Ένα νέο φάρμακο μπορεί να μειώσει τα τριγλυκερίδια σχεδόν στο μισό, στοχεύοντας έναν γενετικό παράγοντα που συνδέεται με την παρουσία υψηλών επιπέδων λίπους στην κυκλοφορία του αίματος, λένε οι ερευνητές.
Το ενέσιμο φάρμακο, το olezarsen, μείωσε τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων κατά 49% στη δόση των 50 μιλιγκράμ (mg) και κατά 53% στη δόση των 80 mg σε σύγκριση με ένα εικονικό φάρμακο, ανέφεραν οι ερευνητές στις 7 Απριλίου στο New England Journal of Medicine.
Το φάρμακο μείωσε επίσης τα επίπεδα και άλλων δύο παραγόντων που συμβάλλουν στην απόφραξη αρτηριών, της απολοποπρωτεΐνης Β και της «κακής» χοληστερόλης.
Το Olezarsen αναστέλλει τη δραστηριότητα του APOC3, ενός γονιδίου που συνήθως περιορίζει την ικανότητα του ήπατος να φιλτράρει τα τριγλυκερίδια από την κυκλοφορία του αίματος, ανέφεραν οι ερευνητές.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι η στόχευση στο γονίδιο APOC3 είναι μια πολλά υποσχόμενη νέα οδός για τη μείωση των τριγλυκεριδίων και τη πιθανή μείωση του κινδύνου καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού», ανέφερε ο ερευνητής Δρ Brian Bergmark.
Τα τριγλυκερίδια είναι λιπαρά σωματίδια στην κυκλοφορία του αίματος που συμβάλλουν στον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, τόσο από μόνα τους όσο και σε συνδυασμό με την «κακή» LDL χοληστερόλη, σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
Στη μελέτη, συμμετείχαν 154 ενήλικες που ήδη ακολουθούσαν θεραπεία για τη μείωση της χοληστερόλης.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και τους ανατέθηκε να λάβουν είτε placebo είτε χαμηλή ή υψηλή δόση του olezarsen, σε ενέσιμη μορρφή, κάθε τέσσερις εβδομάδες για έναν χρόνο.
Το φάρμακο μείωσε τα επίπεδα τριγλυκεριδίων κατά περίπου την ίδια ποσότητα σε όλες τις δοσολογίες.
Το φάρμακο μείωσε επίσης τα επίπεδα της απολιποπρωτεΐνης Β -μιας πρωτεΐνης που μεταφέρει την ανθυγιεινή χοληστερόλη στην κυκλοφορία του αίματος- κατά περίπου 18% και μείωσε τα επίπεδα της ανθυγιεινής χοληστερόλης κατά 23% έως 25%.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, για την περαιτέρω αξιολόγηση του olezarsen και, ειδικότερα, της ικανότητάς του να προλαμβάνει καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά, απαιτούνται μεγαλύτερες και πιο μακροπρόθεσμες μελέτες.
πηγή: iatropedia.gr
