Η ιστορία της οικογένειας Αποστόλου και της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Ατλάντικ είναι μια από τις πιο έντονες και ταυτόχρονα σύντομες στην ελληνική αγορά λιανικού εμπορίου. Αν και η παρουσία τους στον κλάδο κράτησε μόλις τριάντα χρόνια, αποτέλεσαν ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα και θορυβώδη παραδείγματα επιχειρηματικής δράσης, προτού βυθιστούν στην οικονομική κρίση και τον εσωτερικό ανταγωνισμό που τους οδήγησε στην κατάρρευση.
Η οικογένεια Αποστόλου εισήλθε στην αγορά των σούπερ μάρκετ τη δεκαετία του 1980, υπό την ηγεσία του Παναγιώτη Αποστόλου. Ο πρώην δήμαρχος Αργυρούπολης, έχοντας προϋπηρεσία στον τομέα των οικοδομικών δραστηριοτήτων, αποφάσισε να επενδύσει σε μια νέα και αναπτυσσόμενη αγορά. Μέχρι το 1985, η οικογένεια είχε δημιουργήσει πέντε καταστήματα, με τις πωλήσεις να αγγίζουν τα 16,7 εκατομμύρια ευρώ. Στην πορεία, τα τρία παιδιά του Παναγιώτη, ο Περικλής, η Ελπίδα και ο Μανώλης, ανέλαβαν την ηγεσία της επιχείρησης, ενισχύοντας την επέκταση της Ατλάντικ.
Η δεκαετία του 1990 χαρακτηρίστηκε από έναν επιθετικό αναπτυξιακό σχεδιασμό και πληθώρα εξαγορών. Μέχρι το 1994, η Ατλάντικ αριθμούσε 85 καταστήματα, έχοντας εξαγοράσει εταιρείες όπως η Χριστόπουλος ΑΕΒΕ και η Φάρμα Τετράς ΑΕΒΕ. Η εταιρεία εισήλθε στον προμηθευτικό συνεταιρισμό Κυψέλη ΣΠΕ, γεγονός που της προσέφερε ισχυρή θέση στον κλάδο. Στην ίδια περίοδο, η δημιουργία της «Ελληνικής Συνεργασίας ΣΠΕ», με τη συμμετοχή της Ατλάντικ και άλλων μεγάλων παικτών, αποτελούσε μια προσπάθεια να ελέγξουν τις τιμές και να αναδείξουν την επιχείρησή τους σε κορυφαία θέση στον τομέα.
Η στρατηγική της Ατλάντικ βασιζόταν στην εκμετάλλευση των μεγάλων προσφορών και των χαμηλών τιμών, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη επέκταση μέσω εξαγορών. Παράλληλα, η ανηλεής σύγκρουση με τους προμηθευτές, καθώς και οι καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των οφειλών τους, έγιναν χαρακτηριστικά της επιχειρηματικής τους στρατηγικής. Το 1996, η εταιρεία εντάχθηκε στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη ανάπτυξή της.
Ωστόσο, η φιλόδοξη πορεία της Ατλάντικ ξεκίνησε να ανατρέπεται στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με την οικονομική κρίση να πλήττει την εταιρεία και να επιταχύνει τη φθίνουσα πορεία της. Η εσωτερική σύγκρουση μεταξύ των δύο οικογενειών – Αποστόλου και Λαουτάρη – δεν άργησε να αναδειχθεί, με τους δύο επιχειρηματίες να συγκρούονται για τη διαχείριση της εταιρείας και τις στρατηγικές τους. Η συνεργασία των δύο οικογενειών, η οποία φάνηκε αρχικά πολλά υποσχόμενη, οδήγησε τελικά στην απορρόφηση της αλυσίδας του Λαουτάρη από την Ατλάντικ, ενώ η κατάσταση παρέμενε τεταμένη.
Το 2001, η Ατλάντικ κατείχε τη δεύτερη θέση στην αγορά, με πωλήσεις ύψους 384 εκατομμυρίων ευρώ. Παρά την αρχική επιτυχία, οι δυσκολίες άρχισαν να συσσωρεύονται. Η οικονομική κρίση, οι εσωτερικές αντιφάσεις και η ανεξέλεγκτη αύξηση των οφειλών οδήγησαν την εταιρεία σε μια πορεία χωρίς επιστροφή. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με την απομάκρυνση των προμηθευτών και την αναγκαστική πώληση καταστημάτων για την εξόφληση των χρεών.
Η κατάρρευση της Ατλάντικ ήταν ταχύτατη. Μέχρι το 2011, το δίκτυο της εταιρείας περιορίστηκε σε μόλις 35 καταστήματα, σηματοδοτώντας το τέλος μιας επιχειρηματικής πορείας που είχε ξεκινήσει με μεγάλες υποσχέσεις. Στη συνέχεια, η Ατλάντικ έβαλε οριστικό τέλος στις δραστηριότητές της. Η οικογένεια Αποστόλου αποχώρησε από την αγορά, με τον Μανώλη Αποστόλου να πεθαίνει ξαφνικά το 2018, κλείνοντας έτσι έναν κύκλο έντονης επιχειρηματικής δραστηριότητας που σημαδεύτηκε από προκλήσεις, αντιφάσεις και ατυχήματα.
Η ιστορία της Ατλάντικ και της οικογένειας Αποστόλου είναι ένα παράδειγμα για το πώς οι μεγάλες φιλοδοξίες και οι επιθετικές στρατηγικές ανάπτυξης μπορεί να οδηγήσουν σε θεαματική άνοδο, αλλά και σε γρήγορη πτώση, όταν δεν παρακολουθούνται οι συνθήκες της αγοράς και οι εσωτερικές εντάσεις.
Μάθετε τα πάντα για ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ – ΔΥΠΑ – ΟΠΕΚΑ – ΟΑΕΔ – ΕΦΚΑ εδώ
