Η Υπόσχεση

Στο παρελθόν, οι κομματικοί εκπρόσωποι που επισκέπτονταν το νησί μας κουβαλούσαν το ναρκισσισμό της εξουσίας, σπάνια μπορούσες να κάνεις μια ανθρώπινη κουβέντα μαζί τους, οι συζητήσεις τις περισσότερες φορές εθιμοτυπικές. Ο Στέφανος όμως δεν ήταν έτσι, ήταν απλός, λαϊκός, προσιτός, χαμογελαστός. Ήξερε να σπάσει το τοίχος με το συνομιλητή του. Λίγο πριν φύγει από το νησί μας και αφού είχε ολοκληρώσει το κύκλο των επαφών του, μου ζήτησε να συμμετέχω στη διαδικασία ανασυγκρότησης.

Γνώριζα τη δυσκολία, γνώριζα τα πολύ χαμηλά εκλογικά ποσοστά του Κινήματος στο Νομό μας, γνώριζα ότι η φωνή μας ήταν ισχνή, γνώριζα την απουσία ελπίδας! Όμως ήταν μια πρόκληση να χτίσουμε κάτι από μηδενική βάση, κάτι υγιές, κάτι που θα κρατούσε τις αξίες του παρελθόντος αλλά θα απέβαλε τις παθογένειες του. Ήταν μια υπόσχεση που έδωσα στο Στέφανο, η δημιουργία μιας οργάνωσης που όσοι θα συμμετέχουμε σε αυτήν θα νιώθουμε περήφανοι, θα διατηρήσουμε τον αυτοσεβασμό μας, θα είμαστε κοινωνικά ωφέλιμοι και χρήσιμοι για το τόπο μας.

2 χρόνια μετά, ο Στέφανος ξεκινώντας από το Κιλκίς οδήγησε πάνω από 500 χλμ. και ταξίδεψε σχεδόν 80 ναυτικά μίλια για να βρεθεί κοντά μας, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες. Στη κατάμεστη Αίθουσα του Εργατικού Κέντρου στο Αργοστόλι, συναντηθήκαμε χθες όλες οι γενιές της Παράταξης, το ίδιο πράξαμε και σήμερα στο Ληξούρι. Μιλήσαμε για τις ιδέες μας, το πρόγραμμα μας, τη προοπτική που ανοίγεται, συζητήσαμε για όλα όσα μας ενώνουν κάτω από έναν κοινό αξιακό κώδικα. Ελπίζω στο ταξίδι του γυρισμού ο Στέφανος να νιώθει ότι κράτησα την υπόσχεση μου!