Στις 27 Δεκεμβρίου του 2001, μια εποχή που σήμερα φαντάζει τόσο μακρινή και αλλόκοτη, στην Ελλάδα επικρατούσε παροξυσμός… Σε λίγες μέρες θα άλλαζε η χρονιά και, εκτός από το ημερολόγιο, η χωρά θα περνούσε επίσημα στην εποχή του ευρώ. Την 1η Ιανουαρίου του 2002 τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα ευρώ θα κυκλοφορούσαν στην αγορά.
Η αμετάκλητη ισοτιμία με το άλλοτε εθνικό νόμισμα ορίστηκε σε 1 ευρώ προς 340,75 δραχμές και τους δύο πρώτους μήνες του έτους οι δραχμές και τα ευρώ θα κυκλοφορούσαν παράλληλα. Η ευφορία και το επικοινωνιακό ντεμαράζ στην Αθήνα, λίγο απασχολούσε εκείνες τις μέρες, πριν την Πρωτοχρονιά του 2002, έναν 33χρονο από το χωριό Άγιος Δημήτριος στην Κοζάνη. Δύο άγνωστοι άνδρες, ένας Νιγηριανός κι ένας Ισπανός, τού είχαν προτείνει ένα καλό ντιλ.
Θα του πουλούσαν έναντι 3.500.000 δραχμών μία βαλίτσα γεμάτη με εκατοδόλαρα. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι πάνω στα αμερικάνικα χαρτονομίσματα είχε χυθεί μαύρη μπογιά, όπως είπαν, ωστόσο μαζί θα του έδιναν «ένα ειδικό υγρό» για να τα καθαρίσει και να τα χαρεί. Ο Κοζανίτης θεώρησε τη συμφωνία καλή, έδωσε στους ξένους τα 3.500.000 δραχμές και παρέλαβε τη βαλίτσα με το καθαριστικό.
Το φιάσκο αποδείχθηκε γρήγορα και οι απατεώνες συνελήφθησαν. «Τα 100δόλαρα ήταν παλιόχαρτα» έγραψαν ΤΑ ΝΕΑ. Αυτή ήταν η τελευταία μεγάλη είδηση του αστυνομικού δελτίου με κίνητρο κέρδη σε δραχμές, τουλάχιστον πριν την επίσημη απόσυρσή τους.
Το άλλοτε εθνικό νόμισμα φαίνεται ότι δεν έχασε ούτε στιγμή τη δική του «αξία»
Δεκαπέντε χρόνια μετά, μόλις το φετινό καλοκαίρι η λέξη «δραχμή» επανήλθε τόσο έντονα στην καθημερινότητα όλων. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τη βαθιά κρίση, τις απειλές για Grexit, τα capital controls και το νέο μνημόνιο, το άλλοτε εθνικό νόμισμα φαίνεται ότι δεν έχασε ούτε στιγμή τη δική του «αξία», τουλάχιστον στις προθήκες των παλαιοπωλείων και τις ηλεκτρονικές δημοπρασίας στο Διαδίκτυο. Εκεί, δραχμές πωλούνται με το κιλό.
Στη γειτονιά των παλαιοπωλείων στο Μπιτ Παζάρ της Θεσσαλονίκης, η κίνηση έχει «σπάσει» μέσα στον Αύγουστο. Το κατάστημα του Θάνου Αβραμίδη είναι το μοναδικό που ειδικεύεται στην πώληση συλλογών ελληνικών νομισμάτων.
Δραχμές του 19ου αι. σε μικρά χάρτινα πλαίσια, κέρματα της εποχής του Καποδίστρια και προπολεμικά χαρτονομίσματα, πληθωρικές δραχμές και τα πιο πρόσφατα 5χίλιαρα με τον Κολοκοτρώνη, υπάρχουν παντού ανάμικτα μέσα σε αυτά τα λίγα τετραγωνικά. Δεν πωλούνται βέβαια λίρες και αρχαιότητες.
«Εκτός από τα πρώτα χρόνια μετά την απόσυρση των δραχμών, νοσταλγία για το πρώην εθνικό νόμισμα δεν υπάρχει. Σταθεροί πελάτες είναι οι συλλέκτες, αλλά και τουρίστες που περνούν από τη Θεσσαλονίκη» λέει ο Αβραμίδης.
Ο ίδιος χαμογελά πικρά όταν θυμάται περιπτώσεις ανθρώπων, τα προηγούμενα χρόνια και όταν η Τράπεζα της Ελλάδας είχε πια διακόψει την περίοδο χάριτος για την ανταλλαγή δραχμών με ευρώ, οι οποίοι βρήκαν ολόκληρες περιουσίες στα σεντούκια συγγενών τους που είχαν πεθάνει και πλέον είχαν την αξία παλιόχαρτων.
Πηγή: Athensmagazine.gr