Μια πρόσφατη μελέτη πρόσθεσε στοιχεία στην υπόθεση ότι η νόσος Πάρκινσον μπορεί στην πραγματικότητα να προέρχεται από το έντερο, αμφισβητώντας τη μακροχρόνια πεποίθηση ότι ξεκινά από τον εγκέφαλο.
Τα ευρήματα της νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες στρατηγικές πρόληψης και θεραπείας μέσω της διατροφής και της λήψης αντιβιοτικών.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα άτομα με παθήσεις του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος, όπως έλκη και οισοφαγικές βλάβες, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν Πάρκινσον αργότερα στη ζωή τους.
«Ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων υποδηλώνει ότι, τουλάχιστον σε ένα υποσύνολο ατόμων, η νόσος Πάρκινσον ξεκινά από το έντερο πριν επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα», δήλωσε η συγγραφέας Trisha S. Pasricha, νευρογαστρεντερολόγος και διευθύντρια Κλινικής Έρευνας στο Ινστιτούτο Έρευνα Εντέρου-Εγκεφάλου στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess (BIDMC).
«Πολλοί ασθενείς με νόσο Πάρκινσον παρουσιάζουν συμπτώματα γαστρεντερικού συστήματος όπως δυσκοιλιότητα και ναυτία για χρόνια -ακόμα και δεκαετίες- πριν εμφανίσουν κινητικά συμπτώματα όπως δυσκολία στο περπάτημα ή τρόμο. Το εργαστήριό μας προσπάθησε να φωτίσει καλύτερα αυτό το μονοπάτι της νόσου, επειδή μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για στρατηγικές έγκαιρης παρέμβασης και θεραπείας», συμπλήρωσε η επιστήμονας μιλώντας στο The Harvard Gazette.
Αυτή η νέα προοπτική για τη νόσο Πάρκινσον θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε την έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία της νόσου. Η κατανόηση της σύνδεσης μεταξύ του εντέρου και του εγκεφάλου μπορεί να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
Ο Δρ. Pranav Honnavara Srinivasan, σύμβουλος γαστρεντερολόγος στο Fortis Hospital Bengaluru, μοιράζεται τις γνώσεις του σχετικά με αυτήν την εξέλιξη.
Η θεωρία ότι η νόσος Πάρκινσον ξεκινά πρώτα από το έντερο αποκτά έλξη
Η μελέτη του Χάρβαρντ παρέχει απαραίτητες αποδείξεις για την θεωρία του εντοπισμού της αιτίας της νόσου Πάρκινσον στο έντερο.
«Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πρωτεΐνες α-συνουκλεΐνης, οι οποίες είναι βασικές στην εξέλιξη του Πάρκινσον, μπορεί να προέρχονται από το έντερο και να ταξιδεύουν στον εγκέφαλο μέσω του πνευμονογαστρικού νεύρου. Αυτό υποστηρίζει την ιδέα ότι η ασθένεια μπορεί να ξεκινήσει στο γαστρεντερικό σωλήνα, όπου μπορεί να παραμένει αδρανής πριν επηρεάσει τον εγκέφαλο», εξηγεί ο Δρ. Srinivasan.
Αυτή η θεωρία διαφέρει από την παραδοσιακή υπόθεση της «αιτίας του εγκεφάλου», η οποία υποστηρίζει ότι η νόσος Πάρκινσον ξεκινά από τον εγκέφαλο και τελικά επηρεάζει άλλες περιοχές όπως το έντερο. Η θεωρία της «αιτίας του εντέρου» κερδίζει υποστήριξη καθώς πολλοί ασθενείς με Πάρκινσον αναφέρουν γαστρεντερικά προβλήματα -όπως η δυσκοιλιότητα- χρόνια πριν εμφανιστούν κινητικά συμπτώματα όπως τρόμος.
Γαστρεντερικές παθήσεις ως πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια
Ο Δρ. Srinivasan υπογραμμίζει τη σημασία των γαστρεντερικών συμπτωμάτων στην έγκαιρη ανίχνευση. «Οι γαστρεντερικές παθήσεις όπως η χρόνια δυσκοιλιότητα, τα έλκη και οι οισοφαγικές βλάβες θεωρούνται πλέον πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια της νόσου Πάρκινσον. Η μελέτη του Χάρβαρντ υπογραμμίζει πως αυτές οι καταστάσεις μπορεί να αντικατοπτρίζουν υποκείμενα προβλήματα με το εντερικό νευρικό σύστημα, όπου οι λανθασμένες πρωτεΐνες μπορεί να συσσωρευτούν πριν εξαπλωθούν στον εγκέφαλο».
