Έφυγε από τη ζωή ο Κεφαλονίτης συγγραφέας, λογοτέχνης, ποιητής, ακτιβιστής και πολιτικός της αριστεράς Περικλής Κοροβέσης

Τη δυσάρεστη είδηση μετέδωσε πριν από λίγο το «Κόκκινο»

Ο Περικλής Κοροβέσης συγγραφέας, λογοτέχνης, ποιητής, ακτιβιστής και πολιτικός της αριστεράς έφυγε από τη ζωή, όπως έγινε γνωστό σήμερα το πρωί (Σάββατο 11/4/20), σε εκπομπή του «Κόκκινου». Λεπτομέρειες δεν έχουν γίνειξ γνωστές ακόμα.

Αγωνιστής της Αριστεράς και της δημοσιογραφίας

Ο Περικλής Κοροβέσης γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1941 στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Σπούδασε Θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Ρολάν Μπαρτ και παρακολούθησε μαθήματα των Πιερ Βιντάλ-Νακέ, Μαρσέλ Ντετιέν, Κορνήλιου Καστοριάδη και άλλων στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί Χούντας.

(ο Περικλής Κοροβέσης μιλάει για τα βασανιστήρια που υπέστη στη διαβόητη ταράτσα της Μπουμπουλίνας)

Μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από την 17 Νοέμβρη το 1989, η εφημερίδα Έθνος δημοσίευσε συκοφαντικό άρθρο με υπογραφή της Αγγελικής Νικολούλη, το οποίο προσπαθούσε να εμπλέξει τον Περικλή Κοροβέση με την ενέργεια της τρομοκρατικής οργάνωσης. Η κατηγορία αποδείχθηκε ανυπόστατη και η εφημερίδα αναγκάστηκε να απολογηθεί.

Συγγραφικό έργο

Το πρώτο και πιο γνωστό του βιβλίο είναι οι Ανθρωποφύλακες (1969), όπου περιγράφονται τα βασανιστήρια στα οποία προέβαινε η Χούντα των Συνταγματαρχών και η προσωπική του εμπειρία. Αρχικά κυκλοφόρησε κρυφά, αλλά αργότερα μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.

(μία από τις τελευταίες παραστάσεις των Ανθρωποφυλάκων, του Περικλή Κοροβέση, σε ερμηνεία Πάνου Τζίνου και Σκηνοθεσία Χάρη Γιουλάτου)

Έκτοτε έχει δημοσιεύσει και άλλα βιβλία, όπως Αριστερή Ανακύκλωση, Παράπλευρες καθημερινές απώλειες, Γυναίκες ευσεβείς του πάθους, Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, Στο κέντρο του περιθωρίου, κλπ.

Εκτός από πεζά, έχει συγγράψει και θεατρικά (πχ. Tango Bar), αλλά και παιδικά έργα.

(συνέντευξη του Περικλή Κοροβέση στο Provocateur, το 2018)

Αρθρογραφία

Έχει εργαστεί ως αρθρογράφος στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία, Η Εποχή και στην Εφημερίδα των Συντακτών. Επίσης, έχει συνεργαστεί με διάφορα περιοδικά, πολιτικά ή λογοτεχνικά, όπως η Γαλέρα.

ΕΔΩ μπορείτε να δείτε τη στήλη του στην Εφημερίδα των Συντακτών.

(ο Περικλής Κοροβέσης επιστρέφει στο κελί των βασανιστηρίων – βίντεο του news247.gr)

Πολιτική

Το 1998 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, με το συνδυασμό του Λέοντα Αυδή (ΚΚΕ).

Ο Περικλής Κοροβέσης υπήρξε βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο ξεκίνημα του. Συγκεκριμένα το 2007 εκλέχθηκε στην Α΄περιφέρεια Αθηνών. Μετείχε στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και ήταν μέλος της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας για τη φιλία και συνεργασία με τα κοινοβούλια της Γεωργίας, Νότιας Αφρικής και Σουηδίας. Το 2009 αποχώρησε από το κόμμα.

«Δεν είμαι πολιτικός. Είμαι καταρχάς κοινωνικός ακτιβιστής. Στην πολιτική αρένα είχα βγει για το «μπούγιο», για να ενισχύσω την Αριστερά. Εκλέχτηκα βουλευτής το 2009 (με τον ΣΥΡΙΖΑ), ξοδεύοντας μόλις 150 ευρώ. Είχαν πάθει πλάκα οι συνάδελφοι! Δεν είναι, ξέρεις, τόσο η ιδεολογική αναφορά όσο το ενδιαφέρον για το κοινό καλό που είναι, ταυτόχρονα, ατομικό. Δίνω προτεραιότητα στη δράση «από τα κάτω», με όλη την υπομονή και την επιμονή που απαιτεί. Όταν δεν γράφω ή μελετώ, πηγαίνω σε συζητήσεις, ομιλίες, καλέσματα… Ευαισθητοποιούμαι, βέβαια, ιδιαίτερα σε θέματα φυλακών, κρατουμένων και αστυνομικής βίας», έλεγε τον Απρίλιο του 2014 στη LiFO.

«Είμαι φτωχός σε υλικά αγαθά, πλούσιος όμως πολύ σε εμπειρίες. Έζησα ανοιχτά, ελεύθερα, σύμφωνα με τις επιθυμίες μου, δίχως εξαναγκασμούς και συμβιβασμούς. Ήμουν πάντα με την Εύα, που δεν δέχτηκε τον μισό Παράδεισο που της δόθηκε αλλά τον διεκδίκησε ολόκληρο, γι’ αυτό και δάγκωσε το Απαγορευμένο Μήλο – το θέμα του επόμενου βιβλίου μου. Χάρηκα το διάβασμα, τη γραφή, τον έρωτα, τη δράση, τη δημιουργία. Ταξίδεψα, ξενιτεύτηκα, έκανα δύο γάμους κι έναν γιο, ζω είκοσι χρόνια τώρα αγαπημένα με την τελευταία σύντροφό μου, τη Μαρία, με την οποία δεν παντρευτήκαμε για να μη χρειαστεί να χωρίσουμε! Τελώ σε έναν διαρκή ενθουσιασμό. Μπορώ να πω, λοιπόν, ότι ναι, την ευχαριστήθηκα τη ζωή μου. Και ότι, τουλάχιστον, δεν θα πεθάνω ηλίθιος». 

Πηγή: left.gr