Στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Κουνιάκη , μίλησε ο Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Κεφαλονιάς και Ιθάκης του ΚΙΝΑΛ Λευτέρης Κρητικός για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας είναι πλέον νόμος του κράτους, καθώς ειδικεύεται στο Εργατικό Δίκαιο ως δικηγόρος.
Ο Λευτέρης Κρητικός απάντησε στο ερώτημα αν εκσυγχρονίζεται το πλαίσιο των εργασιακών μας σχέσεων η πράγματα γίνονται δυσκολότερα, κάνοντας μία κατανοητή ανάλυση των σημείων που χρειάζονται ιδιαίτερη διευκρίνιση.
“Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πέρασε επί της αρχής με την πλειοψηφία των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, καθώς άρθρα του εν λόγω νομοσχεδίου ψηφίστηκαν και από τα υπόλοιπα κόμματα, καθώς στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη υπάρχουν δύο κατηγορίες διατάξεων, η πρώτη έχει να κάνει με την ενσωμάτωση ευρωπαϊκών οδηγιών στο Εθνικό μας δίκαιο.
Για παράδειγμα ενσωματώθηκε η σύμβαση 190 της Διεθνούς οργάνωσης εργασίας, η οποία αφορούσε την απαγόρευση βίας και παρενόχληση στην εργασία. Μάλιστα όλοι μας θυμόμαστε το τελευταίο διάστημα και με την υπόθεση Λιγνάδη και μέσα από άλλες υποθέσεις περιστατικά παρενόχλησης στον εργασιακό τομέα και έρχεται επιτέλους η χώρα μας να υιοθετήσει την Ευρωπαϊκή οδηγία του 2019 και να την ενσωμάτωση στο Εθνικό μας δίκαιο.
Επίσης υπάρχει άλλη μία ενσωμάτωση οι 1158 του 2019, σχετικά με την άδεια πατρότητας ώστε και ο πατέρας να έχει την δυνατότητα να πάρει 14 ημέρες άδεια σε περίπτωση που γεννάται το τέκνο του, υπάρχει επίσης και η γονική άδεια για κάθε γονέα μέχρι τέσσερις μήνες μέχρι τη συμπλήρωση του όγδοου έτους του τέκνου του και αυτές ήταν κάποιες διατάξεις που ψηφίστηκαν σχεδόν από όλα τα πολιτικά κόμματα στη Βουλή.
Η κυβέρνηση ωστόσο αναφέρει αυτές τις πλειοψηφίες και δεν αναφέρει την πλειοψηφία που είχε μόνο από τους κυβερνητικούς βουλευτές στον πυρήνα του νομοσχεδίου.
Στην συνέχεια έκανε ιδιαίτερη ανάλυση στο κομμάτι του νομοσχεδίου που αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων δευτερευόντως, τα οποία καταψηφίστηκαν από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Τα σημαντικότερα σημεία του νομοσχεδίου αυτού είναι τα εξής:
“Στην ουσία περνάμε σε ένα μοντέλο ατομικών συμβάσεων εργασίας. Το άρθρο 59 προβλέπει ότι στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή ο εργοδότης δεν συμφωνήσει με αυτήν, τότε θα μπορεί και εδώ υπάρχει μία υποκρισία καθώς ο νόμος λέει κατόπιν αιτήματος του εργαζόμενου, να εφαρμόσει το σύστημα διευθέτησης του χρόνου με έγγραφη ατομική συμφωνία.
H Υποκρισία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο εργαζόμενος που αναζητά εργασία για να ζήσει ο ίδιος και η οικογένειά του, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με τον εργοδότη του, καθώς δεν είναι δύο ίσα μέρη που μπορούν να διαπραγματευτούν μία ατομική σύμβαση εργασίας.
Στην ουσία περνάμε σε ένα μοντέλο που ο εργοδότης θα δίνει μία ατομική σύμβαση εργασίας, με βάση τις ανάγκες του και θα του ζητάει να την αποδεχτεί ή όχι.
Αυτή είναι η βασική διάταξη που από ένα μοντέλο συλλογικών συμβάσεων εργασίας περνάμε σε ένα μοντέλο ατομικών, κάτι που σίγουρα ήθελαν και οι δανειστές μέσω των μνημονίων στη χώρα μας.