Προσθέτει ότι οι ασθενείς με χρόνια εντερικά προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν νόσο Πάρκινσον.
«Η έρευνα δείχνει ότι συμπτώματα όπως η δυσκοιλιότητα μπορεί να εμφανιστούν δεκαετίες πριν από την κινητική δυσλειτουργία, προσφέροντας ένα κρίσιμο πρώιμο παράθυρο για τη διάγνωση. Τα προβλήματα του οισοφάγου, όπως η δυσκολία στην κατάποση ή η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, μπορεί επίσης να συνδέονται με διαταραχές στην επικοινωνία του εντέρου-εγκεφάλου, που δυνητικά χρησιμεύουν ως πρώιμοι δείκτες της νόσου Πάρκινσον».
Αλλαγή προσεγγίσεων στη διάγνωση και την πρόληψη
Αυτή η νέα κατανόηση της προέλευσης του Πάρκινσον θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στη διάγνωση και την προληπτική φροντίδα. Ο Δρ. Srinivasan προτείνει: «Οι γιατροί θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τον έλεγχο για γαστρεντερικά συμπτώματα, ιδιαίτερα σε άτομα που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο, όπως εκείνοι με οικογενειακό ιστορικό Πάρκινσον ή μακροχρόνια πεπτικά προβλήματα».
«Με τον εντοπισμό και την παρακολούθηση ατόμων με χρόνια δυσκοιλιότητα ή φλεγμονή του εντέρου, μπορεί να αναπτυχθούν πρώιμες παρεμβάσεις για την επιβράδυνση ή την πρόληψη της εξέλιξης της νόσου στον εγκέφαλο», εξηγεί περαιτέρω.
Αυτό θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε αλλαγές στην προληπτική φροντίδα, όπου η προαγωγή της υγείας του εντέρου μέσω της διατροφής, των προβιοτικών και άλλων παρεμβάσεων θα μπορούσε να γίνει βασική στρατηγική για τη μείωση του κινδύνου του Πάρκινσον.
Αναδυόμενες θεραπείες που στοχεύουν τον άξονα εντέρου-εγκεφάλου
Η εστίαση στη σύνδεση εντέρου-εγκεφάλου ανοίγει νέους δρόμους για θεραπεία. Ο Δρ. Srinivasan σημειώνει: «Οι αναδυόμενες θεραπείες επικεντρώνονται πλέον στον άξονα εντέρου-εγκεφάλου ως πιθανό σημείο παρέμβασης για τη νόσο Πάρκινσον. Τα προβιοτικά και οι θεραπείες που ρυθμίζουν το μικροβίωμα διερευνώνται για την αποκατάσταση της υγείας του εντέρου, γεγονός που μπορεί να μειώσει την κακή αναδίπλωση των πρωτεϊνών στο έντερο και να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου».
Προσθέτει ότι οι αντιφλεγμονώδεις θεραπείες που στοχεύουν το έντερο και οι θεραπείες που ρυθμίζουν το πνευμονογαστρικό νεύρο βρίσκονται επίσης υπό έρευνα. Ενώ αυτές οι θεραπείες βρίσκονται ακόμη σε πειραματικά στάδια, οι πρώιμες δοκιμές δείχνουν πολλά υποσχόμενες.
«Αυτή η εξελισσόμενη έρευνα από το Χάρβαρντ και άλλα ιδρύματα προσφέρει νέα ελπίδα στους ασθενείς με Πάρκινσον, υπογραμμίζοντας τον κρίσιμο ρόλο του εντέρου στην ανάπτυξη της νόσου. Αντιμετωπίζοντας τα γαστρεντερικά συμπτώματα έγκαιρα, μπορεί να είμαστε σε θέση να αλλάξουμε σημαντικά την πορεία της νόσου», καταλήγει ο Δρ. Srinivasan.
πηγή: oloygeia.gr