Παραπέμπει στην ρήση «και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος». Με τις τιμές ειδικά στα τρόφιμα και στην ενέργεια να βρίσκονται στα ύψη και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς να στριμώχνονται ολοένα και περισσότερο, δεν είναι λίγοι οι εργαζόμενοι που θα ήθελαν να στραφούν στον εργοδότη τους ζητώντας αύξηση. Και εκείνος τι θα απαντούσε; Ότι…ζορίζεται διότι και αυτόν τον χτυπά η κρίση και ότι δεν είναι μόνο τα χρήματα που θα πρέπει να δώσει ως αύξηση στον εργαζόμενο αλλά και η παρακράτηση του φόρου εισοδήματος και φυσικά οι ασφαλιστικές εισφορές. Έρχεται λοιπόν η νομοθετική ρύθμιση που ανοίγει τον δρόμο για να ικανοποιηθούν και οι δύο πλευρές: και ο εργαζόμενος να πάρει πραγματική αύξηση έως και 150 ευρώ τον μήνα και ο εργοδότης να μην πληρώσει πολλά.
Ας υποθέσουμε ότι ένας εργαζόμενος παίρνει 1000 ευρώ καθαρά. Για να λαμβάνει αυτά τα χρήματα στα χέρια του, θα πρέπει τα μεικτά του να είναι 1274 ευρώ. Ο εργοδότης όμως πληρώνει επί αυτού του ποσού και τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές οπότε ο τελικός λογαριασμός ανεβαίνει περίπου στα 1550 ευρώ. Και έρχεται ο εργαζόμενος και ζητά μια αύξηση 10% ώστε να καλύψει τον πληθωρισμό του 2022. Δηλαδή, 100 ευρώ. Για να γίνει αυτό, τα μεικτά θα πρέπει να αυξηθούν στα 1427 ευρώ από 1274 ευρώ και μαζί με τις εισφορές του εργοδότη, ο τελικός λογαριασμός θα εκτιναχθεί στα 1740 ευρώ. Δηλαδή, για να πάρει ο εργαζόμενος ένα 100άρικο, ο εργοδότης θα πρέπει να επιβαρυνθεί με 190 ευρώ τον μήνα. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα; Έρχεται η… νέα μόδα: τα τροφεία. Εφαρμόζεται ήδη ακόμη και σε εταιρείες του δημοσίου. Πρόκειται για μια «παροχή σε είδος» η οποία απαλλάσσεται από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές και ουσιαστικά μπορεί να λειτουργήσει ως έμμεση αύξηση του εργαζόμενου χωρίς επιπλέον κόστος για τον εργοδότη. Θέλει ο εργοδότης να κάνει αύξηση 100 ευρώ; Θα εκδώσει μια κάρτα σίτισης και θα την πιστώνει κάθε μήνα με 100 ευρώ. Ούτε φόροι, ούτε ασφαλιστικές εισφορές. Θέλει να βάλει 150 ευρώ; Μπορεί να το κάνει και αυτό. Μέχρι εκεί όμως. Ο νόμος προβλέπει όριο το οποίο μάλιστα αυξάνεται αισθητά με νομοθετική ρύθμιση που κατατέθηκε στη Βουλή.
Με τις τροποποιήσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή προβλέπεται ότι οι διατακτικές σίτισης θεωρούνται παροχή σε είδος, αναγκαία για τη λειτουργία της επιχείρησης, και δεν υπόκεινται σε φορολογία και ασφαλιστικές εισφορές όταν η αξία τους δεν υπερβαίνει το ποσό των επτά (7) ευρώ ανά εργάσιμη ημέρα και ανταλλάσσονται μόνο με γεύματα, έτοιμα φαγητά, τρόφιμα έτοιμα προς κατανάλωση, ροφήματα, σε συμβεβλημένο δίκτυο καταστημάτων, στη βάση συμβάσεων μεταξύ του εκδότη των διατακτικών σίτισης και των καταστημάτων. Πριν προωθηθεί αυτή η ρύθμιση, το όριο ήταν στα 5 ευρώ.