Ένα άλλο βασικό σημείο έχει να κάνει στην ουσία με την απελευθέρωση των απολύσεων. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τώρα εάν ένας εργαζόμενος θεωρούσε ότι η απόλυσή του από τον εργοδότη ήταν άκυρη, είχε το δικαίωμα να την αμφισβητήσει να προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια και εφόσον κριθεί άκυρη, ο εργοδότης ήταν υποχρεωμένος να τον επαναπροσλάβει.
Αυτό πλέον αλλάζει και με το άρθρο 66 του νομοσχεδίου, ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα, παρότι το δικαστήριο μπορεί να την κρίνει άκυρη την απόλυση, στην περίπτωση αυτή να του καταβάλει μεγαλύτερη αποζημίωση που ορίζεται από τρεις έως 24 μηνών αποζημίωση μισθών, όμως δεν είναι υποχρεωμένος να τον επαναπροσλάβει.
Επειδή έχει γίνει πολύς λόγος για το ωράριο εργασίας, έχουμε την θέσπιση της τετραήμερης εργασίας, όμως όταν οι ώρες που εργάζεται ο εργαζόμενος είναι 40 την εβδομάδα και ορίζουμε τετραήμερη εργασία, αυτό σημαίνει 10 ώρες εργασίας την ημέρα. Ο εργοδότης σε αυτές Έχει το δικαίωμα να προσθέσει μία ώρα υπερωρίας και υπερεργασίας και πολύ εύκολα το 10-ωρο γίνεται και 12ωρο.
Αυτό σημαίνει πως θα έχουμε εργαζόμενους που θα πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά τους και θα φεύγουν 12 ώρες μετά και αυτό θα είναι νόμιμο με την βούληση της Κυβέρνησης.
Επίσης ένα άλλο θέμα που αφορά περισσότερο τους εργαζόμενους σε νησιά, έχει να κάνει με τους εργαζόμενους μερικής απασχόλησης. Ο εργοδότης πλέον έχει τη δυνατότητα με το άρθρο 57 το εν λόγω νομοσχεδίου, εκεί που απασχολούσε ένα εργαζόμενο για τέσσερις ώρες, να την αυξήσει την εργασία μέχρι 8 ώρες με μοναδικό βάρος 12% στο ωρομίσθιο. Δηλαδή με ένα πολύ μικρό κόστος εργοδότης, μπορεί να κάνει τον εργαζόμενο μερικής απασχόλησης στην πράξη να δουλεύει ως πλήρους απασχόλησης χωρίς να έχει μεγάλο οικονομικό βάρος.
Μάλιστα το “ποτέ την Κυριακή” που όλοι γνωρίζαμε, για μία μεγάλη κατηγορία επαγγελματιών που απαριθμούνται στο νομοσχέδιο, πλέον δεν υπάρχει εξαίρεση από την υποχρεωτική ανάπαυση της Κυριακής όπως ορίζει το άρθρο 63 του νόμου αυτού.
Όλα αυτά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς πρόσφατα παρακολουθήσαμε τις εξελίξεις για ένα συνέδριο πού επρόκειτο να γίνει στα Γιάννενα για την υπογεννητικότητα και ακυρώθηκε, καθώς μιλάμε στη χώρα μας για υπογεννητικότητα και υπογονιμότητα αλλά βλέπετε επί της ουσίας ότι δεν βοηθάμε τους νέους ανθρώπους και τα νέα ζευγάρια ούτε να κάνουν οικογένεια, ούτε να έχουν μία αξιοπρεπή ζωή που θα αξιοποιείται ο εργασιακός με τον οικογενειακό χρόνο και με τον ατομικό χρόνο που κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη, άρα δεν μπορούμε από τη μία να λέμε ότι στην Ελλάδα δεν γεννιούνται παιδιά, δεν δημιουργούνται οι οικογένειες, έχουμε ένα τεράστιο brain drain, καθώς μορφωμένοι άνθρωποι με πτυχία και ικανότητες δεν θα μείνουν στη χώρα μας για να εργαστούν με αυτό το καθεστώς.
