Η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά είναι ευλογία για ένα τόπο. Ιδέες, ανταλλαγές απόψεων, δραστηριότητες, διεκδικήσεις και αμοιβαίοι συμβιβασμοί προωθούν το κοινό καλό. Φτάνει ο καθένας μας να δρα με ειλικρίνεια, ανιδιοτέλεια και γνώμονα το καλό της πόλης του. Όταν δε η συμμετοχή του πολίτη παίρνει τη μορφή υποψηφιότητας, ο χώρος ένταξης, η παράταξη δηλαδή που θα ενταχθεί, αν μη τι άλλο θα πρέπει να παρέχει ταύτιση ιδεών και αποδεκτό ηθικό υπόβαθρο.
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί με ποια κριτήρια ένας δημότης επιλέγει να ενταχθεί σε ένα συνδυασμό ή να συμπορευθεί με ένα υποψήφιο Δήμαρχο. Τι έχει σημασία; Το έργο που έχει προηγηθεί, οι ηγετικές ικανότητες, η ποιότητα των ανθρώπων που τον πλαισιώνουν, η παιδεία, η μόρφωση, το κοινωνικό ενδιαφέρον, η κομματική ταυτότητα ή κάτι άλλο;
Πριν μερικές ημέρες παρουσιάστηκε ολοκληρωμένο πια το ψηφοδέλτιο του απερχόμενου Δήμαρχου. Έκπληξη μου προκάλεσε η συμμετοχή δυο-τριών ‘’νεοσύλλεκτων’’, ανθρώπων της αγοράς και της εστίασης. Με άμετρο θαυμασμό μίλησαν για τα έργα που ‘’αλλάζουν την πόλη’’. Φαίνεται πως η πολυάσχολη καθημερινότητα τους δεν τους επιτρέπει να δουν τις πάμπολλες ‘’λούμπες’’ που σχηματίζονται στη φρεσκοφτιαγμένη παραλιακή μόλις ψιλοβρέξει, τα ολοκαίνουρια φρεάτια που δεν αποχετεύουν τα όμβρια, τα επιδαπέδια φώτα της Πλατείας που προεξέχουν του εδάφους (πρωτοπόρο ε; ), τους ετοιμοθάνατους φοίνικες της Παραλίας που δεν είναι θύματα του ΄΄σκαθαριού΄΄ αλλά της αδιαφορίας, την επιβάρυνση του κυκλοφοριακού στην περιοχή αφού δεν έχει γίνει καμιά πρόβλεψη… Αυτοί οι άνθρωποι της πιάτσας με το έμπειρο μάτι δεν βλέπουν; ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Ως υποψήφιοι παρουσιάστηκαν και κάποιοι άνθρωποι του πνεύματος, εκπαιδευτικοί στο επάγγελμα, που δήλωσαν ότι θεωρούν την πρόσκληση του απερχόμενου Δημάρχου ΄΄εξαιρετική τιμή΄΄ γι αυτούς. Στάθηκαν με καμάρι δίπλα σε εκείνους που δεν άντεξαν να παρακολουθήσουν ούτε μια πολιτιστική εκδήλωση ως το τέλος, που ποδοπάτησαν την ελληνική γλώσσα από βήματος, που επέτρεψαν να υποβαθμιστεί αισθητικά και καλλιτεχνικά το Δημοτικό Θέατρο.
Στάθηκαν δίπλα σ΄ αυτούς που αντικατάστησαν τα μάρμαρα και τα χειροποίητα βοτσαλωτά με το κακοφτιαγμένο και κακοβαμένο βιομηχανικό μπετόν. Αυτοί που αποστολή τους είναι να διεγείρουν την καλαισθησία και το σεβασμό στη λαϊκή παράδοση. Δε μένει παρά όταν οι μαθητές τους ρωτήσουν τι σημαίνει πολιτικός πολιτισμός, να φέρουν για παράδειγμα το απερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο με προεξάρχοντες τους σημερινούς συνοδοιπόρους τους. Όλα αυτά δεν τους προβλημάτισαν; ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Υπήρχαν και υποψήφιοι που βρίσκονται λέει κοντά στην Εκκλησία, οι οποίοι επίσης εξέφρασαν θαυμασμό για την Δημαρχιακή Αρχή. Τη Δημαρχιακή Αρχή που έκλεισε το καφενείο της Καμπάνας, τόπο απασχόλησης εκείνων που η μοίρα δεν ευνόησε. Η αγνότητα, η αγάπη, η δικαιοσύνη, η πραότητα που διδάσκει η θρησκεία μας, παραγκωνίστηκαν και πόζαραν δίπλα σ΄ αυτούς που καταπάτησαν κάθε έννοια πραότητας και δικαιοσύνης, δίπλα σ΄ αυτούς που μιλούν με μίσος και απαξίωση για τους πολιτικούς αντιπάλους τους από μικροφώνου. Προφανώς όλα αυτά είναι ανάξια λόγου. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Πολλές φορές επίσης έχω αναρωτηθεί πως ένας αρχηγός Δημοτικής παράταξης επιλέγει ή δέχεται τους συνοδοιπόρους του.
