και κάνοντας πράγματα που δεν ήταν επιλογή του. Πειστική ιστορία, καλά δομημένοι χαρακτήρες, σφικτή αφήγηση και σωστός ρυθμός.
Hippo – Θεοφύλακτος Αργυρού
Ο Σωτήρης είναι ένας εύσωμος μαθητής που έχει ταλέντο στο σχέδιο. Δέχεται όμως καθημερινά το άγριο bullying των συμμαθητών του. Χάρις στη βοήθεια του Joy, θα βγει από το καβούκι του και από θύμα θα γίνει θύτης, επιστρέφοντας στους πάντες τη βία που έχει δεχτεί όλα τα χρόνια. Ωραία αποτύπωση της αλλαγής του χαρακτήρα και του τρόπου που αρχίζει να ξερνά βία και σκληρότητα στο σχολικό και όχι μόνο περιβάλλον του.
Αναδημοσίευση από https://gr.euronews.com
