Γράφει ο Σπύρος Αλεβιζόπουλος
Με τον Ρωσέτο Λούζη, γνωριζόμαστε χρόνια.
Από τη μέρα που ήρθα στην Κεφαλονιά….
Η πρώτη μου γνωριμία όταν το ΕΘΚμε δέχθηκε και μου πρόσφερε την φιλία και την φιλοξενία, άγνωστος τότε σε πολλούς.
Ο Ρωσέτος, ήτανε κοντά μου σε καλές και κακές στιγμές της ζωής μου στην Κεφαλονιά.
Αλλά, ως φαίνεται ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι ασχολείται (θα ασχοληθεί) με την πολιτική.
Χρόνια τώρα, έχει ρίξει τις δυνάμεις του στον Πολιτισμό, στη Χορωδία, στο ΕΘΚ….
Αλλά, ως φαίνεται θέλει ν’ αλλάξει ρότα.
Εγώ του προτείνω να συνεχίσει στον Πολιτισμό.
Εφόσον όμως το έχει πάρει απόφαση ν’ ασχοληθεί με την πολιτική.
Τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Χιούμορ έκανα με τη φωτογραφία κι όσα έγραψα.
Η πολιτική τα έχει αυτά και θα πρέπει να μην ….στεναχωριέται.
Πρέπει να συνηθίσει.
Σήμερα το Ερασιτεχνικό Θέατρο δεν είναι στον κολοφώνα της δόξας του.
(Δεν είναι η ώρα να βρούμε τους λόγους, είναι πολλοί).
Δυο φωτογραφίες από ένα θεατρικό έργο που τόσο αγαπήσαμε όλοι «Τα Μονόπρακτα του Τσέχωφ» .
Οι φωτογραφίες αυτές έχουν την ιστορία τους.
Θέλαμε να βρούμε «περιβάλλον εποχής».
Έτσι, κάποιος δεν θυμάμαι, «έριξε» την ιδέα να πάμε στον Μαρίνο Κοσμετάτο να τον παρακαλέσουμε να μας επιτρέψει να βγάλουμε τις φωτογραφίες μέσα στο σπίτι του, το οποίο κυριολεκτικά σε «βάζει» σε μια άλλη εποχή μόλις μπαίνεις μέσα.
Κι έτσι έγινε.
Αναδημοσίευση από www.kefalonianews.gr