Η διάταξη έχει ως εξής:
Διατακτικές σίτισης – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 145 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου και περ. ζ) παρ. 1 άρθρου 14 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος
Σε ότι αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές :
- Στην παρ. 1 του άρθρου 145 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ. 80/2022, Α’ 222) και στην παρ. 1 του κωδικοποιηθέντος άρθρου 9 του ν. 2336/1995 (Α’ 189), περί των παροχών σε είδος προς εργαζομένους για παραγωγικούς και λειτουργικούς σκοπούς των επιχειρήσεων, προστίθεται τρίτο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Παροχές σε είδος προς εργαζομένους, οι οποίες χορηγούνται αυτούσιες εξ ελευθεριότητας του εργοδότη, δεν περιλαμβάνονται στις τακτικές αποδοχές των εργαζομένων, δεν θεωρούνται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ούτε υπόκεινται σε κοινωνικοασφαλιστικές ή άλλες κρατήσεις και αποτελούν παραγωγικές και λειτουργικές δαπάνες των επιχειρήσεων, εφόσον εξυπηρετούν λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης, συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγικότητάς της και στην ποιότητα των συνθηκών εργασίας ή αποτελούν μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων και χορηγούνται προσωπικά προς τους δικαιούχους, μόνο αυτούσια και όχι σε χρήμα.
Στην έννοια των παροχών αυτών περιλαμβάνεται η χορήγηση τροφής (ελαφρύ γεύμα, γεύμα, δείπνο), κατά τη διάρκεια του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου και κατά την ώρα του διαλείμματος, ανεξάρτητα εάν ο χρόνος του διαλείμματος είναι αμειβόμενος.
Οι διατακτικές σίτισης που χορηγούνται σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή από τους εργοδότες στους εργαζομένους, εμπίπτουν στην έννοια των παροχών σε είδος του πρώτου και δεύτερου εδαφίου, οι οποίες δεν θεωρούνται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ούτε υπόκεινται σε κοινωνικοασφαλιστικές ή άλλες κρατήσεις, εφόσον είναι ονομαστικές, χορηγούνται σε μηνιαία βάση από τον εργοδότη στους εργαζομένους για την κάλυψη των αναγκών διατροφής τους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, η αξία τους δεν υπερβαίνει το ποσό των επτά (7) ευρώ ανά εργάσιμη μέρα και ανταλλάσσονται μόνο με γεύματα, έτοιμα φαγητά, τρόφιμα έτοιμα προς κατανάλωση, ροφήματα, σε συμβεβλημένο δίκτυο καταστημάτων, στη βάση συμβάσεων μεταξύ του εκδότη των διατακτικών σίτισης και των καταστημάτων, στις οποίες ρυθμίζεται ο τρόπος αποδοχής και ανταλλαγής των διατακτικών σίτισης από τους δικαιούχους εργαζομένους.».
Σε ό,τι αφορά στη φορολογία:
- Η περ. ζ) της παρ. 1 του άρθρου 14 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), περί των εξαιρέσεων από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία, τροποποιείται, ως προς τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η αξία των διατακτικών σίτισης εξαιρείται από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις εξαιρούνται:
α) η αποζημίωση εξόδων διαμονής και σίτισης και η ημερήσια αποζημίωση που έχουν καταβληθεί από τον εργαζόμενο αποκλειστικά για σκοπούς της επιχειρηματικής δραστηριότητας του εργοδότη,
β) η αποζημίωση για έξοδα κίνησης που καταβάλλονται από τον εργοδότη για υπηρεσιακούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης για τη δαπάνη ηλεκτρικού ρεύματος για τη φόρτιση ατομικού ή εταιρικού οχήματος μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 γρ. CO2/ χλμ., εφόσον αφορούν έξοδα κίνησης που πραγματοποιήθηκαν από τον εργαζόμενο κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του και αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά,
γ) το επίδομα αλλοδαπής που χορηγείται σε υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών και των λοιπών δημόσιων πολιτικών υπηρεσιών,
