Θοδωρής Πύριλλος: Το “Fine Drinking” & μία παραστατική Κεφαλονίτικη ιστορία

Θοδωρής Πύριλλος | Ηead Βartender του A for Athens & συνιδιοκτήτης Barflies

“Το “Fine Drinking” ακολουθώντας το “Fine Dining” είναι -για μένα- μια ξεχωριστή εμπειρία που προέρχεται από ιδιαίτερη φροντίδα στα ποτά που σερβίρουμε με στόχο τη μέγιστη απόλαυση. Ξεκίνησε ως τάση πριν από κάποια χρόνια από χαρισματικούς bartenders και με τη βοήθεια της πλατφόρμας του World Class εδραιώθηκε σιγά σιγά στη συνείδηση ενός μέρους της αγοράς, που εκτιμά πλέον τη φροντίδα στα ποτά του. Τα μπαρ χάνουν την ταυτότητα τους καθώς υπολειτουργούν με περιορισμούς. Δεν κάθεται κόσμος στις μπάρες και ο μπάρμαν με τη μάσκα φαντάζει σαν μια εξελιγμένη μηχανή που παράγει. Η fine drinking εμπειρία που κάποιος μπορούσε να βιώσει σε ένα μπαρ προ COVID πλήττεται από περιορισμούς. Στο “A for Athens”, σε μια προσπάθεια να κρατήσουμε τη δημιουργικότητα μας σε υψηλά επίπεδα, ετοιμάσαμε μια σειρά από κοκτέιλ που μπορεί κάποιος να τα παραγγείλει και να τα απολαύσει σπίτι του μέσω υπηρεσιών delivery. Καλούμε τους fine drinkers να αγκαλιάσουν τη νέα συνήθεια. Οι Έλληνες bartenders πήραν μέρος σε παγκόσμιους διαγωνισμούς, βραβεύτηκαν, ταξίδεψαν σε όλη την υφήλιο και οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις τους αποτυπώνονται στη δημιουργία της εξαιρετικής αθηναϊκής σκηνής. Αν θες να μάθεις τη κουλτούρα ενός τόπου, άσε τα μουσεία και τα αξιοθέατα. Επισκέψου τα μπαρ, είπε κάποτε ο Χέμινγουεϊ . Προσωπικά, θα έλεγα ότι υπάρχουν κάποια μπαρ που προάγουν πολιτισμό.

Πώς εκφράζεται η ελληνικότητα σε ένα κοκτέιλ; Θα απαντήσω με ένα απόσπασμα από την “Αναφορά στον Γκρέκο” του Καζαντζάκη. “Δεξόζερβά μου αμπέλια κι ελιές, ακόμα δεν είχαν τρυγήσει, και τα σταφύλια κρέμουνταν βαριά κι ακουμπούσαν στη γης. Μύριζε ο αγέρας συκόφυλλο. Μια γριούλα πέρασε, στάθηκε, ανασήκωσε από το καλάθι που κρατούσε μερικά συκόφυλλα που το σκέπαζαν, διάλεξε και με φίλεψε δυο σύκα. – Με γνωρίζεις, κυρά μου; τη ρώτησα. Με κοίταξε ξαφνιασμένη. – Όχι, παιδί μου· είναι ανάγκη να σε γνωρίζω για να σε φιλέψω; Άνθρωπος δεν είσαι; Άνθρωπος είμαι κι εγώ· δε φτάνει; Γέλασε, ένα δροσερό κοριτσίστικο γέλιο, και τράβηξε το δρόμο της κούτσα κούτσα κατά το Κάστρο. Έσταζαν τα δυο σύκα μέλι, ποτέ θαρρώ δε γεύτηκα πιο νόστιμα· τα ‘τρωγα και με δρόσιζαν τα λόγια της γριάς· άνθρωπος είσαι, άνθρωπος κι εγώ, φτάνει!”. Τη στιγμή που το διάβαζα κάτω από μια ελιά στο Φώκι, ήθελα να φτιάξω ένα ποτό και να αιχμαλωτίσω τη μυρωδιά της συκιάς. Μάζεψα φύλλα από μια κοντά στο σπίτι στο Αργοστόλι και ετοίμασα ένα βάμμα. Με αυτό αρωματίζω μια αλκοολούχα λεμονάδα και κάθε φορά που τη σερβίρω μοιράζομαι και ξαναζώ την όμορφη αίσθηση που μου προκάλεσε το συγκεκριμένο απόσπασμα. Για μένα “Athenian Spirit“ σημαίνει την ανάγκη για εξέλιξη, να μη μένεις στάσιμος, να βρίσκεις λύσεις στις δυσκολίες, να πέφτεις 7 φορές και να σηκώνεσαι 8″.

Απόσπασμα από το άρθρο “The Athenian Spirit: Έχει η Αθήνα “bar scene” που μετράει;”

Πηγή: https://provocateur.gr/