Ο απερχόμενος Δήμαρχος με περισσό ενθουσιασμό μας παρουσίασε το ψηφοδέλτιο του. Συνοδοιπορεί και πάλι με όλους ανεξαιρέτως τους απερχόμενους Δημοτικούς Συμβούλους του, όσους για την ακρίβεια υπάγονται γεωγραφικά στο νέο Δήμο. Προφανώς πιστεύει ότι για τον άνευ προηγουμένου ξεπεσμό του Δημοτικού Συμβουλίου δεν ευθύνεται κανείς, ούτε εκείνοι που ΄΄γαύγιζαν΄΄, ούτε εκείνοι που σπανίως ακούσαμε τη φωνή τους. Κανείς δεν ευθύνεται για την κακοδιαχείριση, τους στημένους διαγωνισμούς, τα χρέη της ΔΕΥΑΚ προς το Δήμο, τα πορίσματα των ελεγκτών… ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Σε μια ευνομούμενη κοινωνία ο κάθε υποψήφιος και πολύ περισσότερο ο Δήμαρχος οφείλει να είναι πρόσωπο καθαρής επιλογής – να μπορούν δηλαδή οι πολίτες να τον επιλέξουν χωρίς σκιές και ερωτηματικά.
Ο απερχόμενος Δήμαρχος τον περασμένο μήνα μέσα από το Δημοτικό Μέγαρο (ποιος του έδωσε αλήθεια το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το θεσμικό χώρο του Δημαρχείου για προσωπικές του υποθέσεις;) μας ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του. Μας μίλησε θερμά για την αγάπη του για το τόπο. Δεν ανέφερε κουβέντα όμως για όσα γράφονται στα ΜΜΕ για την κλήση του ενώπιον των αρμοδίων για πράξεις κακοδιαχείρισης. Η όποια δυνατότητα του να κατέβει στις εκλογές απαλλαγμένος από τις κατηγορίες χάθηκε, όταν ο ίδιος ζήτησε δυο φορές αναβολή της εκδίκασης. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Η κοινωνία στο νησί μας, είπαμε, είναι μικρή και οι κακές γλώσσες μιλούν και απαντούν λίγο πολύ σε όλα τα ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ.
Θα ήταν όμως χρήσιμο να δούμε τη συμμετοχή των πολιτών και από μια άλλη πλευρά.
Ως υπεύθυνοι πολίτες σήμερα ίσως πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τις συνέπειες της όποιας συμμετοχής μας. Η απλή αναλογική του Κλεισθένη μας φέρνει κοντύτερα από ποτέ απέναντι στις προσωπικές μας ευθύνες για την τύχη αυτού του τόπου. Τώρα οι θέσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο που θα καταλάβει κάθε συνδυασμός, ακόμα και ο νικητής, είναι περιορισμένες. Θα αντιπροσωπεύουν ακριβώς αυτό που η λαϊκή βούληση επιθυμεί. Ότι ψηφίσεις αυτό θα σε εκπροσωπήσει, ότι στηρίξεις αυτό θα εκλεγεί.
Και εσύ ο υποψήφιος που πλαισιώνεις κάποιον συνδυασμό έχεις μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Η ικανοποίηση του προσωπικού συμφέροντος πολλές φορές καταρρακώνει την αξιοπρέπεια. Η επιδίωξη της εξουσίας συχνά ισοπεδώνει τους ηθικούς φραγμούς και καταργεί τα όρια. Η παραμονή κοντά σε ανθρώπους με χαμηλό υπόβαθρο κατατρώει ότι καλό υπάρχει μέσα σου.
Αν θέλεις το καλό του Δήμου σου, οφείλεις να είσαι ειλικρινής, να μιλάς μέσα από την καρδιά σου, να υποστηρίζεις την αλήθεια και όχι ότι βολεύει το συνδυασμό σου.
Κυρίως όμως εσύ ο υποψήφιος θα πρέπει να είσαι απολύτως σίγουρος ότι ο συνδυασμός που εντάχτηκες, αρχηγός και συνυποψήφιοι έχουν μόνο αγαθές προθέσεις. Αν μάλιστα είσαι πρωτάρης θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι πιθανόν να ρίξεις νερό στο αυλάκι των επικρατέστερων, τους οποίους θα πρέπει τουλάχιστον να εκτιμάς. Εκτός κι αν είσαι αστέρι και μπορείς να τους υποσκελίσεις.
Γεωργία Κατσικογένη (και ο νοών ….νοήτω)