δ) οι κρατήσεις υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων, οι οποίες επιβάλλονται με νόμο,
ε) οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει ο εργαζόμενος περιλαμβανομένων των εισφορών εργοδότη και εργαζομένου υπέρ των επαγγελματικών ταμείων που έχουν συσταθεί με νόμο,
στ) η εφάπαξ καταβαλλόμενη παροχή από ταμεία πρόνοιας και ασφαλιστικούς οργανισμούς του Δημοσίου, καθώς και επαγγελματικά ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο στους ασφαλισμένους και τα εξαρτώμενα μέλη του ασφαλισμένου,
ζ) η αξία των διατακτικών σίτισης αξίας έως επτά (7) ευρώ ανά εργάσιμη ημέρα, όταν αυτές είναι ονομαστικές και ανταλλάσσονται μόνο με γεύματα, έτοιμα φαγητά, τρόφιμα έτοιμα προς κατανάλωση, ροφήματα, σε συμβεβλημένο δίκτυο καταστημάτων, στη βάση συμβάσεων μεταξύ του εκδότη των διατακτικών σίτισης και των καταστημάτων, στις οποίες ρυθμίζεται ο τρόπος αποδοχής και ανταλλαγής των διατακτικών σίτισης από τους δικαιούχους εργαζομένους,
η) οι παροχές ασήμαντης αξίας μέχρι του ποσού των είκοσι επτά (27) ευρώ ετησίως,
ι) τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη για λογαριασμό του εργαζομένου στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων,
ια) τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργοδότη για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή κάλυψη του υπαλληλικού του προσωπικού ή για την κάλυψη του κινδύνου ζωής ή ανικανότητάς του στο πλαίσιο ασφαλιστηρίου συμβολαίου, μέχρι του ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ ετησίως ανά εργαζόμενο,
ιβ) η αποζημίωση για αγορά μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς,
ιγ) η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 γρ. ^2/χλμ. και με Λ.Τ.Π.Φ. έως σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ, προς έναν εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, με το υπόλοιπο της αξίας να θεωρείται φορολογητέο εισόδημα με βάση την κλίμακα των περ. α’ έως στ’ της παρ. 2 του άρθρου 13,
ιδ) η παροχή σε είδος με τη μορφή μετοχών που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ανεξαρτήτως, εάν συνεχίζει να ισχύει η εργασιακή σχέση, εφόσον ασκηθεί το δικαίωμα προαίρεσης και οι μετοχές που αποκτώνται, μεταβιβαστούν μετά από τη συμπλήρωση είκοσι τεσσάρων (24) ή τριάντα έξι (36) μηνών από την απόκτησή τους ανάλογα με την περίπτωση κατ’ αντιστοιχία με το άρθρο 42Α,
ιε) η ελεγκτική αποζημίωση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 70 του ν. 4647/2019 (Α’ 204).
ιστ) το άνευ χρηματικού ανταλλάγματος κόστος φόρτισης επιβατικού αυτοκινήτου μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 γρ. 2/χλμ. στις εγκαταστάσεις του εργοδότη.
ιζ) η παροχή σε είδος με τη μορφή μετοχών που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα στο πλαίσιο προγραμμάτων δωρεάν διάθεσης μετοχών στα οποία τίθεται ως προϋπόθεση η επίτευξη συγκεκριμένων στόχων ή η επέλευση συγκεκριμένου γεγονότος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η διάθεση των μετοχών.
ιη) η αξία των διατακτικών εσωτερικού τουρισμού συνολικής αξίας έως τριακοσίων (300) ευρώ ετησίως για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021.
ιθ) ανεξαρτήτως του φορέα που το χορηγεί, το εξωϊδρυματικό επίδομα και κάθε συναφές ποσό που καταβάλλεται σε ειδικές κατηγορίες ατόμων με αναπηρίες.».
Στην πράξη
Πρακτικά, στον εργαζόμενο μπορεί να δοθεί μια ηλεκτρονική κάρτα η οποία χρησιμοποιείται σε POS καταστημάτων που διαθέτουν τρόφιμα. Η λίστα περιλαμβάνει και τα super market. H κάρτα, λειτουργεί ως προπληρωμένη. Κάθε φορά που γίνεται χρήση, το υπόλοιπο μειώνεται ενώ κάθε μήνα, ο εργοδότης κάνει ανεφοδιασμό. Το ποσό αυτό εκπίπτει από τα έξοδα του εργοδότη.
Πηγή: fpress.gr