Θα προτιμήσουν να δουλέψουν στην Ευρώπη, που ενώ εδώ μιλάμε για 12 ώρες εργασίας, στην Ευρώπη προσπαθούν το οκτάωρο να το κάνουν 7ωρο, άρα θα χάσουμε ότι καλύτερο έχουμε σαν χώρα πού είναι το μυαλό των νέων ανθρώπων.
Επίσης το σώμα επιθεώρησης εργασίας το οποίο μέχρι πρότινος ανήκε στο υπουργείο εργασίας, πλέον θεσπίζεται ως ανεξάρτητη διοικητική αρχή και υπάρχει μία εύλογη κριτική ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να αφαιρέσει από το υπουργείο εργασίας στην αρμοδιότητα ελέγχου των ωραρίων και των λοιπών συνθηκών εργασίας και να την περάσει σε μία ανεξάρτητη αρχή, ώστε με ένα τρόπο νίπτει τας χείρας της, λέγοντας ότι δεν αφορά την κυβέρνηση η εφαρμογή των διατάξεων, αλλά μία ανεξάρτητη αρχή, στην οποία Ανεξάρτητη Αρχή όπως συμβαίνει και με τις υπόλοιπες που συμβαίνουν στην Ελλάδα, έχει μεγάλη επιρροή στο ποιος θα είναι ο πρόεδρος και το διοικητικό συμβούλιο.
Εγώ και ως μέλος του κινήματος αλλαγής, παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις του κινήματος εκτιμούμε ότι θα πρέπει να ενισχυθεί το σώμα αυτό με προσλήψεις, ώστε να γίνεται πραγματικός έλεγχος στους χώρους εργασίας και αν εφαρμόζονται τα ωράρια, οι υπερωρίες και οι εργατικές συνθήκες.”
Σχετικά με την θέσπιση της τηλεργασίας, που ζήσαμε έντονα τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της πανδημίας, στη συγκεκριμένη περίπτωση η τηλεργασία δεν είναι για εξαιρετικές περιπτώσεις όπως ο λόγος προστασίας της Δημόσιας Υγείας, αλλά η τηλεργασία μπορεί να συμφωνηθεί με την πρόσληψη, μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη, ανεξάρτητα από τις Ειδικές συνθήκες και εδώ υπάρχει ένα ζήτημα ως προς το εξής:
Η τηλεργασία σε πολλές περιπτώσεις εργασίας εξυπηρετεί και τον εργοδότη, γιατί σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται και λιγότερο χώρο εργασίας, μπορεί να καίει λιγότερο ρεύμα, να μην χρειάζεται τόσους υπολογιστές στο χώρο πού είναι η επιχείρησή του, ταυτόχρονα ο εργαζόμενος μένει σπίτι του, χρησιμοποιεί τον δικό του υπολογιστή, το δικό του ρεύμα και διαδίκτυο και στο κομμάτι αυτό είναι πολύ λίγες οι διατάξεις, καθώς στην ουσία αυτό που φοβόμαστε είναι αυτό που ήδη συμβαίνει σε κάποια Ευρωπαϊκά κράτη, καθώς με το επιχείρημα ότι ο εργαζόμενος Δεν χρειάζεται να μεταβεί στην εργασία του, δεν χρειάζεται να πάρει το αυτοκίνητό του, να κάψει βενζίνη για να πάει στο χώρο εργασίας, του λέει ότι επειδή γλιτώνεις κάποια έξοδα προχωράμε σε κάποια μείωση μισθού αυτό έχει παρατηρηθεί στην Ευρώπη σε ανθρώπους που δουλεύουν μέσα από την εργασία.
Φυσικά τίθεται το θέμα κατά πόσο μέσα από την τηλεργασία ο επόπτης εργασίας μπορεί να ελέγξει πόσο δουλεύει ο καθένας και υπάρχει ένα ερώτημα κατά πόσο θα τηρούνται οι πραγματικοί όροι, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος ο εργαζόμενος να είναι κάθε μέρα με τον υπολογιστή το διπλά.
Ακούστε την ενδιαφέρουσα ανάλυση στο ηχητικό που ακολουθεί:
