Νικόλας Μουρελάτος: Ο Κεφαλονίτης ηθοποιός και συγγενής του Αγίου Παισίου! Τι λέει για το Ληξούρι, τον Θεό, την υποκριτική, την ποίηση και τη λογοτεχνία

Με αφορμή την ταινία  “Το Δείπνο του Βοσκού” που έχει προβληθεί σε πάνω από 30 φεστιβάλ και την πολυαναμενόμενη ταινία “Η Bασίλισσα των Oυρανών”, είμαστε εδώ για να γνωρίσουμε τον πολυπράγμονα Νικόλα Μουρελάτο, σε μία συνέντευξη της Ελευθερίας Παπαζαφειράτου.

Νικόλα γεια σου. Ξεκινάμε από πού αλλού, από το όμορφο Ληξούρι! Έζησες εκεί αρκετά χρόνια; Πώς ήταν η ζωή σου;

Καταρχάς σε ευχαριστώ Ελευθερία μου για το βήμα που μου δίνεις μέσω του εξαιρετικού kefaloniamagazine! Το θεωρώ γούρι για τα επόμενα “πράγματα” που ετοιμάζω να μιλάω με την Πατρίδα!! Γεννήθηκα στην πανέμορφη Κεφαλονιά και έφυγα από εκεί σε ηλικία 8-9 ετών! Τα χρόνια αυτά εμένα στα Χαυδάτα Ληξουρίου όπου και πήγα σχολείο εκεί πρώτη και Δευτέρα Δημοτικού! Παραμυθένια χρόνια! Άλλη ζωή, άλλοι ρυθμοί πιο ανθρώπινοι! Καλοκαίρι μπάνιο στα Λαγκαδάκια, βόλτες το γύρο του χωριού και σουβλάκι στης Βαρβάρας στην πλατεία!!! Η αλλαγή μετά και η μετακίνηση στην Αθήνα ήταν κάτι αναγκαίο αλλά και επίπονο!

Άρα να υποθέσω στην πρωτεύουσα ξεκίνησε η πρώτη σπίθα για την υποκριτική.

Όχι, παρόλο που βρισκόμουν στην Αθήνα η ιδέα της υποκριτικής μου καρφώθηκε ένα καλοκαίρι στο Ληξούρι! Όπως βλέπεις η Κεφαλονιά είναι βαρόμετρο για μένα! Λόγω της μουσικής και του τραγουδιού που ασχολούμαι από μικρό παιδί ένοιωθα πλήρης και δεν είχα σκεφτεί την ηθοποιία! Το πώς μου ήρθε η “πετριά” όπως λέμε δεν μπορώ να το εξηγήσω! Θυμάμαι καθόμουν και έβλεπα τη θάλασσα κ ξαφνικά ένοιωσα την ανάγκη να το κάνω! Ήδη την επόμενη μέρα πήρα τηλέφωνο και μόλις επέστρεψα στην Αθήνα γράφτηκα στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου! Αποφάσισα ότι αν δω ότι δεν μπορώ να το ακολουθήσω ή να το φέρω εις πέρας να σταματήσω! Ευτυχώς όμως και μου άρεσε και άρεσα οπότε όλα καλά!!

Έχεις παίξει στο θέατρο, όπως και σε σειρές. Έχεις συμμετάσχει στην πολυβραβευμένη ταινία “Το Δείπνο του Βοσκού”. Μίλησε μας για τον ρόλο σου. Επίσης ετοιμάζεται η ταινία “Η Βασίλισσα των Ουρανών ” με την επιστροφή μετά από 46 χρόνια του Robert Powell, ο οποίος πρωταγωνίστησε στην μεγαλύτερη θρησκευτική παραγωγή, τον “Ιησού από τη Ναζαρέτ”. Πώς νιώθεις που θα παίξεις δίπλα του;

Ναι! Έχω παίξει στο θέατρο, σε σειρές σε τηλεόραση και διαδίκτυο και σε ταινίες μικρού μήκους! Ας πάμε όμως στο Δείπνο του Βοσκού που έχει κερδίσει 71 βραβεία διεθνώς!! Μια εκπληκτική για μένα ταινία που βασίζεται σε αληθινή ιστορία σύμφωνα με το γεροντικό της εκκλησίας μας! Ένας βοσκός που μοιράστηκε το φαγητό του με τον Χριστό! Η πρεμιέρα μας έγινε 23 Απριλίου με μεγάλη επιτυχία! Στον ρόλο του Βοσκού ο αγαπημένος πατήρ Γρηγόρης από τις άγριες Μέλισσες, ο εξαιρετικός Κωστής Σαββιδάκης! Μαζί του οι Τεό Θεοδωρίδης, Βύρων Κόλασης, Λευτέρης Τσατσης, Κώστας Ζωγραφόπουλος, Θωμάς Παλιούρας κ πολλοι άλλοι! Ο δικός μου ρόλος είναι ιδιαίτερος εφόσον κάνω το νεκροθάφτη του χωριού το Μηνά!!! Χαχα. Ο Μηνάς χαρακτηρίζεται από την καλή του καρδιά και το μακάβριο χιούμορ του! Είναι φίλος του Βοσκού και αγαπητός στο χωριό αν και νεκροθάφτης!! Τα υπόλοιπα στην μεγάλη οθόνη!!! Μετά έρχεται μια τεράστια παραγωγή και ταινία “Η Βασίλισσα των Ουρανών” του ίδιου σκηνοθέτη του Γιάννη Στραβολαιμου! Αναφέρεται στη ζωή της Παναγίας από τη Σταύρωση του Χριστού και μετά! Το σενάριο είναι επίσης του Γιάννη! Θα συμμετέχουν πολλοί γνωστοί Έλληνες κ ξένοι ηθοποιοί!!! Ανάμεσα του και ο τεράστιος Ρόμπερτ Πάουελ όπως ανέφερες! Ο πιο “διάσημος” Ιησούς παγκοσμίως! Κάθε Πάσχα τον βλέπουμε στην σειρά “Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ” Αν μου έλεγε κάποιος πριν λίγο καιρό ότι θα έπαιζα δίπλα του θα τον θεωρούσα τρελό!! Από μικρός τον θαύμαζα και έβλεπα κι εγώ όπως όλοι μας στη μορφή του τον θεάνθρωπο!! Τον έχω παρακολουθήσει σε πολλούς ρόλους και ανυπομονώ να τον δω από κοντά, θεού θέλοντος πάντα! Τον Οκτώβριο θα βρεθούμε στα στούντιο στο εξωτικό Μαρόκο για τα γυρίσματα! Είναι ακριβώς εκεί που γυρίστηκε ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, η Μούμια, ο Λόρενς της Αραβίας, Game of thrones κ.α. Θα είναι ένα μάθημα κ υποκριτικής κ ζωής για μένα αυτή η εμπειρία!!!!

Ποίηση και λογοτεχνία. Ένα ακόμη κομμάτι ενασχόλησης σου. Περπατώντας πάνω στις λέξεις, προχωράς σχηματίζοντας κείμενα που πηγάζουν συνήθως από τον πραγματικό κόσμο του τώρα και του παρελθόντος ή έχουν στοιχεία φαντασίας;

H ποίηση υπήρχε πάντα από την άποψη ότι στα τραγούδια που συνθέτω γράφω και στίχους οπότε είναι κάτι συγγενικό! Δεν είναι τυχαίο ότι η ποίηση μου ως επί το πλείστον είναι έμμετρη! Δηλαδή μπορεί άνετα να μελοποιηθεί! Όσον αφορά το ερώτημα σου προέρχεται και από το παρελθόν και από τη φαντασία! Π.χ. βραβευμένο ποίημα μου “Τα μάρμαρα πεθαίνουν δίχως Ήλιο” αφιερωμένο στα γλυπτά του Παρθενώνα! (Παρελθόν και πραγματικότητα). Ένα ποίημα με πάρα πολλά views κ εξαιρετικές κριτικές! Μπορείτε να το δείτε στο youtube! Την επεξεργασία του βίντεο έκανε η Μαρία Λιμογιάννη κ την μουσική έχει γράψει ο βραβευμένος στο εξωτερικό John Koutselinis που έχει γράψει μουσική σε πολύ γνωστές ταινίες του εξωτερικού! Επειδή όμως λατρεύω την σατιρική ποίηση και η σάτιρα καυτηριάζει τα τεκταινόμενα, ασχολούμαι περισσότερο με την πραγματικότητα! Στους Δελφούς την πρώτη φορά που προκρίθηκα πήγα με σατιρικό ποίημα που ήταν και το μοναδικό! Όταν είσαι απ’το Ληξούρι που έβγαλε τον Ανδρέα Λασκαράτο και όχι μόνο η σάτιρα είναι στο αίμα σου. Όσο για τα μέρη περισυλλογής είναι πάντα η φύση και ιδιαίτερα η θάλασσα την οποία λατρεύω!!!!! Ειδικά το Χειμώνα περπατάω δίπλα της και παίρνω έμπνευση! Λατρεύω την Κεφαλονιά το χειμώνα!! Επίσης μεταφέρομαι με το μυαλό σε μέρη που βλέπω και νοιώθω πως είμαι εκεί!!

Η χώρα μας, γεμάτη τοπία όπου σμίγει η θάλασσα και ο ουρανός, με έναν ορίζοντα που στο βάθος του χάνονται τα ανεκπλήρωτα όνειρα μα και γεννιούνται ιδέες και σκέψεις. Ποια είναι τα δικά σου μέρη περισυλλογής, στοχασμού και έμπνευσης;

Κοίτα στην ουσία είναι η νύχτα! Και όπως ανέφερα πριν η θάλασσα! Τίποτα πιο όμορφο απ’ το να βλέπεις και να ακούς τα κύματα να σκάνε μαζί με τον αέρα να στροβιλίζεται διαρκώς! Είναι το ιδανικό “βίντεοκλιπ” για μένα!! Ταιριάζει απόλυτα με τα συναισθήματα μου! Όπως λένε κ οι Κατσιμίχαιοι “Νύχτωσε νύχτα νύχτωσε και σκέπασε με. Νύχτωσε νύχτα νύχτωσε και παρηγόρησε με” αλλά πάντα κοντά στη θάλασσα!!!! Και όπως γράφω και σε ένα τραγούδι μου: Με τα φτερά ανοιχτά τον άνεμο δαμάζω και μ΄ αγκαλιάζει ο ήλιος όταν βγει, σε απέραντα βουνά κι ακρογιαλιές αράζω και ξεκιναω πάλι το πρωί!!

Επιστρέφοντας στην υποκριτική… Για ποιο λόγο έχεις επιλεγεί ή έχεις επιλέξει να παίξεις σε ταινίες που και οι δύο έχουν θρησκευτικό περιεχόμενο;

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση και σ’ ευχαριστώ που μου την έκανες!!! Από μικρός ένοιωθα την ύπαρξη του Θεού! Βέβαια όταν είσαι σε μια χριστιανική οικογένεια είναι λογικό να έχεις μεγαλώσει έτσι!! Ο παππούς μου ήταν ιερέας οπότε ήμουν πιο κοντά στην εκκλησία και στις διδαχές της! Επίσης η γιαγιά μου απ’ την πλευρά της μητέρας μου ήταν αδερφή του Αγίου Παϊσίου κ πάντα το θρησκευτικό στοιχείο ήταν έντονο μέσα μας! Στο Δείπνο του Βοσκού υπάρχει μια σκηνή που εμφανίζεται ο Παίσιος στον βοσκό! Αυτό υπήρχε στην ταινία κ η συμμετοχή μου έγινε μετά χωρίς ο σκηνοθέτης να το γνωρίζει!!! Μετά βέβαια ήρθε και η επόμενη ταινία επίσης θρησκευτική! Μου αρέσει να συμμετέχω σε τέτοιες ταινίες γιατί όταν εμβαθύνεις σε τέτοιους ρόλους γίνεσαι καλύτερος και ως ηθοποιός και ως άνθρωπος!!! Είναι βασικό να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις! Βοηθάει καλύτερα στην προσέγγιση σε θρησκευτικές ταινίες!!! Και η προβολή του δείπνου όπως επίσης η ταινία για τον Άγιο Νεκτάριο και η σειρά για τον Άγιο Παΐσιο δείχνουν ότι ο κόσμος δίψα για τέτοια θέματα και είναι και είναι βάλσαμο για τον κόσμο σε μια εποχή που προβάλλεται η βία κ ότι πιο περίεργο μπορείς να δεις! Η θρησκεία δεν πρέπει να είναι στο παρασκήνιο αλλά στο προσκήνιο!!! Χωρίς να σημαίνει ότι κάποιος που δεν πιστεύει είναι απαραίτητα αμαρτωλός!!!!

Ο Θεός όσο βαρυσήμαντος και αν είναι σαν ιδέα, μπορεί να ακουμπήσει απαλά στην εύθραυστη φτερούγα μιας πεταλούδας, ζωγραφίζοντας πάνω της υπέροχα σχέδια. Η ψυχή του ανθρώπου όμως από τη φύση της πολλές φορές κλειδώνει και δεν αφήνεται στο άγγιγμα του. Θεωρείς ότι είναι η έλλειψη πίστης, ο σύγχρονος τρόπος ζωής ή κάτι άλλο;

Πολύ ωραία το έθεσες! Η ανασφάλεια των ανθρώπων απέναντι στους ανθρώπους πολλές φορές μας κλειδώνει! Νοιώθουμε ότι αν αφεθούμε θα μας εκμεταλλευτούν!! Για αυτό και η πίστη δεν είναι κάτι εύκολο και μην ξεχνάμε βασίζεται στην θυσία!!! Δεν είναι εύκολο για κανένα! Αυτό το κλείδωμα μας οδηγεί στη σύγχρονη ζωή κ τούμπαλιν!! Είναι αλληλένδετα κ όχι ευδιάκριτα!!! Το βασικό στοιχείο είναι η αγάπη! Πάντα θα είναι! Όχι μόνο για τους δικούς μας αλλά κ για τον συνάνθρωπο!! Προσωπικά προτιμώ να με αδικήσουν παρά να αδικήσω που σίγουρα το έχω κάνει κι αυτό!

Κλείνοντας τη συνέντευξη, θα είναι σαν να γυρίζουμε την τελευταία σελίδα ενός μυθιστορήματος… Θα καταφέρουν τελικά Θεός, ποίηση και ανώτερο επίπεδο του ανθρώπου να συμμαχήσουν, ώστε στο τέλος να επικρατήσει το καλό;

Γυρίζοντας την τελευταία σελίδα του μυθιστορήματος και στο ερώτημα αν ο Θεός, η ποίηση και το ανώτερο επίπεδο του ανθρώπου συμμαχήσουν ώστε να επικρατήσει το καλό, θα απαντήσω ότι είναι καθαρά ένα προσωπικό στοίχημα για τον καθένα! Αν βελτιωθούμε ως οντότητες και καταφέρουμε η κάθε μονάδα να γίνει ένας κρίκος αλληλέγγυος που θα στηρίζει και θα στηρίζεται ισότιμα με τον άλλο ή περίπου, τότε ίσως τα καταφέρουμε! Ας το ευχηθούμε τουλάχιστον!!!!! Για το καλό όλων μας!